Değişik | Barış Alper Yılmaz

3.0

İyi Okumalar 🖤

..

" Suçlu olduğunu bildiği için böyle yapıyor. "

Berkana hak veriyordum bu defa. Çünkü haksızlığını bastırmak bile istemediğinin farkındaydım.

Kırıcı bir sekilde söylemiş olsam da doğruydu ve bana hissettirdikleri, benim kelimelerimden çok daha kırıcıydı.

" Yani karışmak haddime değil belki ama.. Bence bir süre görüşmeyin. "

Berkanın Gözlerinden ayırmadım gözlerimi.

" İkiniz için de en iyisi bence bu. Oturup sakinleşip de konuşmak yerine daha da harlıyorsunuz birbirinizi ve daha çok yıkıma yol açıyor bu. Bak Barış benim 3 yıldır arkadaşım Nazlı. Az çok tanıyorum onu, Seninle ilgilendiğini görmek hiç zor değil inan ki. Senin de öyle. Ama işler sadece bunlarla yürümüyor. Birbirinize karşı almanız gereken sorumlulukları almıyorsunuz. Barışa da söylemeye çalıştık ama çok dinlemez o. Kafasına koyduğunu yapar. Bırak o da uzak kalsın senden. Yan yanayken mantıklı düşünmediğiniz ortada. İkinizin de zarar görmesini istemem. Haklı haksızdan çok İkiniz de oturup kendi yanlışlarınızı bulduktan sonra birbirinize adım atmalısınız bence."

çok haklıydı. Ne diyebilirim ki?

" Ay Berkanımi bile ne hale getirdiniz ya," Yade yanımdan kalkıp Diğer koltukta ki Berkana sarıldı.

" Ne güzel konuşuyorsun sen öyle yaa,"

Gülümsedi ve Yadeye sardı kollarını.

" Benim gibi adamı ne hale getirdiniz. Düşün yani. Ayarsızsınız bence siz."

Gülerek başımı salladım.

" Oturup konuşsak peki?" İkisi de bana onaylamaz bakışlar attı.

" Bekle biraz. O da kabul etsin haksızlığını. Tıpış Tıpış gelip özrünü diler merak etme. "

Sıkı bir nefes alıp geriye yaslandım.

" Hadi bir şeyler atıştır Nazlı, hiç bir şey yememişsin." Başımı olumsuzca sallayıp ayağa kalktım.

" Siz yiyin, Ben biraz uzanmak istiyorum. "

" Biraz yesen de yatsan canım?"

" Midem almıyor Yade, sonra yerim olur mu?" Yavaşça başını salladı ve Eski yerine geri oturdu.

Onları orada bırakıp odama geçtim ağır adımlarla.

kafam karışık ve yorgundu. Dinlenmek istiyordum. Uzun süre dinlenmek. Bu ara çok sık aksattığım derslerimle sene sonu çok uğraşacağımı bilsem de elimden bir şey gelmiyordu.

Pikemi kaldırmadan yatağa girip gözlerimi kapattım.

Uyumak istiyordum.

..

Uykudan uyanıp adımlarımı yönlendirdiğim mutfağa, Berkanın telefon konuşmasıyla girip girmemek arasında kararsız kalırken onu yalnız bırakmak için arkamı döndüm ama adımı duymamla, gitmekten vazgeçtim.

"Kızın haklı olduğunu biliyorsun değil mi?.. Saçmalıyorsun bence sen. İyice yedin kafayı haberin olsun. Barış Allah aşkına mantıklı dusun biraz. Ne demek umrumda değil ya? Öperken öpüyordun kızı ne oldu şimdi?"

Boğazımda kalan bir seylerle yutkunmam imkansız hale gelirken dolan gözlerimi etrafta gezdirdim.

Bitmiş miydi herşey?

Ne yapacağımı bilemeyip odama geri döndüm ve yorganın altına girdim yeniden.

Umrunda değildi.

Benim burda ne halde olduğum umrunda asla değildi.

Dediğimi doğrulanmıştı resmen. Beni kullanmış, bunu anladığımı yüzüne vurunca da bırakmıştı, bitirmişti her şeyi.

Ondan asla beklemediğim şey karşısında ne yapacağımı bilemedim.

Evet bir boşluğa düşmüştüm, evet ona tutunmuştum. Ama onu sevmiştim. Her ne derse desin ben hissettiklerimi biliyordum da o bilmiyordu bence.

Bana karşı bir şeyler hissettiğini düşünmek bile saçmaydı. Benim bir anda ona yöneldiğimi ima etse de onun da benden arta kalan yani asla yoktu.

Şundan 1 ay önce, Misafirim gelecek diyerek gayet açık bir şekilde söylemişti söyleyeceklerini. Sonra bir anda Trabzon'da buluşmamiz, Rizeye gitmemiz, ailelerimizle tanıştığımız düştü tek tek aklıma.

Neden yapmıştı bunları o zaman ?

Belki de dediği gibi iyi arkadaştık belki de o da bir şeyler hissettiğini sanıp bunları yapmıştı ve hislerinden emin olmayınca beni uzaklaştırmaya karar vermişti o konuşmayla.

Bütün sebepler sonuçlar kafamın içinde allak bullak olurken gozlerimi kapattım sımsıkı.

Ya gerçekten birbirimizden yararlanmıştık , ya da.. Ya dası bu defa yoktu sanırım.

Bu defa her şey daha açıktı.

..

7K geride kalmış çoktan.. 🤍