31

40.1K 2.2K 232
                                    

.Ahmet Emirler de vardır.

💖İNCİ💖

Bu kadın kimdi? Ahmet Emir bu kadını nereden tanıyordu? Daha da önemlisi neden bu kadar samimi davranıyorlardı?

Bizim masamıza oturmuştu sürekli gülerek konuşuyorlardı. Üstelik sevgili, bir tanecik, hayatımızın anlamı yaptığımız adam beni tanıtmamıştı.

İkisi konuşuyordu ve ben kenarda oturuyordum.

Kadının adının Semra olduğunu laf arasında duymuştum. Ahmet Emir gülerek 'Uzun zaman oldu Semra' demişti.

Bir erkek ve bir kadın arkadaş olabilirdi. Dünyanın en normal şeyleriden biriydi bu. Eski bir arkadaşı olabilirdi ve uzun zamandır birbirlerini görmemiş olabilirlerdi.

Kahve bardağını elimde tutmayı bırakıp masanın üzerine koydum. Telefonumu cebimden çıkarıp bir oraya bir buraya gezinirken Emir efendi beni kolunun altına almıştı.

Suratımı ekşitip işaret parmağımla sağ gözümün üstünü kaşıdım.

Sinirliydim de.

"İnci, kız arkadaşım." diyerek beni sonunda tanıttığında Semra kadını elini bana doğru uzattı. "Memnun oldum, Semra bende."

Biliyorduk onu, anlamıştık.

"Bende memnun oldum." dedim elini sıkarken. Tamamen sahte bir gülümsemeyle.

Geri yaslanıp elimi Ahmet Emir'in dizine koyup sıktım. Sert miydi bilmiyordum ama öksürdüğüne göre sertti.

Bunun daha hiçbir şey olduğunu anlasın diye iki kez vurdum dizine.

Hemen toparlanıp eliyle Semra kadınını gösterdi. "Semra, eskiden bizim karakoldaydı." dediğinde belki sakinleşmem gerekiyordu ama daha da sinirlenmiştim.

Bir de beraber çalışmışlardı yani.

Ama ben çok anlayışlı biriydim. Değildim ama öyle davranabilirdim.

"Aaa" dedim. Asla şaşırmamıştım. "Neden ayrıldın ki?"  Sandalyesini yanıma doğru çekti. Ellerini masanın üzerine koyup konuşmaya başladı.

"Senin bu saf sevgilinin bir arkadaşı vardı. O da aynı bunun gibi mal." dedi ve güldü. Hakaret etmesi iyi öi gelmişti kötü mü anlayamamıştım.

"İşte ben karakolda çalışan normal bir memurdum. Sonra Ahmet'in arkadaşını gördüm."

Bir de Ahmet mi diyordu?

Kafamı salladım yavaşça, seni dinliyorum der gibi.

"Onu görene kadar asla bir ilişki istemiyordum, hayatıma bir erkek sokmak çok korkunç geliyordu."

Yani erkekler biraz şeydi... Haklıydı.

"Ama sonra." diyerek araya girdi Ahmet Emir.

Ona bir bakış atıp susturdum.

"Oğuzhan ile 2 ay içinde evlendik, ve şimdi 2 buçuk yaşında bir kızımız var." dedi ve kahvesinden içti.

Ağzımı ayıp olmasın diye kapattığımda güldü. "Yani, hamile kalınca da çalışmak istemedim. Oğuzhan da saygı duydu. Öyle kızımı büyütüyorum."

Gülümsedim ama bu sefer biraz gerçekti.

Ahmet Emir ile ilgilenmemesi rahatlatmıştı. Ama ne diye beş saat karşıdan izleyip öyle gelmişti yanına? Tanıyamamış mıydı?

O zaman flört edermiş gibi bakmasaydı yanlış anlardım tabi.

Biraz daha oturduktan sonra Semra yanımızdan kalkmıştı. Ahmet Emir'e trip atma hakkına da o kadar çok sahiptim ki, istediğimi yapardım.

Telefonumu alıp galeriye girdim. İkimizin fotoğraflarını görünce hemen çıktım.

Asıl amacım ona, seninle ilgilenmiyorum demekti.

"İnci?" dedi kolumu tutarak. 

Konuşmadan yüzüne baktım sadece.

"Kalkalım mı?" Kafamı sallayıp onu beklemeden kalktım yanından.

Ondan önce arabanın önüne gelmiştim ve arabayı açmasını bekliyordum. Uzaktan elindeki kumandayla açtığında bindim direkt.

Yanıma geldi ama arabayı çalıştırmadı. "Gergin miyiz?" diye sordu.

Hayır değildik. O kadar pozitiftik ki, herkese çiçek böcek, bal petek dağıtasımız vardı.

O kadar iyiydik yani.

"Semra'dan rahatsız olduysan.." dedi ama cümlesini bitirmesine izin vermedim. "Rahatsız olduğum kişi Semra değildi Ahmet, senin tavırlarındı."

Bana dönüp işaret parmağını havaya kaldırdı. Bir dakika dinler misin dermiş gibi.

Lazım değildi bir dakikası önce ben konuşacaktım.

"Hayır." dedim. "Kadın masaya gelir gelmez ben yoktum sanki yanında. Gelen kişiyi tanımıyordum ve sen çok samimiydin."

Çenesini kaşıdı. "Arkadaşımın karısı İnci."

"Bende senin sevgilinim." dedim. "Sen kendin demiştin öyleyiz diye, tanıştırman gerekirdi. Ayrıca ben nereden bileyim senin arkadaşının bilmem nesi olduğunu? Oturmuş karşıdan seni kesiyor gibiydi."

Gülmek istiyor gibiydi ama gerçekten sinirliydim ve bu hareketi beni deli etmişti.

"Ciddiyim Ahmet Emir, aynı şeyi ben yapmış olsaydım benim kadar sakin kalabileceğini asla düşünmüyorum."

Bir şey demedi. Beni dinliyordu.

"Yok uzun zamandır görünmüyormuşsun da nerelerdeymişsin. Buradasın işte, benim yanımda." Kendi kendime söyleniyordum hala.

"Özür dilerim." dedi. Elini uzatıp elimi tutmak istedi ama geri çektim. "Temas edip aklımı karıştırmaya çalışma Ahmet Emir, gerçekten sinirlendim ve kırıldım yaptığın şeye."

Dinlemedi, tekrar tuttu elimi.

"Aptalım ben, bazen ne yaptığımın farkında değilim."

Biliyorduk zaten, aptal olduğunu.

"Oğuzhan ile de görüşmedik uzun zamandır. Evlendikten sonra taşınmışlardı. Şaşırdım görünce o yüzden tepki bile veremedim."

"Yoo." dedim kendimden çok emin bir şekilde. "Gayette gülerek konuştun."

"Özür dilerim bebeğim." diyerek yüzüme doğru yaklaştı. Kendimi geri çekip elimle direksiyonu gösterdim. "Sür şoför." diyerek emniyet kemerimi taktım.

İki öpmeyle barışamazdık.

—-

Ahmet Emir'in linçlenmesine göz yumarak bu bölümü yayınlıyorum ama çok üstüne de gelmeyin. KADIN EVLİ VALLA AHMET EMİR DE İNCİ' YE AŞIK. ama işte erkek yani, aklı çok yok. Yazık..

Ay size komutan demistim konustuk demistim. Kız masallah mı demediniz naptınız çocuk yazmıyo ya bana... SAVAS MI CIKTI BENİM KOMUTAN NERDE

Neyse yazar belki🥹🥹💖🥹🧚🏼‍♂️💖🥹

instagram: asin1lnm

İNCİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin