Take Me As I Am

Chapter 2

TEM knew she has no right to feel jealous pero parang puputok ang dibdib niya sa inis. Matapos siya nitong halikan sa noo at tuktok ng ulo, ngayon ay nakikipaglandian sa iba. At ang masama, sa kapatid pa niya!

"Tem, sweet nila ni Tin," bulong sa kaniya ni Maddy habang nakapila sila sa pagbili ng meryenda.

Truth be told, wala na siyang ganang kumain. At tinatamad na siyang pasukan ang sunod niyang klase. Bukod sa boring magturo si Mr. Diaz ng business law ay nabasa na niya ang textbook noong bakasyon. It's basically a waste of her time to attend his class para makinig ng lesson maliban na lang kung may exam.

"I don't care." Tem tried to keep a straight face.

Magsasalita pa sana si Maddy nang sumingit si Darius. "Anong gusto mong kainin? Libre kita."

Napakunot ng noo si Tem. "Himala! Anong nakain mo at bigla kang manlilibre? May crush ka sa akin?"

Napakamot sa ulo si Darius. "Dati na naman akong nanlilibre ng meryenda ah. Ililibre ka lang, may crush na agad?" 

Napatawa si Tem sa pamumula ni Darius. Hindi naman siya manhid para hindi malaman na may gusto sa kaniya ang kaibigan. She just tries to ignore it para hindi na rin maapektuhan ang pagkakaibigan nila. Isa pa ay palagi silang magkasama sa tugtugan at ayaw nilang maging asiwa sa isa't isa.

Pinisil niya ang isang pisngi nito. "Cute ka sana e, kuripot ka lang."

Hindi naman cute si Darius dahil maliit— cute ang dimples nito sa magkabilang pisngi na parang kay Aga.

"Bolera." Inakbayan siya nito at itinuro ang New York cheesecake. Itinanong kung iyon daw ang gusto niya saka black coffee. Tumango siya at ngumiti kay Darius.

Naiwan si Darius at James sa cashier habang hinihintay ang pagkain habang sila ni Maddy ay naghanap ng bakanteng mesa. Nakita nila ang isang bakanteng six-seater sa corner at doon sila naupo. Ganoon na lang ang gulat niya nang biglang sumulpot sa tabi niya si Jarek.

"What the f—"

Hindi naituloy ni Tem ang pagmumura nang titigan siya ni Jarek. Naumid siya at mabilis na nag-iwas ng tingin.

"You were saying?" tanong nito sa kaniya.

"I was just going to ask why you're here."

"Dito ako pumapasok sa Ridgeview. Natural na tumambay ako sa cafeteria kapag walang klase." Napakapilosopo pa ng hayup. Matapos lumandi sa iba,  biglang babalik sa kaniya.

"I know that. Ang tinatanong ko, bakit nandito ka sa table namin?" Matutuyuan yata siya ng dugo sa lalaki.

"You're here. It's where I should be." Jarek flashed her a smile and she felt her heart beat fast. Dammit! Talagang kailangan niyang iwasan ang lalaking ito. Magkakasakit siya sa puso kung araw-araw ay ganito.

"Ha?" Iyon lang ang nakayanan niyang sabihin. Ang mga banat nito ay halos hindi niya kayanin. Siya ang tinamaan ng bola sa balikat, pero daig pa ng lalaki ang tinamaan ng soccer ball sa ulo nito.

"You heard me. Hindi ko na uulitin," sagot nito sa kaniya.

Pasimpleng bumulong si Maddy sa kaniya. "He likes you." Kinunutan niya ito ng noo. "And everyone is looking at our table. Girl, mukhang desido siya sa iyo."

"Well, I am not." She hissed at Maddy. Kumuyom ang kamao niya sa ilalim ng mesa.

Muntik na siyang maniwala kanina sa sweet gestures ni Jarek. Balak pa yata silang tuhugin na magkapatid.

"Anong gusto mong kainin?" tanong ni Jarek sa kaniya. He was trying to make a conversation habang siya naman ay pilit na hindi pinapansin ang presensiya nito. It's just hard to ignore him when everyone else is looking at their table.