The Merciless Stud (Hot Trans Series #3)

Chapter 34

Tears streamed down my cheeks as I felt my knees trembled. It's trembling so much even if I'm just laying in bed. Sobrang panginginig na para bang matutumba ako kahit anumang oras. Napa-takip ako ng bibig at mas lalong humagulhol. Napa-titig ako sa cellphone kong nasa kama. Naka-display pa rin ang larawan nina Tyson at nung babaeng tinatawag nilang Eurie.

Eurie? Right? Eurie?

I tried to forget and just move on since that night but I know, and I'm sure, it is the same girl he called when he was convulsing that night.

The girl he desperately called as if she is his safe space. As if she is the only person whom can save him. The only person he would go to in good and bad times.

It's Eurie. And she was his ex.

Mas lalong kinurot ang puso ko. Para akong nalulunod at hindi magka-apuhap sa pag-hanap ng makakapitan upang makaahon sa kung ano mang humihila sa akin pababa. Napa-sabunot ako sa aking buhok at mas lalong humiyaw sa iyak.

No, Ty... No.

Why? Why, what did I do? Please, No... I can't. I just can't. We were okay. We were fine. But why? Why, when all I did was to take care and love you? Despite how difficult it is to deal with you. Despite your rough attitude. Despite your flaws and toxicity... I endured. I thrived. I stayed. And this?

Ni hindi ko man lang alam na may ex girlfriend pala siya? Kasi sabi ni Claire, wala naman. Puro hook ups lang. But this? An ex girlfriend who most probably have grew up with him. Was with him in discovering who he was, what he likes and what he wants to pursue. And the girl whom he called 'love of his life'?

Saan ako? Sa lahat ng iyon, pasasaan ako? Sa lahat ng tiniis ko, tinanggap ko at pinag-dusahan ko, ano ang lahat ng iyon kompara sa babaeng mas nakasama niya ng mas mahaba at tunay? Sa babaeng, kung kahit lumipas na ang walong taon, nagagawa niya pa ring banggitin sa pag-tulog niya? Sa isang estado kung saan siya ay wala depensa at tanging kung ano lamang ang nararamdaman at nasa loob niya ay ang namamayani?

Do I even stand a chance? Na kung iisipin, ngayon lang din ay sumagi sa isipan ko at mas nagpa-igting sa mga hinala ko, na kung totoo talagang nakikipag-relasyon siya sa akin ay bakit hindi niya ako magawang ipakilala sa mga kaibigan niya ng pormal? Kung bakit sa mga naka-lipas na linggo ay nararamdaman kong inilalayo niya ako sa mga kaibigan niya?

Samantalang iyong... Iyong si Eurie, ay halos buong Romblon yata ang may alam na naging sila noon. Halos buong Romblon yata ang nag-diwang dahil matapos ng ilang taon ay nag-kita silang muli. Samantalang ako... Ni hindi man lang kayang ipakilala sa Daddy niya ng pormal. Kung hindi pa kami naabutan ay hindi ko pa maka-kausap ang Daddy niya bilang girlfriend niya.

I hugged my knees and sobbed even louder. Ramdam na ramdam ko ang pagguho ng self confidence at ng self worth ko. Buong relasyon ko kay Tyson ay hindi ko naman na iyon inalintana pa, pero ngayon, ang pait at sakit ng lahat ng realisasyon ay tila isang tubig na ginising ang buong diwa ko.

Na kahit pala alam kong ilusyonada ako, na pinipilit ko lang ang sarili ko at tila ako lang yata ang nage-effort sa relasyong ito, ay may kakayahan pa rin akong magising at mapag-tanto ang lahat.

Na walang wala ang kagalakan ko at sobrang mangha dahil nag-tagal kami ni Tyson at hindi ako naging katulad ng mga hook ups niya. Dahil kung ikukumpara iyon sa bigat at halaga ni Eurie sa buhay niya noon, at siguro'y maging hanggang ngayon, ay walang wala lamang ako at matuturing lang na tila isang basura.

The way he looked at her. It was my first time seeing him look at someone like that. Kahit sa'kin ay hindi niya kailanman iyon nagawa. Only her. It was like seeing a different version of Tyson. A version only that girl can ever unleash. Kaya uulitin ko, saan nga ba ako? Saan ako lulugar? O lulugar pa ba talaga ako? Kakayanin ko pa bang mas ibaba pa ang sarili ko?