ချစ်မိပြန်ပြီ မမမြိုင် ( Complete )

အခန္း ၂၅

ေမၿမိဳ႕ရိွ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားအသင္းဌာန၌ ရံုးထိုင္ေနေသာ ကိုဘတင္သည္ သူ၏ ရံုးခန္းအတြင္း ကုန္စာရင္းမ်ားကိုၾကည့္ရင္း တြက္ခ်က္ေနေတာ့သည္ ။ ကိုဘတင္သည္ လူခ်မ္းသာ မ်ိဳးရိုးျမင့္မွ ဆင္းသက္လာသူျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ၏ရာထူးရာခံမွာ အျမင့္တန္းမွ ျဖစ္ေနသည္ ။

ကိုဘတင္သည္ ဗမာ့စီးပြားေရးကို အေျခတည္ ခိုင္ၿမဲေစခ်င္သည္ေၾကာင့္ တစ္နိုင္တစ္ပိုင္ ထမ္းပိုးေပးေနျခင္းျဖစ္သည္ ။ အဂၤလိပ္မ်ား လက္ဝါးႀကီး အုပ္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့စီးပြားေရးဟာ ယိမ္းယိုင္ခဲ့သည္ေၾကာင့္ အေျခတည္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ယူေနရျခင္း ျဖစ္သည္ ။

စားပြဲေပၚရိွ စာ႐ြက္တစ္႐ြက္ကို ယူကာျဖင့္ ကိုဘတင္သည္ ထိုစားပြဲကိုမွီရင္း အေၾကာင္းအရာတစ္စံုတစ္ခုအား စဥ္းစားေနေတာ့သည္ ။ ထိုအခ်ိန္ သူ၏ ရံုးခန္းထဲရိွ စားပြဲေပၚက တယ္လီဖုန္းဟာ အသံဆူဆူညံညံျဖင့္ အခ်က္ေပးပါေတာ့သည္ ။

" ဟာ ။ လန္႔လိုက္တာကြာ ။ "

ကိုဘတင္၏ အေတြးအာရံုကို ေပ်ာက္သြားေစေသာေၾကာင့္ ထိုတယ္လီဖုန္းအား အျပစ္တင္ ေျပာဆိုလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္ ။

အခ်က္ေပးသံျမည္ေနေသာ တယ္လီဖုန္းကို ကိုင္လိုက္သည္နွင့္ ကုန္သည္ႀကီးကိုဘတင္၏ နႈတ္ခ်ိဳသာေသာ ေလသံတစ္ခု ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္ ။

" အမိန္႔ရိွပါခင္ဗ်ာ ။ ကုန္သည္ႀကီးဦးဘတင္ ေျပာေနပါတယ္ ။ "

" မဂၤလာပါဦးဘတင္ ။ ကြၽန္ေတာ္ ရာဇဝတ္အုပ္ဦးျမင့္ေမာင္ပါ ခင္ဗ်ာ ။ "

ရင္နွီးကြၽမ္းဝင္မႈရိွခဲ့ေသာ ထိုလူ၏ အသံအား ကိုဘတင္ သိေနသည္ ။ ကိုဘတင္ဟာ အနည္းငယ္မ်ွေတာ့ စိတ္ပ်က္ပါသည္ ။ ခ်စ္ေသာၿမိဳင့္အား ထိုေယာက္်ားလုယူခဲ့တာကို ေခါင္းငံု႔ခံခဲ့မိတဲ့ မိမိ၏အျဖစ္ကိုလည္း အျပစ္တင္ခ်င္မိခဲ့ေသးသည္ ။

" ေၾသာ္ ေၾသာ္ ဦးျမင့္ေမာင္ ။ ဘာအေၾကာင္းမ်ား ထူးလို႔ပါလဲခင္ဗ် ။ "

" ဘာအေၾကာင္းရယ္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ။ တစ္ခ်ိန္က ရင္းနွီးကြၽမ္းဝင္ခဲ့ဖူးတဲ့ မိတ္ေဆြနဲ႔ ဝိုင္တစ္ခြက္ေလာက္ေသာက္ၿပီး စစ္တုရင္ထိုးရင္ ေကာင္းမလားလို႔ပါ ။