27.Bölüm

60.7K 3.7K 693
                                    

Uçaktan indikten sonra havaalnından çıkıp yüzüme çarpan serin rüzgarı derin bir nefes alarak içime çektim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Uçaktan indikten sonra havaalnından çıkıp yüzüme çarpan serin rüzgarı derin bir nefes alarak içime çektim.

Buraya gelene kadar fark etmesemde şimdi burayı özlediğimi fark etmiştim.

Burası farklı bir yerdi.
Havası, hissiyatı Kars'tan tamamen farklıydı.

Ve bu da benim Kars'ta başka bir insan, burada başka bir insan olmama sebep oluyordu sanki.

Derin bir nefes daha aldıktan sonra bir taksi çağırdım ve beklemeye başladım.

Havaalanı oldukça kalabalık ve yoğundu.

Aslında şehir merkezine ve eve çok uzaktaydım ama şimdi kimseye haber verip araba çağırmak istememiştim. O yüzden taksiyle gidecektim.

Beklemediğim taksi önümde durunca kapıyı açıp bindim.

Adresi söyleyince adam dikiz aynasından bana baktı.

"Abla orası baya uzak yalnız."

"Biliyorum."

"Taksi metrede çalışıyor hep, onu da biliyorsundur."

"Biliyorum." Dedim. "Senin cebinden mı çıkacak kardeşim para? Götür işte söylediğim yere."

"İyi ben uyarımı yapayım da sonra yok çok bu para, yok yolu uzattın deme."

"Demeyiz!" Diyerek cama döndüm.

Taksi uzun bir yolculuğun ardından evin önünde durunca parayı ödeyip arabadan indim.

Eve girmeden önce şöyle bir göz attım.

Yıllardır burada yaşamama rağmen burası Kars'ta ki ev gibi hissettirmiyordu. Sebebi neydi bilmiyorum ama kesinlikle aynı değildi.

Zili çalıp içeriye girdikten sonra yüksek bir sesle konuştum. 

"Sürpriz!"

Masada ki herkesin bakışları beni buldu ve hepsinin yüzüne aynı ifade yerleşti. Şaşkınlık 

Uçaktan iner inmez bir taksi çağırıp eve gelmiştim. Ne kadar çabuk eve gelirsem, o kadar çabuk evden gidebilirdim diye düşünüyordum.

"Ahsen?" Diyerek ayağa kalktı abim hemen. Aramızda ki mesafeyi kapatıp boynuna sarıldım.

İlk abime sarılmak, beni bu ortamda biraz olsun rahatlatabilirdi.

"Dedem!" Dedim abimden ayrıldıktan sonra.

"Kızım sen ne zaman geldin?" Diye sordu dedem şaşkınlıkla. "Yeni geldim dede. Uçaktan indim eve koştum."

Dedem ve babaanneme sarıldıktan sonra amcama sarılırken yengem konuştu. "Ee o zaman bizim sürpriz bozuldu."

"Ne sürprizi?" Diye sordum anlamamazlığa gelerek.

"Biz gelecektik Kars'a."

"Ne?" Dedim şaşkınlıkla.

Zemheri | TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin