Konyalım Yürü / Minsung

Yaklaşma Atlarım

Jisung'dan

Konyalımın kolumu tutmasıyla ağzımdan küçük bir "ah" çıkmıştı.

"Bırak kolumu canım acıyor." Ne... Neyim ben, Wattpad kızı falan mı?
Çocuk bana tiksinerek bakıp elini kolumdan çekmişti.

Oğlum bu kadar çabuk ikna olacağını bilsem demezdim.

"Defol sınıftan." Aman canım sende sadece iki kelimecik mi biliyorsun Konyalım?

Açıkçası bakışlarından korkmuştum, ancak görev görevdir. Ölsem bile görev yerimi terk etmem!

"Yok."

"Ne demek yok lan! Yürü git bak elimde kalacasın, çoluk çocukla uğraşıyoruz ya..."

"Görmüyor musun abicim bir şey yapıyorum." Çocuk elimdeki kağıtlara kısa bir bakış atıp elimden çekip almıştı.

"Lan sonuncu olmuşum!"

"Ciddi misin? Gerizekalı!" Diğer arkadaşları yanına gelip gülerek çocukla dalga geçmeye başlamıştı.

"Oğlum ben bile seni geçmişim." Sırık olan konuşmuştu.

"Hyunjin bence sana yedirdiğim peçeteler işe yarıyor kanka ondan hep."

"Neyse o değilde bakın yine üçümüzde arka arkaya gelmişiz helal lan yine bosmamışız. Bu Chan malı nerde ya birinci olmuş bu çocuk yine."

Çok garip bir ortam vardı ortalarında sıkış pıkış duruyordum.

"Konyalım izin verirsen ben bir çıksam."

"Tabi tabi çık." Çocuk önümden çekilmiş bana yol açmıştı, bende depar atarak başka bir 12. Sınıfa girmiştim. Bu çocuk bana aşık net

"Lan o bana Konyalım mı dedi?" En son koridorda koşturma sesleri duymuştum. Onunla okulda bir yerde karşılaşırsam bir Konyalının bana basma hayallerim çabuk gerçekleşecek gibi duruyordu.

Tamam bak kabul iyi çocuk. Biraz gergin... Bir miktar, ama halledilmeyecek şey değil sonuçta hahayt!

"Bö!" Arkamdan birinin ellerini belime hızlıca koymasıyla irkilmiştim.

"Korktum Jeongin! Gerizekalı..."

"Sınavım çok iyi geçti!"

"Oo öyle mi, iyi ne güzel o düşmeden sonra iyi geçmese zaten bir daha gülerdim." Yanından sırıtarak geçmiş sınıfıma girmiştim.

"Oğlum nerdeydin lan ben onu ironisine söylemiştim müdür sana cidden bastı mı?" Felix endişeli gözlerle bakıyordu.

"Aynen kanka öyle bir bastı ki ezildim adamın altında."

"Ouuyy kıyamam..." Dudaklarını büzüp bana sarılmıştı. "Geçicek Jisung'um geçicek."

"Felix defol git mal mısın nesin ya, tutuşturdu elime kağıtları git ok ikilere as dedi bende gittim astım..."

"Ne sırıtıyorsun lan sen?" Seungmin'in kafama vurmasıyla sırıttığımı fark etmiştim.

"Sırıtmıyorum lan! Vurup durma beyinsiz olucam bak." İkiside aynı anda birbirine bakıp kahkaha atmaya başlamıştı.

"Yapmayın gerçekten eskidi..." İkiside hala karnını tuta tuta gülmeye devam ediyordu.

"VAR MIYDI?" Bunu söyledikten sonra ikisi gülmekten jöle kıvamına gelmişlerdi.

"Jöle gibi adamsınız her tarafınız bööyle oynuyo." İkiside yavaş yavaş sakinleşmeye başlamıştı artık.

"Harbi neye gülüyodun oğlum?"

"Haa... Şey ya." Hala sırıtıyordum... Farkındaydım da durduramıyordum hani...

"İnşallah Taehyung hocanın cetveli kıçına dik bir şekilde girer şu 1 metre olan varya!"

"Oha ama bu çok kötü bir beddua geri çek kuçu!"

"Yoo, söylersen çekerim."

"Tamam lan tamam! Ya ben şimdi konyalım söylüyordum son kısmı biraz şevkli ve sesli söylemişim sonra benim sabah gördüğüm Konyalım... Tuttu kolumdan yürü dedi gidiyoruz nikah daire- pardon lan rüyama giriş yaptık yanlışlıkla." İkiside bıkkınlıkla nefes vermişti.

"Ya ama ne var karıştırmış olabilirim?"

"Han Jisung!" Koridorun sonundan gür sesi duymamla pencerenin dibine gitmem bir olmuştu.

"Yaklaşma atlarım!"

Selam bölümü biraz geç bir saatte attım, tekrar deprem olunca sürekli gözüm televizyondaydı. İyisinizdir umarım hepiniz 💗

Umarım beğenmişsinizdir yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayıın 💗

Bir sonraki bölümde görüşelim 💘