Mardin'e Tutsak.

Yeniden Berdel 2.

Evet aşklarım yine ben biliyorum çok özlediniz.

Cimri keklerim okumaya başlamadan önce yıldıza basıp bu güzelim sayfaların parlamasını sağlayın.

Wattpad hesabımı takip etmeyen arkadaşlar lütfen Jutenya_şurayı  tıklayarak takibe alın ve benim kocaman aileme katılın.

Ve Mardin’e Tutsak aşklarım 4 milyon olduk. Çok mutluyum.

Unutmayın hepiniz benim hayal dünyamın evreninde dünyama değinen yıldız tozlarısınız ve hepinizi çok seviyorum. ♥️

Keyifli okumalar.

Her gün yeni umutlar, yeniden başlamaktı.

Azad, her seferinde darbe alan ve yeniden hayata tutunmaya çalışan kişi olmuştu.

Zerya’da ona eşlik ediyordu. Tasasız hayatı alt üst olmuş artık neye odaklanacağını bilmiyordu.
---------------------------
Yeni gün,

Yeni umutlardı.

Rima'dan...

“ Mehmet eğer sen bu mektubu okuyorsan büyük ihtimalle ben ölmüşümdür.
Nedenini bilmiyorum , ama içimde kızımın doğumunu göremeyeceğim gibi bir his var. Ya da bunda rüyalarımın da çok büyük bir etkisi var.
Mehmet bu satırları okurken bunu sana niye yazdığımı sorguluyorsundur büyük ihtimal.  İçimde o kadar çok birikmiş var ki dilime dökülmeyenleri kağıda dökmek istedim, çünkü sen bana kör sen bana hep sağırsın.
Sözde aşkınla beni mahvettin.
Öncelikle şunu bil istiyorum. Senin bana olan  duyguların aşk değil. Takıntı olabilir yada saplantı, ama aşk yada sevgi kesinlikle değil. Beni düşürdüğün rezillik bunun en büyük kanıtı. Ailemin ve beni sevenlerin gözünde beni o kadar değersizleştirdin o kadar basitleştirdin ki kendime olan saygımı yitirdim.
Bu dünyada sana gücüm sana yetmedi. Ama bil ki ahirette iki elim yakandadır.
Sana uzun uzun aşkı anlatmak istiyorum. Gerçi boşuna kürek çekeceğim den eminim ama ......

Bil ki ,aşk koşulsuz güvendir,ki bu hayatta sende olacak en son şey bile olamaz.

Sadakattir!
Sende hiçbir zaman olmadı!
Aşık olduğu insanın mutluluğudur. Sen benim yüzümde ki tebessümlerin katilisin.
Sen benim , baharımı kışa çeviren, çiçeklerimi solduran kara kışsın.
Diliyorum , yüce Mevla’m bu dünyada ektiğini, bu dünyada sana biçtirmeyi nasip etsin.
Seninle mutlu olduğum tek bir anım olmadı. Hele bana yaşattıklarından sonra , senin için bir duygu hissetmem imkansızdı. Beni ailemin gözünde nikahsız bir adamla beraber olan kadın durumuna düşürdün. Namusumu sorgulattın. Senin ailenin gözünde nişanlı evlilik arifesinde olan bir adamı ayartmış onunla beraber olan bir kadın gibiydim ki ilk gün onlara verdiğim çarşafı bile sorguladılar. Masumdum , ve bu bile sorgulandı. O gün bana olan bakışlarından kendimden senden binlerce kez iğrendim. Ve sen üzgün olduğunu söyledin! Ne gülünç.
Adam gibi ailenin karşına çıkıp ben bu kızın günahına girdim masum bile diyemedin. Her zaman korkak ve basiretsiz bir adam oldun sen.

O günden sonra hayatım tam bir cehenneme döndü, çünkü annen ve ailene göre ben her namussuzluğu yapacak biriydim. Annen mecbur kalmadıkça odandan çıkma diyordu. Konakta birileri konuşmam doğru değildi,  gelen misafirlerle iletişimde olmam yasaktı.

Şimdi düşünü yorumda hamile kalmasaydım eğer acaba kaç defa intihar ederdim. Kaç defa ölümle sonuçlanacak o sonu denerdim?

Sen seviyordun, ben ölüyordum.

Azad’ı ilk öğrenmem, onu ilk hissetmemden sonra hayata tutunmam için bir nedenim oldu. Karanlığıma bir ışık belirdi sonunda.

Mutlu muydum?