HE'S INTO HER Season 2

CHAPTER 99

MAX'S POV

Hindi ko naiwasan ang mainis dahil mukhang nabadtrip si Maxwell kay Sensui kaya naman matapos siyang sigawan nito ay nagmadali itong umalis nang hindi man lang ako iniisip.

Tss, mahusay, Enrile, tsk tsk! Ako nga ay hindi mo kinaya, 'yung kapatid ko pa?

Kasalukuyan akong naglalakad pabalik ng resto nang mapansin kong wala na rin doon ang sasakyan ni Mokz, agad naman akong nanlumo. Sinubukan kong tingnan sa harapan at mismong parking lot ngunit wala na talaga ang mga ito.

'Now, this is great! Damn it! Paano ako uuwi nito? Tsk!'

Sinundo lang ako ni Maxwell kanina kaya naman siya rin ang inaasahan kong maghahatid sa'kin pabalik. Paniguradong nawala ako sa isip niya kaya hindi na ako nagawang alalahanin pa nito, at isa pa ay hindi siya sanay ng may kasabay.

Naglakad na lang ako palabas sa bakuran ng resto ng may sama ng loob, dumako sa high way para maghintay ng buss doon.

Yari ka talaga sa'kin, Sensui, kahit kailan ay pasakit ka sa buhay!

Natinag ako sa napakalakas na busina na iyon, agad naman akong tumabi upang makadaan iyon.

"Maxi!" dinig ko ang malakas na tinig ni Mrs. Enrile, bahagya ko pang naiharang ang braso sa mukha ko nang masilaw ako sa liwanag ng ilaw ng sasakyang iyon sa likuran ko. Nakita ko naman si Mrs. Enrile na bumaba mula sa sasakyan at lumapit sa'kin.

"Mrs. Enrile," bungad ko sa kaniya.

"Maxi! Aren't you going home?"

"Ah, uuwi na nga ho sana ako, eh, tinawag niyo lang ako."

"Ha? Eh, nasaan na ang mga kasama mo? Iyong Kuya mo?"

'Binuwisit ho ng anak niyo.'

"Nakalimutan ho ata nilang kasama nila ako, hehehe," pilit na biro ko pero nag-alala siya.

"Omo! Don't tell me, magko-commute ka pauwi, hija?"

"Mukhang ganon na nga ho."

"No!" angil niya at natigilan ako. "Sasabay ka sa'min! Hihihihi!" biglang ngising aniya.

Nagtataka akong napatingin sa kaniya at saka ko nilingon iyong sasakyan nila, patay na ang ilaw sa harapan niyon kaya naman nakita ko ang mukha nina Sensui at Dein sa loob. Ultimong ang bahagyang pagkakataas ng kilay ni Sensui ay natatanaw ko mula rito sa kinatatayuan ko.

"Ah, hindi na ho, Mrs. Enrile, nakakahiya naman."

"Bakit ka naman mahihiya, Maxi? Delikado dahil gabing gabi na kaya sumabay ka na sa amin, hija, pareho lang namang Laguna ang uuwian natin," pakiusap niya.

"Hindi na ho."

"Sige na, Maxi, hindi ka naman puwedeng magbiyahe ng ganiyan ang suot mo," malungkot pa kunyaring aniya, napatingin naman ako sa suot ko tsaka napangiwi.

'Isa pa itong damit na 'to! Maayos at kumportable na ako sa suot ko kanina pero nang dahil sa kaartehan ni Maxwell ay napilitan akong magpalit! Nakakainis!'

Sabay kaming napalingon ni Mrs. Enrile nang muling may bumusina, bahagya pa akong nagulat nang makita kong si Randall iyon. Agad akong napatingin kay Mrs. Enrile at nakangiti na rin siya kay Randall, mas ikinagulat ko pa nung umibis ito mula sa kotse at lumapit sa'min.

"Is there a problem, Tita?" tanong pa ni Randall na hindi man lang ako tinitingnan. Muli akong nainis dahil suot pa nito ang suit na iniregalo kong suit sa kaniya.