Motor yarışlarının gözde ismi olan Demir Atasoy, yıllardır kendisine platonik olan genç kız ile talihsiz bir şekilde ansızın tanışır ve tatlı serüvenimiz başlar.
İnsan yaşadığı yerden koparmış. Kırıldığı kalpten gömülürmüş. Yandığı ateşte kül olup...
Başlamadan önce oy vermeyi unutmayalım, Efnan'ın, Demir için hıçkırıklarının başladığı bölümdü bu. 🥺
Şarkılar; Yirmi7 - Sokak Lambası
Keyifli okumalar. 🫀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kalbim, sanki ağzıma doğru atıyordu heyecandan ve aklım, anın gerçekliğini sorguluyordu.
Gözlerimi kaldırıp ona baktığımda ise hafifçe güldüğünü fark ettim. Böyle güzel sözler söyleyip, üstüne bir de böyle güzel gülmesi şu an kalp krizi geçirmeme sebep olabilirdi. Öyle olmasa da daha kötüsü olmuştu, lanet olası hıçkırığım yine almış başını giderken Demir bu sefer anlam verememiş gibi kaşlarını çatarak sesli güldü. "İyi misin?"
Bu rezilliğe daha fazla dayanamayıp sıkıca yumdum gözlerimi, ancak hala hıçkırıklar kaçıyordu dudaklarımdan. Daha fazla beklemeden arkamı dönüp motora atladım.
"Nereye?" Demir'in keyifli sesi kulaklarıma dolarken kaskı bile takmadan kaçtım adeta yanından.
"Ergen gibi davranıyorsun, aşıksan gidip konuşacaksın, ne bu tavırlar?" dedi Melis ama beni anlamıyordu, her şey bu kadar kolay değildi, öyle olsaydı hemen konuşurdum.
"Keşke her şey o kadar basit olsaydı!" dedim ağlamaklı bir sesle. Demir'in bu konuda ne kadar katı olduğuna İlayda sayesinde tanıklık etmiştik, bu bana yetiyordu.
"Neymiş zor olan?" diye sordu, bir yandan da elindeki sarı bezle motorunu siliyordu.
Elimdeki çayı sıkı sıkı tutuyordum, "Demir," derken bir yudum aldım.
Bezi bırakıp sandalye çekti ve karşıma oturdu. "Bak Efnan," diyerek büyük bir nefes aldı. "Ben seni üç yıldır tanıyorum güzelim ve neredeyse tanıdığım günden beri aşıksın sen bu adama. O günden bu yana aranızda bir konuşma bile geçmemişti. Bak, şimdi önüne büyük bir fırsat çıktı. Kaç gündür karşılaşıyorsunuz, konuşuyorsunuz. Hem sana gözlerin güzel demiş, bunu bana babam bile demez. Belli ki o da senden hoşlanmış. Git açıl işte, bu kadar korkak olma ya!"
Derin bir of çektim içime. "Beni çocuk olarak görüyor! Ufaklık dedi durdu. Hem iltifat etti diye benden hoşlandığını nereden çıkardın ki!"
Göz devirdi. "Adam 28 yaşında, ufaklık demesi sence de normal değil mi?"
"Değil işte değil!" diye adeta yakındım. "Ben onu severken onun beni çocuk gibi görmesi kalbimi kırıyor!"
Bıkkın bir şekilde gözlerini devirdi. "Git açıl o zaman Efnan."
