К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Namjoon;
"Söyle artık Joon" Saatlerdir sana bir şey söyleyeceğini söylüyordu ama hiç bir kelime ettiği yoktu. Derin bir nefes almış ve sana bakmıştı. "Ben nereden başlayacağımı bilmiyorum..." "Başla bir yerden hayatım, saatlerdir diretiyorsun. Yardım edebilirim belki?" "Yardım edemezsin Y/N" "Anlat lütfen, o zaman anlaşılır" "Benim ömrümün en güzel anları, hayatımda olduğun anlardı. Ama fark ettim ki, bu aralar olmuyor. Ne kadar denesem de, uğraşsam da yapamıyorum. Üzgünüm ama biz, artık olmuyoruz" Dedikleri ile duraksamıştın. "Beni, artık sevmiyor musun?" Başını eğmişti. "Özür dilerim..." Gözlerin çoktan dolmuş akmayı bekliyorlardı. Akmalarına izin verip yutkundun. "Evet, bazen her şey istediğimiz gibi olmuyor. Şu zamana kadar hep yanımda oldun, kolladın. Benimle birlikte güldün benimle birlikte ağladın. Her koşulda yanımda oldun. Ama bazen mutluluğun ardından mutsuzluk gelir. Her şey için teşekkür ederim, umarım mutlu olursun."
Seokjin;
Bankta oturan Jin'in yanına ilerlemiş ve yanına oturmuştun. "Aişş yoruldum" Dudaklarını dişlemeye başlamıştı. "Neden beni buraya çağırdın Jinnie? Ve suratın niye asık?" "Duymak istemezsin, ama söylemek zorundayım" Ciddi bir sorun olduğunu anlamıştın. "Pekala, dinliyorum?" "Ben artık yapamıyorum" Dikleşmiştin. "Neyi?" "İlişkimizi, devam ettiremiyorum" Dilin sanki düğümlenmiş, sadece öyle bakıyordun. "Sana eskisi gibi, aşk dolu bakamıyorum. Ben gerçekten çok üzgünüm, uzun zamandır söylemek istiyordum ama senin mutlu olduğunu görünce bir şey diyemedim. Fakat; devam edemeyeceğim." Yüreğin paramparça olmuştu. "Ne diyebilirim ki? Sen zaten bizi bitirmişsin, bana bir şey demek düşmez. Sadece, umarım ileri ki hayatında hep mutlu olursun." Yerinden kalkmış ve hayal kırıklığı ile oradan uzaklaşmıştın.
Yoongi;
Yoongi'nin seni apar topar şirkete çağırması ile oraya gitmiştin. Karşında durmuş ve kolundan tutarak seni boş bir odaya getirmişti. Etrafa bir göz gezdirip Yoongi'ye bakmıştın. "Sorun ne? Neden apar topar buraya çağırdın?" "Sorun biziz" "Biziz derken?" "Birlikte olmamız" Yutkunmuştun. "Birlikte olmamız?... Ne demek istiyorsun?" "Bak, benden nefret edebilirsin. Ama söylemek zorundayım. Seninle çıkalı tam 5 sene oldu, iyisiyle kötüsüyle hep yanımda oldun. Öncelikle her şey için teşekkür ederim." Diyeceği şeyi anlamıştın. "Ben, anladım... Ayrılacaksın değil mi?" Dolan gözlerinle yere bakmış ve gözlerini kapatmıştın. "Evet, üzgünüm" "Gözlerim, gözlerini görmezse yaşamaya nasıl devam edebilir ki Yoongi?" Dudaklarını birbirine bastırmıştı. "Lütfen yapma..." "Seni çok sevdiğim için mi beni bırakıyorsun?" "Y/N..." "Senden... Senden nefret ediyorum!" Daha fazla tutamadığın göz yaşlarını bırakıp hızlıca oradan ayrılmıştın. Arkandan bakmış ve gözünden bir damla yaş düşmüştü. "Özür dilerim..."
