ချစ်မိပြန်ပြီ မမမြိုင် ( Complete )

အခန္း ၂၂

သီရိၿမိဳင္စံအိမ္ေတာ္ရိွ ၿမိဳင္နွင့္ကိုျမင့္ေမာင္တို႔၏ မဂၤလာအိပ္ခန္း ကုတင္ေပၚ၌ ၿမိဳင္သည္ လွဲေလ်ာင္းကာ အိပ္စက္ေနေပေတာ့သည္ ။ ၿမိဳင့္ရဲ႕ ေဘးနား၌ ကိုျမင့္ေမာင္ဟာ ရိွေနသည္ ။ ၿမိဳင့္ရဲ႕ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးကိုကိုင္လို႔ သူ၏ နႈတ္ခမ္းနွင့္ ထိကပ္ထားၿပီး အိပ္စက္ေနသည့္ၿမိဳင့္အား ေလးလံေသာမ်က္ဝန္းမ်ားနွင့္ ၾကည့္ေနေတာ့သည္ ။

" ၿမိဳင္ ။ ေနမေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔ ၿမိဳင္ရယ္ ။ အစ္ကို႔ရဲ႕ကေလးကို ၿမိဳင္လြယ္ထားရမွန္း အစ္ကိုတကယ္မသိခဲ့ဘူးကြာ ။ အစ္ကို႔ကို ခြင့္လႊတ္ပါ ၿမိဳင္ရယ္ ။ "

ဟုေျပာၿပီး က်လာေသာမ်က္ရည္မ်ားအား မသုတ္မိဘဲ စီးက်ခြင့္ေပးကာျဖင့္ ငိုေနေတာ့သည္ ။ သူ႔ရဲ႕ပါးကိုရိုက္ထားေသာ ၿမိဳင့္ရဲ႕ လက္ဖဝါးကိုျဖန္႔ကာျဖင့္ ပါးျပင္ထက္၌ ေနရာယူခိုင္းမိေတာ့သည္ ။

ကိုျမင့္ေမာင္သည္ ၿမိဳင့္ကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္ ။ သူကိုယ္တိုင္သည္လည္း ဘယ္သို႔ေၾကာင့္ မိန္းမေပြရႈပ္မိမွန္းကို မသိခဲ့ပါ ။ ၿမိဳင့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြကို ထီဆုႀကီးေပါက္သလို ရထားခဲ့ေပမယ့္ သူဘာ့ေၾကာင့္ မလံုမေလာက္ျဖစ္ေနသည္ကိုပါ သူကိုယ္တိုင္လည္း မသိခဲ့ပါ ။ လိုပင္ဆႏၵေတြမ်ား မျပည့္ဝလို႔မ်ားသလား ။

ၿမိဳင့္ရဲ႕လက္ဖဝါးကို နွာေခါင္းထိပ္နင့္နႈတ္ခမ္းဆီသို႔ ထိကပ္လိုက္ၿပီး အသက္ျပင္းျပင္းရွဴလိုက္ေတာ့သည္ ။

အိပ္စက္ေနရင္းမွ အိပ္မက္ဆိုးမက္သလို မ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းလာသည့္ ၿမိဳင့္အား ကိုျမင့္ေမာင္သည္ ႏူးညံ့ထိေတြ႕စြာျဖင့္ မ်က္ရည္သုတ္ေပးေတာ့သည္ ။ ၿမိဳင္သည္ သူမရဲ႕ပါးျပင္ထက္၌ ခ်စ္ရတဲ့အစ္ကို႔ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္မ်ားကို ခံစားရေတာ့သည္ေၾကာင့္ မ်က္ဝန္းညိဳမ်ားကို ဖြင့္ဟခဲ့ေပေတာ့သည္ ။

တလဲ့လဲ့ေတာက္ပေနေသာ မ်က္ရည္ၾကည္မ်ားၾကားမွ ကိုျမင့္ေမာင္ကို စူးစိုက္ၾကည့္မိေတာ့သည္ ။ ရင္ထဲအသည္းထဲက နာသည္ ။ သို႔ေသာ္ အစ္ကို႔ကို ခ်စ္သည္ ။

" အဲ့မိန္းမက ။ ဘယ္သူလဲ ။ "

တစ္လံုးခ်င္းကို အားေလ်ာ့သည္တစ္ဖံု အားျပည့္ကာတစ္ဖံုျဖင့္ ေမးခြန္းထုတ္လိုက္ေသာ ၿမိဳင့္ေၾကာင့္ ကိုျမင့္ေမာင္ အဘယ္သို႔အေျဖကို ေပးရမွန္းမသိ ။ ၿမိဳင္ ေက်နပ္ေလာက္မည့္အေျဖကို ေပးရမလား ။ ဒီအတိုင္း အမွန္အတိုင္းေလးပဲ ေျပာရမလား ေဝခြဲရခက္ေနေတာ့သည္ ။