Chapter : 128

8.1K 865 307
                                    

Unicode

တိုက်ပွဲစတင်ခြင်း

______________

ယနေ့ အရုဏ မလန်းဆန်းပေ။

မနက်ခင်းစတင်ခါစရှိသေးသည့်တိုင် သူ​၏ဦးနှောက်က သူ့ကို အိပ်ချင်နေသည်ဟူ၍သာ အစဉ်မပြတ်သတင်းပေးလျက်ရှိသည်။

မနေ့ညက သူတစ်နာရီမျှသာ အိပ်စက်ခဲ့ရသည်။ မအိပ်ရခြင်းအကြောင်းမှာကား အခြားမဟုတ်။ သူ​၏ တစ်ဦးတည်းသော ကိုယ်ပွားသေးသေးလေး ဣန္ဒီကြောင့်သာလေတည်း။

သူနှင့်ယုဂန် တမာပင်မြို့သို့ပြန်ရောက်ပြီးနောက် သမီးတော်လေးအတွက် ပြင်ဆင်ထားသောနို့ထိန်းတော်များ၊ အထိန်းတော်များအားလုံး ကလေးဘေးနားတွင် ဝိုင်းဝန်းစောင့်ရှောက်ကြသည်။ စံအိမ်တော်တွင် ကလေးအတွက် သီးသန့်အခန်းတစ်ခန်းရှိကာ အထိန်းတော်များက ထိုအခန်းမှာပင် ကလေးလိုအပ်ချိန် အသင့်ရှိနေအောင် အိပ်စက်ကြရသည်။

သို့ရာတွင် ယုဂန်မှာ ကလေး​၏မိဘတစ်ဦးအနေနှင့် ကလေး​၏အချိန်တော်တော်များများကို သူနှင့်အတူ ကုန်ဆုံးစေချင်ကြောင်း၊ ကလေးကို မခွဲနိုင်ကြောင်း၊ အခန်းခွဲအိပ်ရလျှင် စိုးရိမ်သောကြောင့် အိပ်ပျော်မည်မဟုတ်ကြောင်း စသောဆင်ခြေမျိုးစုံပေးပြီး ကလေးပုခက်ကို သူတို့အခန်းထဲ ထည့်ထားခဲ့သည်။

ကလေးပုခက်က လင်မယားအခန်းထဲရောက်နေသည်မို့၊ လင်မယားမှာလည်းသာမန်မဟုတ်၊ မင်းသားနှင့်အမတ်မင်း ဖြစ်နေသည်တမုံ့။

သို့ပါ၍ ကလေး​၏အထိန်းတော်တစ်သိုက်မှာ ညဘက်ကြီး အခန်းထဲဝင်မရသောကြောင့် ကလေးကို မချော့မြူနိုင်ဘဲ ရှိနေသည်။

ပြဿနာက ထိုကစသည်။

ကလေးက ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ။ ညညမှ ထထငိုသည်။ ကလေးငယ်လေး နေ့ညမှားခြင်းဟာ သာမန်ဖြစ်သည်ဟူ၍တော့ အထိန်းတော်များက ဆိုကြ​သည်။ မကြာခင်ထိုအကျင့်ပျောက်သွားမည်ဟု ပြောကြသော်လည်း ကလေးငိုသောကြောင့် အရုဏမအိပ်ရသည်မှာ နှစ်ည၊ သုံးညရှိနေပေပြီ။

ယုဂန်က တော်ရုံနှင့်မနိုး။ တစ်ခါတလေ တစ်ညလုံးတောင် မနိုးတတ်ပေ။

The Everlasting One (volume 2 + 3 )Where stories live. Discover now