Motor yarışlarının gözde ismi olan Demir Atasoy, yıllardır kendisine platonik olan genç kız ile talihsiz bir şekilde ansızın tanışır ve tatlı serüvenimiz başlar.
İnsan yaşadığı yerden koparmış. Kırıldığı kalpten gömülürmüş. Yandığı ateşte kül olup...
Oy ve yorumlarını bekliyorum, keyifli okumalar balım. 🍭
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Demir'se burnundan soluyordu. "O paraları senin götüne bir bir sokacak olan kişiyim!" dedi, ürkütücü bir şekilde.
"Ne oluyor? Ne parasından bahsediyorsun!" Babam saf ayağına yatmaya çalışırken Demir karnına tekmeyi geçirmişti.
"Kızını mal gibi satmaya çalıştığın paradan bahsediyorum!" dedi bağırarak. Bir yumruk daha geçirdi yüzüne. "Ulan şerefsiz! Sen ne biçim bir insansın lan! Arkadaşım dediğin sapık adama kızını nasıl satarsın!"
Babam yeri boylarken göz ucuyla bana baktı. "O herif bu mu lan yoksa!" diye sordu bağırarak.
"Kes sesini!" diye bağırdım öfkeyle. Pislik! Yaptığı onca şeyin üstüne bir de hesap soruyordu utanmadan.
Demir yakasını tutup "Neyden bahsediyorsun lan!" diye kükredi.
O da Demir'in yakasına sardı ellerini. "Boks kulübünde öpüştüğün adam bu mu!" diye sordu bağırarak.
"Kes artık sesini!" diye bağırmaya devam ederken yukarıdan kapı sesleri gelmeye başlamıştı. Sanırım annemi odaya kilitlemişti.
"Sen onu bu yüzden mi o hale getirdin?" diye sordu Demir yüzündeki dehşete düşmüş ifade ile.
"Ya ne olacaktı şerefsiz!" diye bağırdı pislik altta Demir'in yakasını tutarken. "Orada burada yatıp namusumukirletti-"
Demir'in gözleri dönmüştü adeta. Kafasını ona geçirip ellerini tuttu. "Sende namus olsaydı kızını parayla satmazdın lan!"
O sırada koşar adımlarla yanlarından geçip yukarıya çıktım. Annem'in sesinin geldiği odaya, yani benim odama geçip üzerindeki anahtarla kapıyı açtım.
"Efnan!" Hıçkırarak ağlıyordu, ben de ağlarken kollarını sıkıca bana doladı.
"Annem," dedim kokusunu içime çekerken.
Geri çekilip yüzümü avuçladı. "İyi misin çiçeğim? O şerefsiz sana bir şey yapmadı değil mi?"
Başımı hızlıca iki yana salladım. "Yapamadı anne, Demir kurtardı beni."
"Demir?" diye sorduğunda aklıma onları aşağıda yalnız bıraktığım gelmişti.
"Gel, sonra anlatacağım!" diyerek indim aşağıya.
"Bu elinle mi vurdun ona!" Demir, onun sol elini tutuyordu. Pislikten ses gelmeyince elini hızlıca ters çevirerek baskı uyguladı. Pislik acıyla haykırırken elini kırdığını anlamıştım.
