တားမြစ်ဇုန် ဆယ့်သုံး(တားျမစ္ဇုန္ ဆယ့္သုံး)[Book-1]

အခန်း-(၉၃) ရန်လိုတဲ့ဧည့်သည်

Zawgyi

အခန္း-(၉၃) ရန္လိုတဲ့ဧၫ့္သည္

ရႊတ္...!ရႊတ္...!ရႊတ္...!ရႊတ္...!

"အာဝူး...!အာဝူး...!"

နြၽယ့္ကြၽမ္းက ခုန္လိုက္ၿပီး ေလထုအလယ္မွာ ရပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔မ်က္လံုးထဲကေန အနီေရာင္ အလင္းတန္းေတြထြက္လာပါတယ္။အနီေရာင္အလင္းတန္းေတြကပဲ သားရဲေကာင္ေတြကို ပိုင္းျဖတ္သြားခဲ့တာပါ။

ဒီေတာ့ သားရဲေကာင္ေတြက အသားကုန္ နာနာက်င္က်င္ ေအာ္ဟစ္လာၿပီးေျမေပၚလဲက်လာတယ္။

အဲ့ခ်ိန္ နြၽယ့္ကြၽမ္းကို ျမင္ေနရတာက ေလထုထဲဝဲပ်ံေနတဲ့ ေသမင္းနတ္ဘုရားနဲ႔တူပါတယ္။သူ႔မ်က္လံုးေတြကထြက္လာတဲ့ အနီေရာင္အခိုးအေငြ့ရယ္ အနက္ေရာင္လက္အိတ္တစ္စံုနဲ႔လက္ေခ်ာင္းေတြရယ္ အနက္ေရာင္ဂ်ာကင္အက်ႌကိုၾကၫ့္ရတာ တကယ့္ေသမင္း နတ္ဘုရားပါပဲ!

ႀကီးမားတဲ့ ဘီလူးရုပ္ေသးရုပ္ေတြကလည္း ေဒါသထြက္ေနၾကၿပီး သူတို႔ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ အေမွာင္အရိပ္ကို မလႊတ္သြားေအာင္ အတင္းအက်ပ္ဖမ္းေနၾကပါတယ္။

အရိပ္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ရုန္းကန္လာတဲ့ခ်ိန္ ဘီလူးရုပ္ေသးရုပ္ေတြနား က်ည္ဆန္အပစ္ခံလိုက္ရသလို အသံထြက္လာေတာ့ ဘီလူးရုပ္ေသးရုပ္ႏွစ္ေကာင္က ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားျပန္တယ္။

ဒိုင္း! 

အမွန္ေတာ့ ဧရာမ ရုပ္ေသးရုပ္ေတြက ေလထဲ အရိွန္နဲ႔ေျမႇာက္တက္သြားၿပီးမွ ေျမျပင္ေပၚ ပစ္ခ်ခံလိုက္ရတာပါ။

အေမွာင္အရိပ္ၾကၫ့္ရတာ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ တစ္ျခားအရိပ္ေတြကိုပါ ဝါးမ်ိဳထားပံုရၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေကာင္းကင္ထက္ဝက္နီးပါးထိ မတရားႀကီးမားတဲ့ အရိပ္ျဖစ္လာတယ္။

ယံုခ်ီရဲ့ေႁမြအၿမီးမွာ ကြၽန္မရဲ့ ခရမ္းေရာင္ ဓားသြားေသးေသးေလးေတြထိုးစိုက္ၿပီးတဲ့ခ်ိန္ သူမရဲ့ အစိမ္းေရာင္ဆံပင္ေတြကလည္း ေလဝဲလြင့္ဝဲလာတယ္။သူမ ေခါင္းကစိုက္ဝင္ေနတဲ့ ျမားတစ္စင္းရယ္ ေလထဲမွာဝဲလြင့္‌ေနတဲ့ သူမဆံပင္ေတြၾကၫ့္ရတာ တကယ္ကို ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျမင္ကြင္းတစ္ခု ျမင္ေနရသလိုပါပဲ!