Badem ||Texting||

0.2

Lütfen okumadan geçmeyin burayı👇

DÜZENLEME: Buraya çok takılan olduğu için açıklama yapma gereği duydum. "Konum bilmek"den kastı karşısındaki herhangi bir yakınlığı olmayan iş yeri arkadaşının fazla rahat davranması. Çünkü resmiyet olması gerektiğini düşünüyor aynı zamanda karşısındaki kişi hesap sorar gibi konuşmak isteyip ardından da "şununla şurada görmüşler, onun arabasındaymışsın" tarzında şeyler söyleyince rahatsız oluyor. Özel hayatına karışılmasından ötürü. Sadece resmiyet ve özel hayatına saygı istiyor yani.

Bölüme geçebiliriz:)

0555 ***: İyi akşamlar doktor hanım.

Siz: ?

0555 ***: Geçen gün için özür dileyecektim.

Siz: Beyfendi siz iyi misiniz? Sakin kalmaya çalışıyorum ama dayanamıyorum.

Siz: Yaptığınız yanlışlık yetmezmiş gibi yolun ortasında bıraktınız beni!

Siz: Bir de mesaj atıyorsunuz ya!

0555 *** numarayı engellediniz.

Ben böyle değişik adam görmedim ya! Araba yolculuğunda birden beni indirmişti. Eve yaklaşmış olsak da önce ısrar ile bırakmak istemesi sonra da yaptığı davranış berbattı. Ve hâlâ mesaj yazıyordu. Yüzsüz.

"Bade?" Yanıma gelen hemşire ile bakışlarımı o yöne çevirdim. Bu kız beni deli edecekti. Biraz saygı kelimeleri kullansa ne olurdu? Hani,daha yeni geldim?

"Ne yapıyorsun burada? Hasta gelmiş Bekletme."

"Ne yapmam gerektiğini bilmiyor gibi mi duruyorum? Az önceki hasta benim hastam değil. Doktorunu bekliyor."

"Sende baya atarlısın."

"Öncelike lütfen birbirimize karşı mesefali ve konumumuzu bilerek konuşalım. Ayrıca herhangi bir yakınlığım olmayan insanlar ile konuşmayı fazla sevmem, iş dışında." Gerçekten sevmiyorum. İşimi yapıyorum, aralarımda ise kendimle baş başa kalıyorum. Nedir bu konuşma merakı?

"Seni Pars komutan ile görmüşler." Anlaşılan beni duymuyordu.

"Arabasında." Cevap verme Bade.

"Aranızda bir şey mi var? Ne çabuk?" Sakin ol Bade.

"Pek kimse ile görüşmez. Nasıl başladınız konuşmaya?"

"Kızım sen anlamıyor musun? Özel hayatım hakkında konuşmak istemiyorum. Ve ayrıca o komutan ile de alakam yok! Uğraşma benimle!"

Ayağa kalktım ve odama yöneldim. Burası ömür törpüsüydü.

Gelen birkaç hasta ve bir takım işlemlerle uğraştım. Toparlanmaya başlamıştım ki kapı çaldı.

"Buyurun." Kapı aralanınca gördüğüm yüz ile kan beynime sıçradı.

"Konuşabilir miyiz?" Komutan işte o gelmişti. Hâlâ konuşmak diyor değişik adam.

"Hayır."

"Lütfen bir kez konuşmana izin verin. Kötü hissediyorum. Kendimi bir açıklasam."

"Hayır dedim duymadınız mı? Acelem var." Hayır yok.

"Ama-"

"Bir asker olarak benden sonra odada bulamayacağınızı düşünüyorum. İyi günler." Hızla ayrıldım odadan. Kimse ile samimiyete gerek yoktu. Ayrıca açıklama yapmasına da gerek yoktu.

...

Umarım kurguyu beğenmişsinizdir. Bazı yerlerde gerçekliğe uymayan ufak şeyler olabilir. Çünkü asker de değilim doktor da kshsjshskshskshiss. Lütfen bazı küçük hataları mazur görün. Ayrıca bilmediğim meseleler olursa da garip durmasın ve saçmalamayayım diye atlarım. Çok istedim bu kurguyu yazmak o yüzden bırakmam.

Ve profilimdeki diğer hikayelere de şans verirseniz sevinirim. Özellikle bunu beğenirseniz diğer text hikayem Değişik de hoşuna gider eminim:)