រឿង ជំនួបបេះដូង
ភាគ ១៣
នាងតូចប៊ែលឡាហាក់ស្លុងអារម្មណ៍ជាមួយខ្យល់ដង្ហើមក្តៅភាយៗព្រួសពេញកញ្ចឹងកខ្ចីល្វក់របស់នាងស្របជាមួយនឹងមេដៃរបស់គេនៅតែចុចអង្អែលបបូរមាត់របស់នាងដដែលវាជាសកម្មភាពដុតរោលរាលកម្តៅខ្លួននាងឲ្យឡើងសន្ធោរសន្ធៅបាត់ម្ចាស់ការ ក៏ដូចជានាយកំលោះកំពុងតែត្រូវដុតរោលដោយរាងកាយនាងដូចគ្នា។ ថេយ៉ុងដកដៃសន្សឹមៗទាញកញ្ចឹងកខាងក្រោយរបស់នាងឲ្យចូលមកជិតកៀកខ្លួនរបស់គេមុននឹងទម្លាក់បបូរមាត់មានមន្តស្នេហ៍ថើបថ្ងាស់របស់នាងយ៉ាងភ្លើតភ្លើនរួចទើបអង្អូសថែលថើបថ្ពាល់ក្រពុំទាំងសងខាងដោយក្តីថ្នាក់ថ្នមធ្វើឲ្យនាងតូចទន់ខ្លួនល្អូកដោយមិនអាចប្រកែកបាន
"លោកពូ...អឹម"បបូរមាត់តូចស្តើងបង្ហើបហៅគេតិចៗខ្សាវៗតែសំឡេងទាំងអស់ត្រូវនាយកំលោះមាឌធំលេបត្របាក់យកទៅទុកគ្មានសល់ដោយយកបបូរមាត់ក្រាស់របស់ខ្លួនថើបជញ្ជក់បបូរមាត់របស់នាង
"អឹម...ហុឹម"ប៊ែលឡាដំបូងហាក់ភ្ញាក់ផ្អើលនិងចង់បដិសេធតែហាមមិនបានព្រោះស្នាមថើបទាំងកក់ក្តៅ ទាំងទន់ភ្លន់និងរោលរាលទើបបិទភ្នែកតបស្នងការថើបជញ្ជក់ទៅគេវិញមុននឹងបង្ហើបមាត់ផ្តល់សិទ្ធឲ្យចុងអណ្តាតរបស់ថេយ៉ុងជ្រៀតចូលផ្តោះផ្តងក្នុងប្រអប់មាត់របស់នាង។ ចុងអណ្តាតក្រហមរងាលរបស់នាងត្រូវបឺតជញ្ជក់ដោយបបូរមាត់ថេយ៉ុងឮសូរសំឡេងជីបជុបៗប្រៀបដូចជាជញ្ជក់ស្ករគ្រាប់ដែលអាចឲ្យអ្នកដែលស្តាប់ឮហើយព្រឺសម្បុរខ្ញាកបានតែចំពោះគេវិញអត់ទេវាផ្អែមបានជញ្ជក់ហើយចង់ជញ្ជក់ម្តងទៀតដកចិត្តមិនរួច
"អ្ហា...លោកពូ"ប៊ែលឡាធ្លោយសំឡេងថ្ងូចថ្ងូរតាមបបូរមាត់ដោយហាមមិនបានស្របពេលថេយ៉ុងឱនចុះថើបកញ្ចឹងកនាងឆ្វេងស្តាំស្របជាមួយធ្មេញខាំក្រញិចឲ្យចេញស្នាមក្រហមដុំៗ។ ថេយ៉ុងងើបខ្លួនបន្តិចដោះឡេវអាវសើមជោគរបស់នាងម្តងមួយគ្រាប់ៗរហូតដល់អស់ទើបបោះទៅម្ខាងតាមដោយអាវក្នុងពណ៌សាច់របស់នាងដូចគ្នានោះដែរ ថ្ពាល់ក្រពុំទាំងសងខាងចាប់ក្រហមរងាលនៅពេលដែលគេសម្លឹងដើមទ្រូងនាងមិនដាក់ទើបតម្រូវឲ្យដៃតូចៗលើកមកបិទបាំងដោយខានមិនបាន
"បិទធ្វើអី?"សំណួរភ្លីភ្លើបំផុតឮចេញពីបបូរមាត់របស់គេ មិនឲ្យនាងបិទបានយ៉ាងមិចបើគេមកអង្គុយសម្លឹងមិនដាក់ភ្នែកយ៉ាងនេះ។ ម្រាមដៃដែលបិទបាំងដើមទ្រូងមុននេះត្រូវរសាត់ចេញបន្តិចម្តងៗដោយសារម្រាមដៃរបស់គេទើបជំនួសដោយបបូរមាត់នាយកំលោះដាក់ទៅថែលថើបសាច់ទ្រូងសខ្ចីទ្រលុកទ្រលន់នោះថើបផ្តិតលិចជាស្នាមដាបពាសពេញ
"អាស៎...អ្ហាស៎"សំឡេងថ្ងួចថ្ងូរស្រួយស្រេះបន្លឺឡើងម្តងទៀតខណៈដែលចុងទ្រូងក្រហមរងាលត្រូវបបូរមាត់ថេយ៉ុងលេបត្របាក់ក្រឡាស់អណ្តាតបឺតទាញទៅមកមិនឈប់ស្របជាមួយម្ខាងទៀតក៏ត្រូវម្រាមដៃរបស់គេច្របាច់ញីត្រដុសម្តងខ្លះម្តងខ្សោយតាមឲ្យនាងស្រគៀរពេញទ្រូង។ ថេយ៉ុងប្រលែងដៃពីទ្រូងនាងម្ខាងទៅប្រឡេះឡេវខោខៅប៊យជើងវែងរបស់នាងឲ្យមានសភាពធូរត្រង់ចង្កេះបន្តិចមុននឹងលូកដៃចូលទៅខាងក្នុងខោស្លីបរបស់នារីក្រោមខ្លួនរួចក៏ញីស្រាទាប់ផ្កាដែលមានសំណើមនោះតិចរហូតក្លាយជាខ្លាំងៗ
"អឹម! លោកពូ ហឹក"រាងកាយប៊ែលឡាញ័រទទ្រើកពុតពែនខ្លួនឯងទៅមកប្រៀបដូចជាអន្ទង់ត្រូវភ្លើងនៅពេលដែលដឹងដល់ម្រាមដៃរបស់គេកំពុងតែធ្វើចលនាក្នុងភាពទន់ភ្លន់របស់ខ្លួនពេលដែលចុងទ្រូងក៏ត្រូវបបូរមាត់គេលេបជញ្ជក់ពីម្ខាងទៅម្ខាងដូចគ្នា។
បន្ទាប់ពីទទួលបានសំណើមថ្លាៗពេញដៃរបស់គេរួចទើបថេយ៉ុងងើបខ្លួនចាប់សម្រាតក្រណាត់ដែលទើសទែងទាំងប៉ុន្មាននៅលើខ្លួនគេនិងនាងឲ្យននលគោកព្រមគ្នា មុននឹងយកដៃទៅទាញជើងស្រឡូនរបស់ម្ចាស់កាយដែលដេកញ័រខ្លួនទទ្រើកនោះឲ្យញែកចេញពីគ្នាក្នុងគម្លាតឆ្ងាយល្មមដោយមានខ្លួនគេនៅចន្លោះកណ្តាល
"ខ្ញុំដាក់ចូលហើយ"ថេយ៉ុងងើយមកប្រាប់នាងដោយដៃកំពុងតែកាន់ភាពរឹងមាំដែលខឹងសឹងតែប្រេះខ្លួននោះត្រដុសតិចៗទើបតម្រង់ទៅរកល្អាងស្នេហ៍ដែលបើកចាំទទួលគេនោះ
"អ្ហាយ...ឈឺ ហឹក ឈឺណាស់ដកចេញវិញបានទេ?"គ្រាន់តែគេចូលមិនទាន់ដល់ពាក់កណ្តាលផងទើបតែចាប់ផ្តើមសោះនាងក៏ស្រែកឡើងទាំងភាពឈឺចាប់ប្រៀបដូចជាមាននរណាយកឡាមមកវះកាត់ជៀរសាច់ជាដុំៗយ៉ាងអញ្ចឹងទើបប្រឹងយកបាតទៅទៅរុញច្រានពោះគេចេញតែក៏ត្រូវគេចាប់ដៃនាងក៏ស្រាក់ជាមួយដៃគេជាប់មិនឲ្យរើរុញច្រានបានទៀត
"កុំរើ បន្តិចទៀតនឹងលែងអីហើយ"ថេយ៉ុងឱនមកលួងលោមនាងដោយថើបផ្តិតស្នាមទឹកភ្នែកដែលហូរកាត់ថ្ពាល់នោះទើបបង្អូសទៅបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់នាងម្តងទៀតដើម្បីបន្លប់ភាពឈឺចាប់ស្របជាមួយនឹងដៃម្ខាងលើកទៅច្របាច់ញក់ញីដើមទ្រូងរបស់នាងពេញម្រាមទាំងប្រាំ ចង្កេះក៏ដោលបញ្ចូលសន្សឹមៗទៅសម្ងំលាក់ខ្លួនក្នុងភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងបន្ទាប់នាងលែងបដិសេធ
"អឹស..."សំឡេងថ្ងួចថ្ងូរបន្លឺឡើងបន្ទាប់ពីត្រូវចង្កេះបាវខ្សាច់របស់គេធ្វើចលនាវាយលុកតិចៗទាំងនាងនៅឈឺស្រគៀរមិនទាន់បាត់នៅឡើយ
"សឺត "ថេយ៉ុងថ្ងួចថ្ងូរទាំងភាពសុខស្រួលវាយលុកពេញទីដែលផ្តល់បានពីភាពតឹងណែនរបស់នាងទើបចេះតែបន្ថែមល្បឿនកាន់តែលឿនជាងមុនទៅទៀត
"ហឹក អាស៎ លោកពូ"ភាពឈឺចាប់មុននេះក៏ចាប់ផ្តើមរសាយឆ្ងាយជំនួសឲ្យមកវិញនូវភាពសុខស្រួលមិនខុសពីនាយកំលោះដែលកំពុងតែយោលយោគ សាប់ក្រលែងចង្កេះញាប់ស្អេកនោះទេ ម្រាមដៃស្រឡូនលើកទៅក្រសោបខ្ញាំខ្នងរបស់ថេយ៉ុងជាប់ ជើងទាំងគូរក៏ញែកលើកទៅគៀបចង្កេះរបស់គេ ត្រគៀកសាយក៏ពើតពើងទៅរកគេដោយឯកឯងតាមអារម្មណ៍ពុះកញ្រ្ជោលរោលរាលនិងខ្លាំងក្លាដែលកំពុងតែដុតនាងក្នុងពេលនេះ តំណក់ញើសស្រក់តក់ៗតាមជើងសក់ហូរដូចជាត្រូវទឹកភ្លៀងមុននេះយ៉ាងអ៊ីចឹង
"អស្ចារ្យណាស់ ប៊ែល! "សំឡេងថ្ងួចថ្ងូរក្រលួចបន្លឺចេញពីក្នុងខ្ទមស្លឹកចាស់ប្រជែងជាមួយសំឡេងភ្លៀងដែលធ្លាក់នៅខាងក្រៅយ៉ាងពេញទី
"អាស៎"សំឡេងថ្ងូរមួយហឹសចុងក្រោយត្រូវបានផ្តាច់បន្ទាប់ពីវាយលុកអស់ជាងកន្លះម៉ោងក៏បញ្ចប់ ថេយ៉ុងបញ្ចូលកាកសំណល់ដែលបញ្ចេញមកមុននេះចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់ប៊ែលឡាយ៉ាងច្រើនមុននឹងសម្ងំដេកលើទ្រូងទន់ៗរបស់នាងទាំងដកដង្ហើមញាប់ៗហត់គឃូសទាំងគូរ។
