Sürekli aynı kâbuslarla uykuları bölünen Rena, yine bir gece aynı kâbusun etkisinden korkuyla uyanır. Rüyanın üzerinde bıraktığı etkiden kurtulmak için banyoya; yüzünü yıkamaya gittiğinde aynada yansımasının kaybolduğunu görür.
Banyo aynasında kendi...
Gece, güneşi öldürür; aydınlık, gölgelere düşmanlık eder.
Ne karanlık var olur ışık olmadan; ne de ışık parlar, karanlık ona dokunmadan.
Gece ve gündüz gibi... Güneş doğmazsa geceyi kim özlerdi ki?
Aryen ve Maysa; karanlığın ve aydınlığın iki elçisiydi. Birbirine zıt, tek başlarına anlamsız...
Işık Getiren ve Kâbus Gözcüsü... Birisi aydınlığa hükmediyordu; öteki karanlığa...
Aryen'le Maysa'nın üzerine karanlık örtüldü. Onları bahar yelinden, diğer herkesin gözlerinden ve soluduğumuz havadan bile sakınmak ister gibi karanlığa gömüldüler.
Dudaklarıydı bunu sağlayan. Aryen'in dudakları Maysa'yla buluştuğu andan beri rüzgâr daha hırçın esiyordu, meşale ateşleri daha bir asi... Gölgeler fısıldıyordu, gece şahlanırken gökyüzünde ve nefesler kesiliyordu yaşananların ekseninde.
Maysa'nın tüm kalbiyle Aryen'den nefret ettiğini biliyordum. Ona nişan gününde ihanet etmiş, ortadan kaybolmuş güya... Bu yüzden Aryen'den ve onun krallığından herkes nefret ediyordu. Kraliçeyi yüz üstü bıraktığı için, başına buyruk olduğu için...
