Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Barış'ın ölümünden 2 yıl sonra...
- Cezan bitti. Tahliye oluyorsun.
Dedi komiser elindeki şartlı tahliye belgelerinin Kenan'ın önüne atarak. Kenan yüzündeki sırıtması ile komiseri sinir ediyordu. Ayağa kalkıp bu polis merkezinden çıkarken komiser omuzuna dokundu ve kulağına doğru fısıldayarak söze girdi.
- Unutma, sen benim gözümde hâlâ katilsin. Sadece o paralarınla tuttuğun iyi avukatlar yüzünden dışarı çıkıyorsun. Gözüm hep üzerinde olacak Kenan!
Dediğinde Kenan ona aldırış etmeden polis merkezinden ayrıldı. Dışarıya çıkar çıkmaz özgürlüğün kokularını içine çekti. Artık serbetti ve intikam peşindeydi...
***
Geceleri artık karanlıktan korkmuyordum. Gölgeler beni ve evimi terk etmişti. Her şeyi unutmuştum, ama o gelene kadar..
- Evet Gülseren yenge, bu akşam mı? Tamamdır.
Dedi Egemen, Damla'nın annesiyle konuşurken. Bugün Damla'nın doğum günüydü ve ona güzel bir parti organize etmişlerdi Esin ile birlikte.
- Herşey hazır değil mi Egemen?
- Hazır Esin, bu gece güzel bir gece olacak.
***
Yine sıradan bir okul günüydü. Evet okulumuzu değiştirmiştik. Esin, Egemen ve ben de aynı okuladaydık. Ama iki gündür Esin ve Egemen benim ile hiçbir iletişim halinde değillerdim.
Sınıfta en arka sırada kendi kendime düşünürken birkaç gündür sınıfta gıcık olduğum bir çocuk yine bana kağıt fırlatmıştı! Bu kaçıncı seviyeli ergenlik ya? Okul hayatımı boşverelim, konumuz Esin ve Egemen'in neden benimle konuşmadıkları..
Aramalarıma ve mesajlarıma cevap vermiyorlardı. Hafta sonun da onlarla güzel vakit geçirmek isterken onlardan çıt çıkmıyordu.
Pazartesi sabahı okula hazırlanmak için üzerimi değiştirdim ve kahvaltı edip okulun yolunu tuttum.
Okula geldiğimde Egemen ve Esin yüzüme bile bakmadan okulun koridorundan geçtiler.
Onlara sinirlenmiştim, bende birşey demeden sınıfa çıktım. Okulda son ders bittiğinde dışarı çıktım ve Egemen ve Esin'i bekledim.
Her okul sonu beraber giderdik fakat bu sefer onları göremedim. Bende tek başıma gitmeye karar verdim ve sinirle eve vardım. Yukarıya çıkıp üzerimi değişecektim ki kapımın önünde büyük kutu görene dek.
Kutuyu elime aldım ve kapıyı açarak salona girdim. Bu elimdeki büyük kutunun kapağını açtığımda şok oldum. İçinde güzel bir kırmızı saten elbise vardı. Ve bir not..
