အချစ်တွေအမုန်းတွေရဲ့ အလွန်.....

အခန်း (၂၄)

လွန်ခဲ့သော တပတ်က.....

တာရာ ကိုစိုးထွက်သွားတာနဲ့ ဆေးရုံစားရိတ်ရှင်းပီး ပြန်မယ်အလုပ် ဆေးရုံစားရိတ်ကတော့ရှင်းပီးသွားပီဆိုတယ်....ကိုစိုးကိုရှာပါသေးတယ် ပိုက်ဆံပြန်ပေးဖို့ ဒါပေမယ့်ရှာလို့မတွေ့တာကော မဆက်သွယ်တတ်တာကောမလို့ ရှိစေတော့ဆိုပိီးပဲ တာရာ အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။

အိမ်ရောက်ရောက်ချင်း နေသိပ်မကောင်းချင်တဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်လဲအာရုံမရှိ အထုတ်တွေအကုန်သိမ်းပီးသာ ဒီအိမ်ကြီးက ထွက်သွားချင်ပီ။ သူမနဲ့ မသက်ဆိုင် မပတ်သတ်တဲ့နေရာမှာ တစ်စက္ကန့်တောင်ဆက်နေလိုစိတ်မရှိ။ အရင်ထဲကလဲ ထွက်သွားချင်ခဲ့ဖူးပါတယ် သို့သော်....ကိုယ်က တရားဝင်သက်ဆိုင်တယ်ဆိုတဲ့ ယောက်ျားရှိတဲ့အတွက် လုပ်ချင်တိုင်းတော့ မလုပ်ရဘူးဆိုတာ သူမသိတယ်။ ထွက်သွားချင်တောင် ကင်းကင်းရှင်းရှင်းဖြစ်မှ သိက္ခာရှိရှိထွက်သွားချင်သည်။ လင်ယောက်ျားဆီက ထွက်ပြေးလာတဲ့ ဒါမှမဟုတ် ယောက်ျားနဲ့အတူမနေဘဲအပြင်ထွက်နေတဲ့ မိန်းမတယောက်တော့ မဖြစ်ချင်။ အဲ့ကြောင့်မလို့ အရမ်းပင်ပန်းပီး ထွက်သွားချင်လာတဲ့အချိန်မျိုးမှာတောင် မာနနဲ့တင်းခံခဲ့ရသည်မလား။

အထုတ်တွေအကုန်သိမ်းပီးတော့လဲ သိပ်မရှိလှတဲ့ ကိုယ့်အဝတ်အိတ်ကိုယ်ဆွဲပီး ထိုအိမ်ကြီးကနေ အပီးအပိုင်ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။ ဒီချိန်မှာ စိတ်နာတာတွေ စိတ်ဆိုးဒေါသထွက်တာတွေ ဝမ်းနည်းတာတွေ အလျဥ်းမရှိတော့....ပတ်သတ်စရာမလိုတော့သလို အတိတ်မှာ မပတ်သတ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်မျိုးနဲ့ပဲရှေ့ဆက်ချင်သည်။ သူနဲ့ပတ်သတ်နဲ့ အတိတ်တွေ memory တွေ အကြောင်းအရာတွေအားလုံးကို ထားခဲ့ပီမလို့ ဆက်တွေးနေတာတွေ စိတ်နာနေတာတွေ မုန်းနေတာတွေလုပ်တော့မည်မဟုတ်.....ငိုတာတောင် လက်မှတ်ထိုးတုံးက နောက်ဆုံးပဲ။ စိတ်နာနေတယ် မုန်းနေမယ်ဆိုရင် သူ့ကို ကိုယ့်စိတ်ထဲ မကြည်လင်ဘူးဆိုရင်တောင်မှ နေရာပေးနေရဦးမည်။ ခုတော့ သူဆိုတဲ့လူဆိုတာ သူမဘဝမှာရော သူမကလေးလေးဘဝမှာရော မြူမှုန်လောက်ပင် အရေးပါသူမဟုတ်တဲ့အသိနဲ့ပဲဆက်ရှင်သန်မည်။

အိမ်ကနေ ထွက်ထွက်လာချင်းတော့ အမှန်တိုင်းပြောရရင် တသက်လုံး ဂေဟာမှာပဲနေ ဂေဟာမှာပဲကြီးခဲ့သူမလို့ သွားစရာပျောက်နေခဲ့တာတော့အမှန်...သို့သော် အရင်က အထက်တန်းကျောင်းပီးပီးချင်း အဆောင်နေပီး အလုပ်လုပ်ခဲ့ဖူးတာကြောင့်သာ သိပ်မစိုးရိမ်ခဲ့။ သူမက ခုဆို ကိုယ်ဝန်နဲ့ဆိုတော့ အဆောင်မှာနေလို့ရေရှည်အဆင်ပြေမည်မဟုတ်....အလုပ်ကအမတွေကိုအကူညီတောင်းရင်တော့ ခနတာ နေလို့ရသည်။ သို့သော် သူများဆီလဲ ရေရှည်ခိုကပ်မနေချင်.... အကျီအိတ်ကို အလုပ်မှာထားပီး တနေကုန်အလုပ်နားက ငှားတဲ့အခန်းတွေပတ်ကြည့်လိုက်တာ နောက်ဆုံးတိုက်ခန်းလေးတခန်းတော့တွေ့သည်။ တိုက်ခန်းပေမလို့ အဆောင်ထက်တော့စျေးကြီးပေမယ့်....ပတ်ဝန်းကျင်လေးက သန့်သည်ပြောရမည်။ နဲနဲပါးပါးစပ်စုကြည့်တော့ ဘေးမှာနေတာ အသက်ခပ်ကြီးကြီးအမျိုးသမီးတဦးနဲ့ သူ့သမီး....သူ့သမီးပင် အတော်အသက်ကြ်ိးနေပီ....နောက်တခန်းကတော့ ပိတ်ထားသည်။ လက်ရှိအခြေနေရတော့ ဒီအခန်းလေးက သူမအတွက် အဆင်အပြေဆုံးပဲ။