İNCİ

28

🫶🏼İNCİ🫶🏼

Ahmet Emir beni odaya geri bırakmış kendisi de karakola gitmişti. Bana uyuyana kadar bekleyeceğim demişti, bende uyumuş numarası yapmıştım ama uyumamıştım.

Saçlarımı öpüp odadan çıkmıştı.

İçimde tarif edemediğim bir his vardı. Ağlamak istiyordum ama Ahmet Emir yanımda diye ağlayamamıştım. Sesleri duyup yardıma giderken de korkmuştum ama saçıma yapışıp yerde bana vurmaya başladığında hareketlerim sıfırlanmıştı.

Ben ilk kez yaşadığım bu durumdan ne kadar korkmuştum, o kadın kaç kere yaşamıştı kim bilir?

Çocukları vardı, iki tane. O şerefsiz kaç kez dövmüştü onların önünde?

Kendime değil, çocuklara üzülüyordum. Ben belki iki gün sona unutacaktım. Onlar nasıl unutacaktı? Nasıl unutabilirlerdi ki zaten babasının, annesini dövdüğünü.

Düşünmekten başım ağrımıştı, hemşire odaya geldiğinde ağrı kesici iğne gibi bir şey yapabilir mi diye. Yapmıştı.

Uyutabilir biraz diye de eklemişti ama hiç uykum yoktu.

Halim de yoktu. Öylece yatıp etrafa bakıyordum.

Bir de ensem çok acıyordu. Hemşire oraya da pansuman yapılması gerektiğinden bahsetmişti. Sargı gibi bir şey vardı şu an, o orada durdukça sanki daha çok yanıyordu.

Duvarda asılı duran saatten saate baktım, 2 buçuğa geliyordu. Ahmet Emir telefonumu getirip yanıma koymuştu. Bir şey istersen beni ara demişti. Bir şey istemiyordum da sesini duymak istiyordum.

İnci: Ahmet Emir

Ahmet Emir'cim: Söyle güzelim

İnci: Gelecek misin yanıma

Ahmet Emir'cim: Geleceğim bir tanem, bir şey mi oldu?

İnci: İşin önemli biliyorum ama

İnci: Seninle durmak istiyorum

İnci: Özür dilerim.

Ahmet Emir'cim: Geleceğim yavrum, 15 dakikaya en fazla.

Ahmet Emir'cim: Neden uyumadın

İnci: Uyuyamıyorum

Ahmet Emir'cim: Geliyorum, istediğin bir şey var mı?

İnci: Yok

İnci: Sana kızmasınlar geliyorsun diye

Ahmet Emir'cim: Diyemez kimse bir şey.

İnci: Seni çok seviyorum

Ahmet Emir'cim: Ben de seni çok seviyorum

Ahmet Emir geleceğim dediği için kendimi biraz toparlamaya çalıştım. Beni böyle görünce üzülüyordu ve kendini suçluyordu.

Suçlaması gereken son kişi bile değildi.

Yürümekte zorlanmıyordum ama kalkıp yürümek istemiyordum. Odanın içindeki banyoya gitmek için yataktan kalkmaya çalıştım.

Banyonun aynasından yüzüme baktım. Bir günde bu kadar çökmüş olmam şaka olsaydı keşke.

Yüzümü yıkadıktan sonra ensemdeki sargıya su gelmemesine dikkat ederek boynuma da su sürdüm.

Kıyafetlerimi değiştirmek istiyordum. Ahmet Emir gelirken aldığını söylemişti. Dolabın içine baktım, bir kaç tane poşet vardı. Büyük olan poşeti alıp içindeki kıyafetleri çıkardım.