2.bölüm

8 3 0
                                    

Selam arkadaşlar umarım beğenirsiniz elimden geldiğince yazım yanlışlarına dikkat etmeye çalıştım

Yaren'in evine gelmiştim Yaren benim en yakın arkadaşımdı her anımda yanındaydı ama artık bu durumda annemi geri getiremezdi her şeyi becerirdi ama işte bu imkansızdı.

"Zeynep iyi misin biraz daha ben sana su veriyim"

"İyiyim annemin öldüğüne mi yanayım yoksa onu öldüren kişinin elini kolunu sallayarak gezmesine mi yanayım ne derdi olabilir ki annemle yani hapmış olabilir?!"

"Haklısın Zeynep bak bana kızma ama bu durum da Bu olanları Can'da öğrenmiş yolda şimdi"

"Ne! Yaren lütfen senin haber vermediğini söyle ben onla bu durumda bile olsam konuşmak istemiyorum"
"Yok o almış haberi ama yazık baksana seni çok seviyo bir şans ver şimdi bunları konuşmanın zaman değil lütfen"
"İyi peki"

1 saat sonra
Kapı zili çalmıştı gelen Can'dı benim sevgilim onunla bir süredir küstük aramız bozuktu ama şuan niye küstük noldu bilmiyorum sadece biraz desteğe ihtiyacım olduğu biliyorum.

"Can hoşgeldin Zeynep içeride"
"Can hoşgeldin" dedim gözlerim dolu bir şekilde
"Zeynep.."dedi acıyan gözlerle
"Bak lütfen bana acıma şu durumda sizden desteğe ihtiyacım var sadece sonra toparlanırım bir şekilde"

"Zeynep güzelim üzme kendini" dedi ve bana sımsıkı şekilde darıldı 5-10 saniye öyle kaldık sadece sonra acıktığımı hissettim

"Eee ben bir lavaboya gidiyim Yaren sonra yemek hazırlarız olur mu ben çok açım da"

"Tabii canım olur hemen yüzünü yıka gel tamam mı güzelim"
Lavobaya girdim yüzümü yıkayıp kendime gelmeye çalıştım
                                      Yaren
Zeynep lavaboya gitmişti onun için gerçekten çok üzülüyordum her ne kadar erkek arkadaşıyla onu aldatsak bile Zeynep ile Can'ın 3 yıllık bir ilişkisi vardı bizi ilk tanıştırdığında etkilendik birbirimizden numaralarımızı aldık ve o gün bugündür beraberiz Can'ın Zeynep'ten ayrılmadı çünkü bir olay çıkarsa Zehnep hep bir çözüm açıkça da söyleyemedik.Şimdi annesi öldü ve bu durumda hiç olmaz o tinede arkadaşım ve onu seviyordum
"Yaren bu durumda ayrılamayız Zeynep'le desteğe ihtiyacı var"
"Haklısın bu durumda olmaz"
Dedim birbirimize sarıldık ve yemek hazırlamaya başladım o sura Zeynep geldi
                                    Can
Zeynep'i aldatmam doğru olmasada ona karşı sevgisiz değildim ama arkadaşça bir sevgiydi aşk değildi ilk zamanlar aşktı ama Yaren'i görene kadar
Zeynep hiç şüpheci ve kıskanç değildi o yüzden rahattık Yaren benim yaşama sebebim olmuştu Zeynep bize bile sayılı gelmişken Yarenle her gün birlikte bizdeydi yemek yapar dık eğlenirdik hatta birlikte yatardık Hiç çekinmezdik Ama Zeynep elimi tutarken bile tedirgin ve heyecanlı gözükürdü
                                   Zeynep

"Can aşkım hadi gel"
"Geldim zeynep"
"Aşkıma noldu Can Bey?" Dedim kıkırdayarak
"Nolucak Aşkıma burda hala Artık güzelim de diyen"

O sırada Yaren bize imrenerek bakıyordu. Belki bir sevgilisi olmadığı içindir diye düşündüm ama annem için çok üzgündüm onlara belli etmesinde şuan Yaren'in bana destek olmasına ihtiyacım vardı benim ona destek vericeymiş her koşulda bilirdi zaten.Nasıl bir koşul olursa olsun
"Eee Yaren aşçı yemek hazır mı?"
"Hazır gelin hadi"
Annem için çok üzgündüm yemekte bile onu düşünüyordum ama onlara çok neşeliymiş gibi gözüküyordum çünkü bana destek oluyorlardı ve onları daha fazla üzülmezdim yemeği bitirmiştim
"Yaren ben artık kalkiyim Can da hazırsa gidelim biz"
"Evet Yaren biz de gidelim bende Zeynep'i bırakiyim"
"Ben kapıdayım Can hazırlan sen"
"Tamamdır"
Kapıya ilerlediğimde Canla Yaren harıl harıl bir şey konuşuyorlardı ben umursamadım gelince sorarım diye ayakkabılarımı giyip Can'ı bekledim.
"Can hadi arabaya gidelim artık"
"Tamam geldim görüşürüz Yaren herşey için teşekkürler"
"Ne demek görüşürüz"
"Görüşürüz Sağol Yaren"
Can ile aşağı indik ve arabadayken sordum ona
"Yaren ile ne konuştunuz?"
"Hiç öyle senin için her şeyi yapacağımızı filan"
"Anladım sağolun"
Eve gelmiştik arabadan inmeden Can'ı öptüm ve indim psikolojim iyi değildi gider gitmez eve yatıcaktım.
    Eve çıktım ve üstümü değiştirip hemen yattım
                                        Can
Zeynep'e bu durumda bile yalan söylemek canımı sıktı arabayı çalıştırıp yaren'e gittim aslında orda kaç gibi ona geleceğimi konuşuyordum ama Zeynep'e hele bu durumda hiç doğruyu söyleyemezdim Yaren'e gittim şok bir gecelik ile beni karşılamıştı
"Hoşgeldinne aşkım"
"Hoşbulfum bebeğim"
-Eeee film gecesi yapmıyor muyuz?
-Evet ben şov olsun diye böyle giyindim ama şuan çok soğuk üstümü değiştirip cipsleri alıcağım
"Peki bekliyorum"
Yaren

Cipsleri aşıp Can'ın yanına gittim ve filmi izlemeye başladık en son 1 saat sonra uyuya kaldık.

2. Bölümle karşınızdayımm umarım seversiniz yazım yanlışları için KB sizi seviyorum oylamayı unutmayın öpüldünüzzz

SON DAVAMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin