33.Bölüm

70.2K 3.7K 1.1K
                                    

Zehra'nın önüme bıraktığı tabaktan cips alıp ağzıma attım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zehra'nın önüme bıraktığı tabaktan cips alıp ağzıma attım.

"Bir şey söyleyeyim mi bence bu film çok sıkıcı." Diyen Zehra'ya göz devirerek baktım.

"Madem söyleyeceksin ne diye soruyorsun söyleyeyim mi diye?" Dedikten hemen sonra ekledim. "Ayrıca bu film sıkıcı falan değil. Çok güzel."

"Madem izledin niye tekrar izliyoruz?"

"Canım istiyor." Dedim hızla.

"Of ya!"

"Beğenmiyorsan bak kapı orada."

"Misafirim ben."

"Ne misafiri ya?" Diye sordum. "On gündür buradasın. Misafirlik mi kaldı?"

Zehra ile başta her şey çok güzeldi. Tamam şuan da berbat değildi fakat çok fazla kavga etmeye başlamıştık. Hoş bu bizim için gayet normal bir şeydi ama başladığı gibi devam etmemişti.

Cahit ile sevgili olalı tam altı gün olmuştu. Koskoca altı gün! Ve biz sadece bir kere görüşebilmiştik. O da dünden önce ki gece, görevden gelince.

Görevden geldi diye sevinirken, benim şansıma karakolda işler bir anda çoğalmıştı.

Adam eve gelemiyordu.

Cahit'i beklerken sıkıntıdan ölmemek için Zehra'ya film izlemeyi teklif etmiştim, o da kabul etmişti. Filmi beğendiği söylenemezdi ama orası beni hiç ilgilendirmezdi.

Pür dikkat televizyona bakarak filmi izliyordum ama kafamı izlediklerime veremiyordum. Başka şeyler düşündüğüm için ne izlediğim hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu.

Oflayarak geriye yaslandım ve üzerimde ki pikeyi boğazıma kadar çektim.

"Şimdi bu adam bu kadar mefret ederken aşık mı olacak?" Diye sordu Zehra.

"Bilmiyorum." Dedim dalgınlıkla.

"Bilmiyor musun?" Dedi hızla. "Az önce izledim demedin mi sen?"

"Of!" Diye bağırarak ona baktım. "İzlediysem izledim! Her detayını hatırlamak zorunda mıyım?"

"Detay mı? Filmin konusu bu!"

Cevap verecekken telefonuma mesaj geldiğinde dair bir bildirim sesi duyuldu.

Hemen telefonumu elime alıp ekrana baktım. Cahit mesaj atmıştı. Ama mesaja bakamadan araması ekrana düştü. Hiç beklemeden aramayı kabul edip telefonu kulağıma götürdüm.

"Alo?"

"Ben geldim, evdeyim."

"Tamam." Dedim ve telefonu suratına kapatıp hemen ayağa kalktım.

"Ne oluyor be?"

"Ben Cahit'e gidiyorum."

"Güle güle."

Zemheri | TamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin