Εφιάλτης

215 6 0
                                    


Ο Πέτρος ήταν στο δωμάτιο τους ενώ η Άννα προσπαθούσε να κάνει ένα σκίτσο όταν κουδούνι χτύπησε τρείς φορές. Η Άννα σηκώθηκε,σίγουρη ότι ήταν κάποιος δικός τους,αφού το είχαν διαδώσει σαν συνθηματικό.Ομως..

"Γεράσιμε"

Τα μάτια του την κοίταξαν από πάνω μέχρι κάτω

"Πώς?"

Γέμισε φοβησμενη

"Η πίσω μάντρα είναι αφύλακτη.Δε χαίρεσαι που με βλέπεις"

"Όχι"

"Είσαι μόνη σου, έτσι?"

"Όχι "

"Τότε που είναι ο προστάτης σου,σαν τσιμπούκι είναι κολλημένος δίπλα σου"

"ΦΥΓΕ"

Φώναξε

"Τι είναι αυτό στο λαιμό σου?Σε άγγιξε έτσι?Σε αγγίζει έτσι?"

Η Άννα προσπαθούσε και έκανε βήματα πίσω

"Είσαι άρρωστος"

"Αυτόν και όχι εμένα.Σου αρέσει έτσι?Σου αρέσει που σε φιλάει και σε γεμίζει σημαδια.Εγω ήμουν πρώτος,θα σε γεμίσω και γω σημάδια,θα είμαι καλύτερος"

Ο Γεράσιμος πλησιάσε επικίνδυνα και η Άννα τον χτύπησε στο πρόσωπο, καταφέρνοντας να γλυτώσει,όμως όχι για πολύ.Ο Γεράσιμος την έσπρωξε, στέλνοντας την στη γωνία του καναπέ.Τοτε όρμησε,τα χέρια της προσπαθούσαν να κρατήσουν τα δικά του μακριά της.Ενιωθε την ανάσα του.Ολο της το κορμί άρχισε να παλεύει να τον απωθήσει

"Πέτρο!"

Ούρλιαξε κλωτσώντας και χτυπώντας τον,η πλάτη της στον καναπέ κρατούσε κόντρα όμως σιγά σιγά έκανε πίσω

"Θα πάρω ότι μου χρωστάς"

Τα μάτια του γυάλιζαν σα του τρελού,το βλέμμα του την παγωσε.Ξαφνικά ακούστηκαν βήματα και ο Γεράσιμος πετάχτηκε μακριά της.Η Άννα σηκώθηκε και πήγε πίσω από τον καναπέ

"Πάρε τα βρωμόχερα σου από πάνω της ρε ξεφτίλα"

Ηταν ο Πέτρος, θυμωμένος κρατώντας ένα όπλο στο χέρι, έτοιμος να πυροβολήσει

"Θα σε πιάσουν "

Ο Πέτρος τον κλώτσησε,το όπλο σταθερά στο χέρι του

"Πέτρο,μη!"

"Τη σκότωσες μια και απολαμβάνεις να βλέπεις και αυτή θα πεθαίνει κάθε μέρα, παλιοκαργιολη.Θα σε στείλω ρε"

"Πέτρο,ΜΗ!"

"Θες να τον αφήσω να ζήσει?"

Ρωτησε αγριεμενος ο Πέτρος

Μαύρο Ρόδο//🥀Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα