Konyalım Yürü / Minsung

Sütünü iç

Jisung'dan

Çocuk bana  yaklaşınca bende daha çok pencereye yapışıyordum.

"Yaklaşma dedim sana katil!"

"Bana bak, ben Konyalı falan değilim anladın mı? Adımı çıkartıyorsun gerizekalı!" Konyalı olmayabilirsin ama benim için hala bir Konyalısın.

"Ağzımdan kaçmış ya ne var bunda?"

"Bir daha olacak olursa ağzını diker sokak köpeklerine yem ederim seni." Çüş. Pezevenk zorba...

"Oha..." Yapamayacağını bilsemde bu kadar acımasızca oluşuna şaşırmıştım.

"Bir daha seni görmiyeyim tamam mı?"

"Tabi tabi başka emrin var mı paşam?" Seni ileti gidersen bende gitmekten çekinmem.

"Sence ben dalga geçiyor gibi miyim?" Küçümser gibi bakarak beni baştan aşağı süzmüştü. Açık konuşmak gerekirse bakışları öz güvenimi yerle bir etmişti.

"Arkadaşıma karışma hakkını sana tam olarak kimin verdiğini sorabilir miyim? Havan kime ya senin?" Seungmin konuşunca kolundan tutup geri çekmiştim. Belli manyağın tekiydi uğraşmaya hiç gerek yoktu.

"A-ah ne kadar ayıp ama sen büyüklerinle böyle mi konuşuyorsun? Sütünü iç hadi sen." Sırıtarak sınıftan çıkmıştı. Konyalım dedim bağrıma bastım ayıp ulan.

Seungmin sinirden yumruklarını sıkıyordu.

"Gerizekalı ne diye susuyorsun, ağzını açıp iki kelime etmiyorsun Jisung! Ya biz olmasaydık susup seni ezmesine izin mi verecektin?"

"Abi konuşup konuşup giderdi, klasik üst sınıf hareketi işte..."

"Nerden biliyorsun sanki daha önce yaşamış gibi."

"Ne alaka Seungmin neyi yaşamısım ben saçmalama zorbalık görmek hemde üst sınıflardan ve ben!" Tedirgince gülerek sırama geçmiştim, stresten ayaklarımı titretip duruyordum.

Yalan söyleyince hep böyle oluyordum. Üst sınıflardan sürekli laf atan oluyordu itişip kakıştığım çok kişi vardı tabii bu durumdan bizimkilerin haberi yok.

İçeriye Taehyung hocanın girmesiyle sınıf ayağa kalkmıştı.

"Günaydın gençler, bu gün dersimizde okulla birlikte konfreransta olacağımızdan yapamayacağız. Aranızdan birinin açılış konuşması yapmasını istiyorum gerçi ben bu kişiyi coktan seçtim, Jisung? Sana da uyar değil mi?" Benden şok oluşumdan ötürü ses çıkmayınca elime kağıtları tutuşturmuş ve sınıftan çıkmadan hemen önce kapıdan kafasını uzatıp son kez konusmuştu.

"15 dakikaya kadar hazır olun."

"Abi ben nasıl yapayım ya! Ya panik atağım tutarsa?"

"Aynen Jisung, aynen kanka milletin içinde şarkı söyleyip dans ederken tutmuyor ama konuşma yaparken tutuverecek değil mi?"

"Seungmin bu öyle bir şey değil ya... Aniden oluyor işte, tamam çoğu zaman bu büyük bir sorun olmuyor ama aniden olabiliyor işte, ki az önce yaşadığım şeyden sonra orda o çocuğunda olacağını bilmek beni daha çok strese sokuyor."

Felix beni destekler gibi elini omzuma atıp patpatlamıştı.

"Halledeceksin Jisung sadece bize odaklan."

"Bunu en son yaptığımda ilk okuldaydım ve onda da Seungmin'in suratına bakarken suyu fışkırttığını görünce gülmeye başlamış ardından ağlama krizine girmiştim. Kısaca teşekkürler almıyayım."

"Aman be sana iyilikte yaramıyor."

***

Okulca konferans salonuna girmiştik. Kalabalık bir okulduk bu yüzden konfrerans salonumuzda epeyce genişti.

Ellerim heyecandan titriyordu. Sahne arkasında kağıdı tekrar ederek bekliyordum.

İsmim duyulunca sakin kalmaya çalışarak konferans salonuna girmiş ve kürsüye doğru ilerlemeye başlamıştım. Ellerim titriyordu hem de zangır zangır kalp atışımız sesleri kulağımı patlatıyordu resmen.

Konuşmaya nefesimi düzenleyip bir türlü başlayamamıştım. Arkadan "off, sıkıldım, hadi" gibi sesler duydukça daha çok geriliyordum aradaki gülenler beni daha çok strese sokuyordu. Kafamı kaldırıp salonda gözlerimi gezdirirken gözlerim Minho da takılmıştı. Beni işaret ederek arkadaşlarına bir şeyler söylüyor ve kıkırdıyordu...

Sunucu kıza dönerek sessiz bir şekilde konuşmuştum.

"Ben iyi hissetmiyorum..." Kız elimden kağıdı insanları daha fazla bekletmemek adına çekerek almış ve kendi okumaya başlamıştı.

Ellerimi yanağıma koyarak zangır zangır titrerken sahneden inmiştim. Lavaboya girip kendimi kabine kilitlemiş ve dizlerimi kendime çekerek ağlamaya başlamıştım.

Neden bilmiyorum ama Minho'nun beni göstermesi ve gülüp dalga geçmesi beni çok kötü hissettirmişti ve şu an bu durumun sebebi oydu...

Jisung'u çok iyi anlıyorum, bende kalabalık ortamlarda rahat hissetmeyen insanlardanım konuşamam veya bir siparişi tek başıma veremem asla, ki bunlar en basitleri. Zamanla daha iyiye gidiyorum tabi, bence çok geliştim hatta. 😼

Neyse umarım beğenmişsinizdir yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayıın 💗

Bir sonraki bölümde görüşelim 💘