Değişik | Barış Alper Yılmaz

0.9

İyi okumalar 🖤

..

İdil balkondan çıkıp yanıma doğru yürürken gülümsedim. Telefonu çaldığı için çıkmıştı balkona.

" Ay görüşemedik hiç kusura bakma canım yaa, "

" Olur mu öyle şey, " Gülümseyerek suyumdan bir yudum aldım ve bacağımı altıma çektim.

" Ee nasıl gidiyor Enişteyle?"

" İyi diyelim iyi olsun,"

Kaşları çatıldı ve bana doğru eğildi.

" Bir sorun mu var ki?"

Başımı salladım Olumsuzca.

" Yok yok, İyiyiz. Sadece su ara onun işi gücü benim taşınma falan derken adam akıllı görüşemedik."

" Anladım canım. Üzülme her ilişkide olur. "

Başımı salladım yavaşça.

" Sorun yok neyse ki, Beni sevdiğini biliyorum."

Dudaklarından geçen gülümseme ve gözlerinden geçen ifade o kadar kısa sürmüştü ki neredeyse hayal gördüğümü düşünecektim ama, Görmüştüm.

Oldukça rahatsız olurken boğazımı temizledim.

" Tabi, Eminim seni cok sevdiğinden ben."

Cümlemi ağzıma tıkmışken ayaklandı.

" Ben bir Lavaboya gideyim sonra kalkayim. Geç oldu." Onu onaylarken Telefonunu kenara itelediğini fark ettim.

İçimde ki dürtüler sağlı sollu beni basarken kendimi tuttum.

Hayır Nazlı.

Hayır Nazlı.

Arkadaşına güveniyorsun sen. Sevgiline de.

Derin bir nefes aldım.

El telefonuna gidiyordu devamlı.

En sonunda kendimi tutamadım ve sifresini bildiğim Telefonu elime aldım.

Hızlı bir şekilde banyonun kapısına gidip üstünde duran Anahtarı çevirdim.

İdil içerideydi.

" Nazlı?"

Kapıyı zorlamaya başladığında yalancı bir telaş ekledim sesime.

" İdil, bir şey mi lazım canım?"

" Kapı açılmıyor."

" Nasıl ya," Yalandan kapıyı bir iki kere zorladım.

" Of, bu kapı arada takılıyor, anahtarı bulup geleceğim hemen merak etme canım."

" Acele et lütfen." Ederim kesin.

Koşturarak balkona girdim ve Şifreyi denedim. Eski şifresi değildi. Kendimi ve hafızamı zorlayıp bütün özel gün şifrelerini denerken telefon kilitlenmişti.

30 saniye beklemek zorunda kalırken ofladım.

" 0203"

Başımı yukarı kaldırdım.

" Ne?"

" Şifresi."

Kaşlarım çatıldı.

" Benimle dalga geçme."

" Ne dalga geçecegim gir bak,"

Nedenini sorgulamak için vaktim yokken dediğini yaptım.

Açılmıştı.

" Müneccimlik işine girişim kararı aldım bu defa kesin."

Onun sesine aldırmadan WhatsAppına girdim. Sohbetlerde arama yerine Efenin adını yazmamla sohbetleri çıktı karşıma.

Sadece benim konuşmalarım vardı. Şarjım bittiğinde Efeye yazdıklarım.

Derin bir nefes alırken vicdanım beni rahat bırakmayacak olduğunu hatırlatır gibi mideme kramplar sokuyordu.

Sohbetten geri çıktığımda iki altta ki 'Sevgilim' diye kaydedilmiş birini gördüm.

İdilin sevgilisi mi vardı? Merakıma yenik düşüp belki de pişman olacağım bir şeyi yaptım ve sohbetlerine girdim.

Gayet samimi konuşmalardı. Sıkı bir nefes daha verdim. İçeriden kapı yumruklanma sesi gelirken telaşla sohbetten çıkacaktım ama elim bir yere değmiş olacak ki aramaya başlamıştı bir anda.

" Kahretsin." ben kapatana kadar açılmıştı.

" Efendim birtaneem,"

Duyduğum sesle kalp atışlarım hızlandı.

Ses Efeden başkasına ait değildi.

Yutkundum zorlukla.

" İdil, güzelim?"

Nefesim daralırken titreyen ellerimle çağrıyı sonlandırdım.

Arkadaşım dediğim, evime aldığım, beraber yiyip içtiğim birisi bir yanda sevgilim bir yanda, ikisi tarafından uğratıldığım ihanetle tam karşımda duruyordu.

Yanaklarım ateş atarken, elim ayağım buz kesmişti.

" Bu gece yorganın altında ağla ilk gece yoğun olmaz zaten ağlaman valla Sabah idmanım var lütfen."

Barışın sesine bile tepki veremezken içeri döndüm ve telefonu koltuğa bıraktım.

Yavaş adımlarla kilitlediğim Banyo kapısını açtım. İçerden telaşla çıkan İdil nefes nefesydi.

" Nefesim kesilecek sandım Nazlı. Yaptır bu kapıyı lütfen ya."

Yutkundum ve başımı salladım. Ne tepki vereceğimi bilemiyordum.

Dikkatini çekmiş olacak ki bakışları yüzümde gezdi.

" Sen iyi misin?"

Sessizce yüzünü inceledim biraz.

" Çok yoruldum biraz da basım dönmeye başladı da,"

"Geçmiş olsun, sen dinlen Ben de kalkayım artık."

Başımı salladım ve onu geçirdim.

Gerçi o mu bana geçirdi ben mi onu geçirdim bilemiyordum.

..

Kıyamam yaaa onu da suçlamayın salak diye insan kabul edemiyor