ချူရှင်း သိသိသာသာ မျက်နှာပျက်သွားခဲ့ပြီး အကြည့်တွေလည်း အေးစက်လာခဲ့တယ်....
လာခြင်းမကောင်းပေမယ့်လည်း တကယ်ဆို မင်းသားအန်းလည်း သိသင့်သလောက်သိထားပြီးနေပြီပဲ....
ချူရှင်းက မထီလေးစားပြုလိုသော လေသံနဲ့......
" မင်းကြီး သေသေရှင်ရှင် ဂရုစိုက်နေစရာလိုသေးလို့လား....ပိုင်မိဖုရားကြီး သေဆုံးပြီးကတည်းက မြို့တော်ကနေ ထွက်သွားခဲ့တာ ကြာလှပြီပဲ....မင်းသားအန်း အခုလို မြို့တော်ရဲ့ အရေးကိစ္စတွေကို ဝင်စွက်ဖက်မယ် ထင်မထားဘူး....."
မင်းသားအန်း ယန်ရှန်း လျှောက်တင်ခဲ့တာတွေကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်လိုက်တယ်....အခုချိန်မှာ ကျင်းကျောက် မတရားညှင်းပန်းနှိပ်စက်ခံထားရမှာကိုလည်း စိတ်ပူနေမိတယ်....ချူရှင်း ဘယ်လောက်ထိ မောက်မာတယ်ဆိုတာ မျက်မြင်ကြုံတွေ့လိုက်ရတဲ့အခါ မင်းသားအန်း ဒေါသတွေကို ထိန်းမထားနိုင်တော့ပေ။
"အမှန်တော့ ကောလဟလဆိုတာ အမှန်တွေမှမဟုတ်တာ....စစ်သူကြီးချူကို တိုင်းပြည်ရဲ့ သူရဲကောင်းအဖြစ် လူတိုင်းက သတ်မှတ်ထားကြတယ်.....ကိုယ်တော်ကတော့ ဒါကို မှားတယ်လို့ပဲ မြင်မိတယ်....တကယ်တးကျတော့ စစ်သူကြီးချူက ရက်စက်ကြမ်းကြုတ်ပြီး ရည်ရွယ်ချက်ကြီးမားတဲ့သူဖြစ်နေတယ်....မင်းရဲ့ လုပ်ရပ်တွေက သိက္ခာမဲ့တယ်....ရက်စက်တယ်...အညှာတာကင်းမဲ့တယ်....အဲ့အတွက် မိုးကောင်းကင်က မောင်မင်းကို အပြစ်ပေးမှာ မကြောက်ဘူးလား......"
ချူရှင်းကလဲ ပက်ကနဲ ပြန်ပြောလိုက်တယ်.....
" ဒါဆို မင်းသားကရော.....ဒီနေ့ မင်းသားရောက်လာခြင်းက မင်းကြီးကို သတိရလို့ဆိုတာ ဟုတ်ရော ဟုတ်ရဲ့လား....."
ဘုရင်ဆိုးလေးကို နန်းတင်ပေးပြီးတာနဲ့ မင်းသားအန်း ကျန်းဇူကို မောင်းထုတ်ခံလိုက်ရတဲ့အကြောင်း ချူရှင်း ကြားခဲ့ဖူးတယ်....ဒီနှစ်တွေ အတွင်းမှာ ကြောင်လက်သည်းဖွက်သလို နေနေခဲ့ပုံရတယ်...အခုလို မင်းကြီး တစ်ခုခုဖြစ်သံကြားတာနဲ့ ချက်ချင်းရောက်ချလာပုံထောက်ရင် ဒီအခွင့်ရေးကို စောင့်နေခဲ့ပုံရတယ်.....ဒါဆို သူတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အဖြစ်က အတူတူနဲ့ အနူနူပါပဲ.....
YOU ARE READING
ငါးဆားနူအထက်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ကိုဖြားယောင်းခြင်းနည်းဗျူဟာ
General Fictionဝင်ဖတ်ကြည့်ပါ။အားမနာတမ်းဝေဖန်ပေးပါ။
