part-15

7.7K 314 13
                                    

"သူလွတ်သွားပြီ!!!ဆရာ!!!!!'"

"လီးဘဲ!!!!!'

"လိုက်ကြလေ လီးမို့လို ဒီမှာနေနေကြတာလား"

သူ့လူတွေပိတ်ဟောက်လိုက္မှ လူစုခွဲကာရှာဖို့လုပ်ကြသည်။မြန်မာပြည်မဟုတ်တာမို့ ဘယ်နေရာဘာရှိလည်း သူတို့မသိ ၊ပူပြင်းလှတဲ့ ပြင်ပလေထုကြောင့် ရှာရမှ‌ာတောင်ခပ်လန့်လန့်

တွေ့ထဲက တစ်ခါတည်းသတ်ပစ်ရမှာ ခွေးဝဲစား....

....

လက်ကအကြောဆေးလွှတ်ထားသည့်ဆေးထိုးအပ်ကို ဖြုတ်လိုက်တာမို့ လက်ခုံကတော့ သွေးစို့နေဆဲ
ဂျူတီကုတ်နဲ့ မက္စ်ကိုချွတ်လိုက်ပြီး
တိုက္မြင့်ကြားထဲကလမ်းသွယ်လေးထက်္မှာ ပြေးရတာအလူးအလဲ
ဟန်ဆောင်ဆရာ၀န်ပုံစံလုပ်ပြီးထွက်သွားရအောင်ကြံခဲ့ပေမယ့်
မကြာခင်သိလောက်္မယ့်ဟာတွက်ဆထားပြီးသားမို့ မြန်မြန်ဆန်ဆန် လှုပ်ရှာ‌းနေရသည်။

အခုချိန် သူ့အသိမြန်မာလုပ်သား အောင်ထက်ဆီ သွားဖို့ကတော့ မလွယ်ကူပေ။

အမြင်အာရုံကဝိုးတိုးဝါးတာဖြစ်လာလေ ခြေလှမ်းတွေကယိုင်နဲ့လာလေပင်။
ညှင်းပန်းနိုပ်စက်ထားတဲ့ဒဏ်တွေက သူတို့နဲ့ဝေးလာလေ ပိုပြီး ပြင်းထန်လာလေပင်။

"ဘုတ်!!"

"အင့်!!!!!'

"အိုး မင်းအ‌ဆင်ပြေရဲ့လား"

အာရဗီသံ ပီသစွာနဲ့ ထွက်ပေါ်လာသော လူတစ်ဦး၊နက္မှောင်နေသောမျက်၀န်းတစ်စုံနှင့်စိမ်းမြသော ပါးသိုင်းတွေဟာ လိုက်ဖက်တင့်တယ်လျက်၊ ပြုံးကြည်သောမျက်နှာထားနှင့် ထိုလူ့ကိုကြည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်ထဲက သွေးတို့က ပွက်ခနဲ ဖြူစင်သော အကျီထက်္မှာ စွန်းပေသွားသည်။

"Go away!!!!!''

လက်တို့ကတွန်းဖယ်ရင်း ပြေးထွက်နေပေမယ့် ထိုလူ့ရဲ့ လက္မောင်းထက္မှာ
သူဟာသတိမေ့မျောသွားခဲ့သည်။

မျက်နှာပြင်ထက်အပြုံးတစ်ခုဖြတ်သန်းသွားတဲ့အခါ ညှို့အားပြင်းတဲ့ အပိုင်းတွေကပိုပြီးတိကျသွားသည်။ တလဲ့လဲ့ဖြစ်နေတဲ့အကြည့်တွေဟာ ခွန့် အပေါ်ကို အဓိပါယ်ပါပါကြည့်လိုက်ရင်း

ခါးသက်ပြင်းရှတဲ့ဝိုင်တစ်ခွက် ယစ်မူးစေသောသိုးငယ် မူးမိုက္မိသောသားရဲWhere stories live. Discover now