Bir okulda intihar ve cinayetlerin ardı ardına geldiği, ama ne olursa olsun okulun mühürleme kararı almadığı bir okulda olmak ister misiniz?
"Yurtiçi Koleji" okulunda yaşanan bu olaylar bütün haber mensuplarına konuk olmuştu. Cinayetlerin işlendiği...
Aşk nedir mesela? O duyguyu hiç anlamıyorum. Sarp bana sevgili olma teklifini etse bile aşk benim için ne? Hâlâ bilmiyorum... Zor gününde yalnız bırakmamak mı? Yoksa deliler gibi sevdiğin kişiye bağlanmak mı?
Sarp'ın kollarında buldum kendimi son kez gözlerimi açmaya çalıştığım an. Hıçkırık seslerini duyabiliyordum. Göz yaşlarının akışını hisseder gibiydim. Kollarının arasında beni mutlu edecek o cümleyi söylediğimde sanki herşey yoluna girmiş gibi oldu.
- Damla bak dayan, az kaldı birazdan hastanedeyiz uyan lütfen!
Uyanmam için yalvarıyordu resmen. Benim halim belli Sarp, Egemen ve Maraz'ın da hali belli. Peki Esin?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Kusursuz Okul~ 38. Bölüm |Küllerinden Doğmak|
***
Esin'den;
Damla'nın bana attığı o belgelerin olduğu siyah poşet ile birlikte hemen havada yakalayıp aldığım gibi arka bahçenin kapısından garaja ilerledim. Garaja vardığımda mecbur ya Barış'ın ya da Sarp'ın arabasını almak zorundaydım. Bende Sarp'ın arabasını aldığım gibi hızlıca en yakın bölgedeki karakola doğru yol aldım.
Kenan'ın oynayacağı bir oyun kalmamıştı. Son oyunu ona biz oynayıp "Şah-Mat" misali bitirecektik. Gaza basabildiğim kadar hızlı gitmeye gayret ediyordum. Artık bu sefer yoldan dönmek olmayacaktı.
Ve en önemlisi ise görüntü kayıtlarını bulduğumuz ve yine Kenan'a kaptırdığımız USB Belleği de poşetin içine bulunuyordu. Bu hem okulu hem de Kenan'ı yakacaktı. Karakola az bir yolum kalmışken bir anda beklemediğim birşey oldu. Bana oldu.
Kalbim öylesine deli gibi atıyordu ki bu arabayı kenara çekip durdurmama neden olmuştu. Hemen temiz hava almak için arabadan kendimi dışarı attım, bana ne oldu? Sevdiklerime birşey olunca hisseder ve kalbim böyle deli gibi atardı.
Geri dönüp bakmalımıydım? Birisine birşey oldu diye hissediyordum ama bu sefer kararlı bir şekilde geri dönmedim ve karakola doğru yoluma devam ettim. Birkaç dakika sonra karakolun önünde durdum. 'Artık sona yaklaşıldı' dedim içeri girerken ve gerçekten efsane bir finale yaklaştığımızdan emin bir şekilde...
***
Sarp'dan;
Testreli kişileri öldürmeniz, Kenan'ın kaçması umrumda bile değildi!Sadece hayatımda değer verdiğim kişi umrumdaydı. Ona birşey olursa hayata yaşama sebebimi kaybedecektim. Onu seviyorum, herşeyden daha çok...
Ambulansa vardık, kucağımdan Damla'yı indirdim ve hastaneye götürdük. Doktorlar hemen acile aldılar ve ben onu son kez giderken gördüm. Ağlamamak için kendimi zor tutuyorum...
