5.bölüm

41.6K 1.7K 146
                                    

"Şşş geçecek şimdi geçecek sakin ol" bu seslerde neydi böyle?

Can'ın odasından konuşma sesleri geliyordu. Bu can'ın sesiydi evet ama kim ile konuşuyordu?

Kapının dibine kadar girdim. İçeriyi dinlemeye başladım. Can sesi titreyerek "ölme.." deyip duruyordu.

Noluyor amk.

"Sen bırakamazsın beni olmaz lütfen.." diyordu. İçeride kim ile konuşuyordu lan bu çocuk?

Hişbirşey umrumda değildi artık. İsterse beni azarlayabilirdi, ama ben odaya girecektim.

Yavaşça odanın kapısını açtım. İçeriye baktığımda Can yere çökmüş ağlıyordu. Ve elinde yavru bir kedi vardı. Kedi küçücüktü. Can ise kediye bakarak ağlıyordu. Ne oluyordu.

Can birkaç gündür bu yüzdenmi odasından gerek olmadıkça çıkmıyordu? Evet can'ın kedi istediğini annemden duymuştum. Ama annemler kedi bakmak istemiyordu. Kılından huylanıyorlarmış.

Can eve gizlice kedi mi getirmişti? Hemde birkaç aylık? Daha minicikti kedi. Can kalbine baskı uygulayıp duruyordu kedinin.

Kedi ölüyormuydu? Bu yüzdenmi ölme diyordu?

Hemen canın yanına gittim. Geldiğimi görünce kedisini korumaya çalıştı. Kedisine birsey yapmamdan korkmuyordu değilmi?

"Can ver o kediyi bana" dedim. Kediye nasıl tedavi uygulayacağını bilmiyordu doğal olarak. Küçükken benimde bir kedim vardı. Eski ailem beni sevmeyince ondan medet umdum. Taki o it kedimi benden alıp yola atana kadar. Kedimin bacağının üzerinden geçmişti araba. Kedim tepki vermiyordu o zaman. Korktum. Hemen kalp masajı yaptım kedime. Internetten öğrenmiştim ne gerekiyorsa. Uyanmadı. Suni teneffüs yaptım kedime. Suçluydum. Kedim gözlerini açmıştı. Mutluluktan ağlamıştım. Ama 10 dakika sonra tekrardan tepki vermemeye başladı. Orada ben kedimi kaybetmiştim kucağımda. Bana tek sevgi veren şeyi kaybetmiştim.

Can ağlayarak bana bakıyordu.

"Vermem.. sende zarar vereceksin ona.." dedi ağlayarak.

Sende?

Ne yaşamıştı ki..?

"Can eğer vermezsen kedin ölebilir, ben biliyorum nasıl tedavi edeceğimi."

"Yalan söylüyorsun.."

"Can.. vermezsen herşey için çok geç olabilir. Can kendine gel onun ölmesini istemezsin değilmi? Ver onu bana" dedim sakince. Cidden biraz daha vermezse geç olacak. Kedi o kadar dayanamazdı. Zaten küçücüktü.

Can kediyi yavaşça bana uzattı. Ağlıyordu.

Bir yandanda "ölmesin.." diye sayıklıyordu.

Can'ı böyle görünce çok üzülmüştüm. O beni öyle görmese de ablasıydım sonuçta.

Kediye yavaş yavaş kalp masajı yapmaya başladım. Can bir an olsun gözlerini ayırmadan Kediye bakıyordu.
Kalp masajına devam ettim. Yok bu böyle olmayacaktı. Yavaşça eğilip Kediye suni tenefüs yapmaya başladım. Can şaşkınlıkla bana baktı. Şuan önceliğim kediydi, o yaşayacaktı. Ölmesine izin vermeyecektim.

Suni teneffüs devam ettim. Arada durup kalp masajına devam ediyordum. 10 dakikanın sonunda kedi nefes almaya başlamıştı. Yavaşça sırtına vurmaya başladım kedinin. Kedi gözlerini açtı.

Can ise şaşkınlıkla bir Kediye bir bana bakıyordu.

Aklıma ölen Kedim gelince gözlerim doldu. Bu kedi aynı ona benziyordu...

Yavaşça kucağıma aldım kediyi cana doğru ilerleyip yanına oturdum. Kediyi yavaşça can'ın kucağına bıraktım. Can Kediye bakarak ağlamaya başladı. Bu haline üzülmüştüm. Ağlıyordu. Daha fazla tutamadım kendimi bende ağlamaya başladım aklıma dolan görüntülerle.

Baba yapma!

Baba o daha çok küçük yapma nolur ölmesin Baba!

Ölme nolur ölme...

Tek sen varsın beni seven nolur ölme..

Kedim... o yoktu. Öldürmüşlerdi onu almışlardı benden.

Daha fazla dayanamadım kalktım can'ın yanından.

Can anında kolumu tutmuştu.

Yaşlı gözleri ile bana bakarak "teşekkür ederim" diye fısıldadı.

Bense kafamı sallamakla yetindim. Hemen can'ın odasından çıkıp kendi odama gittim banyo ya girip kendimi su ile rahatlatmaya çalıştım. Su dertlerimi alsın götürsün istedim. Banyodan çıkıp altıma ince bir eşofman üstüne bir tişört giydim. Odamın içinde bulunan balkona ilerleyip kendimi küçük tekli koltuğa bıraktım. Orda öylece durdum. Üşümüştüm. Ama uykum o kadar ağırdı ki kalkamamıştım bile. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken artık titriyordum. Ama bu umrumda bile değildi. Kim bilir belki ölürdüm? Belki daha mutlu olurdum ölünce.

Düşüncelerimden sonrası karanlıktı.

Kapkaranlık. Hiçkimse yok. Hicbirsey yok. Tek bildiğim biri bağırıp küfür ederek beni kucağına almıştı.

Dedimki bu bölüm bir hüzünlenelim .

Didim neden olmasın?

Ağağağağağa bu bölümü çok sevdiğmmm.

Umarım yazım hatası yoktur.

Kusura bakmayın varsada.

Hadi baysss.

ÜVEY MİYİM?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin