Unicode
"မြူဒေါင်းငယ်!''
"........''
အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း လူကိုဝါးစားမတတ်စိုက်ကြည့်နေတဲ့ကိုကိုက သူ့အားဒေါသသံနဲ့ ခေါ်တော့ ပြန်တောင်မထူးရဲပါ ။ မနက်က ကိုကြီးဟိန်းနဲ့အတူ အပြင်လိုက်သွားမိလို့ ထင်တယ် ။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ကိုကိုက သူ့ကို လက်အတင်းဆွဲလို့ အခန်းထဲဆွဲခေါ်လာသည် ။
"ငါ ဘာပြောထားလဲ''
"ကိုကို သားကလေ''
"တော်! စောက်ဆင်ခြေတွေ ငါမကြားချင်ဘူး''
"ဟင့်...''
"စောက်ရည်ထွက်ဖို့လဲ မစဥ်းစားနဲ့ မြူဒေါင်းငယ် ငါလုပ်မိလိမ့်မယ်!''
ခြိမ်းခြောက်ခံရတော့ မြူဒေါင်းက အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီးမငိုမိအောင် ထိန်းထားရှာသည် ။ မို့တက်နေတဲ့ ပါးပြင်လေးကို လက်မနဲ့လက်ညိုးကြား ညှစ်ကြည့်တော့ စူထွက်လာတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ ။
"ငါမနက်က အိပ်ရာနိုးတော့ မင်းကိုမတွေ့ရလို့ သိပ်စိတ်တိုတယ် မြူဒေါင်းငယ်''
"ဟင်....''
"မင်းအပြစ်လုပ်တာတွေများနေပြီ ငါ့စကားကို စောက်ရေးမလုပ်ဘူးနော် မင်းတကယ်သေချင်နေတာလား''
"သား နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး ကိုကို''
"လုပ်ခဲ့ရင်လဲ မင်းကိုငါတက်လုပ်ပြီးဘဲ ကြပ်ကြပ်သတိထားနေ ''
ကိုကိုလုပ်မယ်ဆိုတာ ဘာကိုလည်း ။ မြူဒေါင်းတွေးစရာတွေ ဖြစ်ကုန်ပြီ ကိုကို။
"ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ သွားငါ့ဖို့ မနက်စာသွားပြင်''
"ကိုကို အခုထိမနက်စာမစားရသေးဘူးလား''
နေ့လည်တောင်ရောက်တော့မှာမို့ မြူဒေါင်းမေးလိုက်ခြင်းပေ ။ ခါတိုင်းဆို သူကဘဲ ကိုကို့အတွက်မနက်စာပြင်ပေးရသည် ။ ဒီနေ့တော့ ဖေဖေကကိုကြီးဟိန်းနဲ့လိုက်သွားခိုင်းလို့ ဒေါ်ညွှန့် နဲ့သာလွှဲခဲ့ရသည် ။
"ငါ့အတွက် မနက်စာကို မင်းဘဲဲ ပြင်ပေးရမယ်လို့ ငါမပြောထားဘူးလား ''
YOU ARE READING
𝐈 𝐋𝐨𝐯𝐞𝐝 𝐇𝐢𝐦 𝐌𝐚𝐝𝐥𝐲 {Ongoing }
Romanceစိုင်းတခေတ်မှိုင်း မြူဒေါင်းစိုင်းငယ် 26.8.2022 ဤစာပေသည်စာရေးသူ၏ စိတ်ကူးယဉ်ဖန်တီးမှုသက်သက်သာ ဖြစ်ပါသည် ။ မည်သူ့ကိုမှ ထိခိုက်နစ်နာလိုစိတ်မရှိပါ။
