-Jo Sol joooo...
-Hapi syte Sol,te lutem dhe tashme te gjithe lotet po i pikonin ne fytyren e saj...
-Nderkohe Enea kishte marre vajzen dhe e kishte cuar ne makina dhe u kthye perseri...
-Vella eja ta cojme ne spitalin me te afert sepse ka humbur teper gjak....
-Xavier i pavetedijshem ne ato momente, e merr ne krahe dhe largohet ne makina,e vendos Solin aty dhe me pas ulet dhe vete dhe koken e merr ne preherin e saj...
-E vogla ime te lutem mos me braktis,une nuk mund te jetoj pa ty,ti je oksigjeni im,fryma ime dhe gjithcka e imja..
-Hajde vella jepi me shpejt te lutem...
-Po bej te pamunduren Xavier ama duhet qe te bejme kujdes....
-Ufff uff shfryu Xavier....
Nderkohe ne shtepi ndodhej vogelushja dhe prinderit e Xavier te cilet po kujdeseshin per te....
Te tjeret sapo kishin mesuar lajmin ishin nisur drejt ne spital....
Enea mberrin ne spital dhe frenon me shpejtesi te madhe ndersa Xavier e merr ne krahe dhe bertet...
-Nje doktorrrrr.....dhe menjehere prane tyre vijne infermiere me nje barrele ne te cilen e vendosin Solin...
-Ne asnje moment ai nuk ja leshonte doren deri aty kur ajo duhej te hynte ne sallen e operacionit dhe mjeket nuk e lejonin...
-Sa e veshtire eshte pritja dhe e gjate kur brenda eshte personi qe ti do me teper se gjithcka duke luftuar me jeten...Ankthi me i madh eshte dhe momenti qe cdo kush del ama nuk te kthen pergjigje,dhe ajo po ndodhte ne spital po mbizoteronte nje heshtje teper vrastare....
Kishte kaluar rreth 1 ore dhe nje infermier del nga salla...
-Na duhet urgjentisht gjak pasi vonesa mund te shkaktoje dhe nje humbje te pacientit,kush ka grupin e gjakut A pozitiv te vije me mua...
-Une -tha Enea dhe menjehere vrapoi mbas tyre...
Mbasi mbaruan te gjitha procedurat ai u kthye perseri ne koridorin jashte salles se operacionit dhe aty u ndesh me nje Xavier teper te lenduar dhe qe e kishte humbur ndergjegjen...
Qendronte aty ne nje cep dhe as nuk po levizte dhe tashme nuk po fliste azgje...
Enea i afrohet me kujdes dhe i vendos doren ne shpatull dhe i flet..
-Ajo do te behet mire vella,per ty,Anhelen dhe te gjithe ne do te luftoje dhe do te cohet...
-Ate dua dhe une nuk kerkoj azgje tjeter dhe ne krahet e te vellait ishte duke qare...
-Pse nuk po dalin te na thoñe te pakten nje lajm sadopak te vogel-po fliste ne deshperim Lori...
-Dashuri qetesohu shum mire do te behet ajo eshte nje grua shum e forte...
-Sa do te donte qe te ne ato momente dhe ajo te ndodhej ne krahet e tij dhe te ishin duke qendruar ne dhomen e tyre duke u perkedhelur ,duke u puthur dhe duke fjetur ne krahet e njeri tjetrit...
Ishte ne mendimet e tij ndersa doktori del nga salla,menjehere cohet dhe shkon prane tij...
-Doktor si eshte gruaja ime???
-Me thuaj dicka,tha ne momentin kur ai nuk po i fliste asnje fjale...
-Atehere zoteri gruaja juaj kishte humbur teper gjak ne momentin qe erdhi ne spital dhe fale gjakut qe ju arritet te siguronit e stabilizuam ama plumbi kishte prekur pak melcine dhe patem komplikacione...
-Dhe....
-Ajo ra ne koma,nuk i dihet se kur do te zgjohet ama shpresat jane te vogla...
-Nuk eshte e vertete,ajo do te zgjohet do te zgjohet dhe i afrohet doktorit duke e kapur tek jaka e perparses...
-Ajo do te zgjohet dhe ti do e besh te mundur kete...
-Zoteri ju lutem,ne beme c fare kishim ne dore ama tani eshte radha e saj qe te reagoje,kaq kishim ne dore ne...
-Shum faleminderit doktor -thot Enea dhe ai largohet ndersa Xavier e ndalon perseri...
-Doktor a mund ta shoh???
-Mbas disa minutave kur te kaloje ne dhome atehere,dhe njehere te shkuara...
Oret ne ato momente po i dukeshin si vite derisa e informuan se mund te hynte tek dhoma e saj...
Me ngadale hyri brenda ne dhome dhe e pa ate te shtrire plot aparatura dhe e zbehur ne fytyre,zemra i dhimbte ama nuk mund te bente azgje per te ...
C fare nuk do te jepte qe te ishte ai ne vendin e saj, afrohet dhe i puth lehte buzet e saj qe tashme ishin ne nje ngjyre lejla..
-Shpirt te lutem zgjohu,ne kemi nevoje per ty te gjithe por mbi te gjitha une dhe engjelli jone i vogel..
-Ti do te behesh mire apo jo,fjalet e doktorit nuk do te dalin...
-Sa me vret kjo heshtja jote dhe e mbeshtet koken ne doren e saj...
Kur papritur degjohet nje zhurme shurdhuese dhe nje vije e drejte shfaqet ne ekran...
-Sol jo, Sol dhe menjehere vrapon jashte duke thirur doktoret...
Menjehere qe te gjithe hyjne brenda dhe Xavier po qendronte ne nje pjese i vecuar duke qare,pergatitni defibrillatorin po thonte doktori qe deri me tani po i bente masazh zemre...
E kishin provuar disa here dhe vija nuk po ndryshohej.
-Shkeputini aparaturat-tha doktori dhe u kthye nga Xavier...
-Me vjen keq zoteri ,nuk kemi se c fare te bejme me teper.....
C fare do te beje Xavier tani???
Si po ju duket historia deri me tani??
