Trajikomik ; Aden

~30~

İyi okumalar muzlu pudinglerim!

İnstagram;
heimirrr

.

.

.

"Emin misin?" Dedi Melek hanım eşine bakarken. Mehmet bey derin bir nefes aldı.

"Biz bu kaçırilma mevzusuyla falan ilgilenirken Aden'in bunlara şahit olmasını istemiyorum Melek. En iyisi biraz uzaklaşması..."

Melek hanım derin nefes aldı. Haklıydı eşi. Değil o insanlarla yüzyüze gelmek isimlerini duymak bile zarar veriyordu Aden'e.

"Adana konusunda emin misin? Gidersek babam kurcalayabilir."

Mehmet bey başını iki yana salladı.
"O Aden'i görme sevinciyle bunu umursamayacaktır bile. Hem Aden de unutur olanları bir süreliğine."

"Peki..." derin nefes aldı Melek hanım.

"Siz...gelmeyecek misiniz?" Dedi sıkıntıyla. Eşinden ve oğullarından ayrı kalmak canını sıkıyordu.

"Karan ve Uraz benimle kalacak. Atalay'ı Aden'i en iyi anlayan kişi olduğu için sizinle yollayacağım. Abim ve Miraç ile de konuştuk. Onlar da sizi yanlız bırakmamak için eşlerini ve çocukları yollayacak."

Melek hanım tebessüm etti.
"Kafa toparlayalım derken başımiza daha büyük dert aćmayız umarım."

Mehmet bey de güldü.
"Böyle çocuklarımız varken mi? Sen kaosa hazır ol güzelim."

Mehmet bey eşini kendine çekip sarıldı. Çok aşıktı bu kadına.

"Yarın akşama ayarladık her şeyi... güvenlice gideceksiniz..." melek hanım güldü.

"Mehmet... sen emin misin Karan ve Uraz'ı Aden'den ayırabileceğine?"

"Gerekirse tutarım kulaklarında eşşek sıpalarının..."

Melek hanım kaşlarinı çattı bunu gören mehmet bey panikle konuştu.

"Eşsek derken güzelim.... şey... eşsek en güzel gözlü hayvandır ya..."

(...)

Uraz gözlerini kıstı.
"Ben burada kalacağım ve o veletler tatile gidecek? Yok olmaz... izin vermem."

Mehmet bey ofladı.
"Uraz sorgulama oğlum."

Uraz çocukca omuz silkti. Karan ise çatık kaşlarla babasına bakıyordu. Mehmet bey ona baktı ,gözlerini kıstı.

"Hayırdır yararsız bir? Ne o bakışlar?"

Karan kollarını göğsünde bağlayıp bacak bacak üzerine attı. Büyük oğulları ve Mehmet bey vardı çalışma odasında.

"Aden'i cidden... hadi Araz neyse de, Erez ve Atlas'a emanet edeceğiz öyle mi baba? "

Mehmet bey masanın üzerindeki kalemi deri koltukta oturan büyük oğluna fırlattı.

"Kararlarımı mı sorguluyorsun sen?.."

Uraz ve Karan evet dercesine bakınca iç çekti.
"Atalay da gidecek..."

Koltuğun bir köşesinde rahatca oturan Atalay başını salladı. Uraz ona baktı.
"Sebep? Neden Atalay? Ben gideyim."

Atalay abisine bakıp sırıttı.
"Kız kriz geçirirse soğuk su içirirsin artık."

Uraz o an doktor kardeşinden nefret etti. Zeki velet.

Karan göz devirdi kardeşlerine sadece.
"Neyse... tamam Atalay gidiyorsa sorun yok..." Atalay'a çevirdi bakışlarını.