KALP TUTSAĞI +18

39. BÖLÜM "DAVET"

Hepiniz yeni bölüme hoş geldiniz çiçeklerim.

Bu yaşadığımız zorlu süreci unutamasak da bir şekilde atlatmaya çalışıyoruz. Umarım bir daha böyle şeyler yaşamayız. 

 Size söylemek istediğim birkaç şey var. 

Öncelikle Kalp Tutsağı 2M okumaya ulaştı. Okuyan, yorum yapan, oy veren herkese çok teşekkür ederim. 

Söylemek istediğim bir diğer şey ise burada, 1000 takipçiye ulaştık. Kocaman bir aile olduk ve büyümeye de devam ediyoruz. Beni takip eden herkese çok teşekkür ederim. 

Instagram da ise 600 takipçiyi geçtik. Orada, burada olduğumdan daha aktifim. Takip eden herkese ve ilginize çok teşekkür ederim.

Bu yaşadığımız zor günlerde yüzümde biraz olsun tebessüm oluşmasını sağladığınız için her birinize teker teker teşekkür ediyorum, iyi ki varsınız, iyi ki yanımdasınız. 

Daha fazla uzatmadan sizi yeni bölüm ile baş başa bırakıyorum. Umarım beğenirsiniz. Hepinize keyifli okumalar dilerim.

_______

Belki de ilk defa zamanın durmasını ve akreple yelkovanın hiç hareket etmemesini istedim. 

Biz kendi aramızda bir oyun çevirmiş ve bunu elimize yüzümüze bulaştırmıştık. Yavuz, Efe ile sarmaş dolaş olan o fotoğrafımızı gördüğünde tabii ki sinirlenecek ve fazlaca tepki gösterecekti. Yavuz'u tanımama rağmen bile bile bu oyunu çevirmiş ve her şeyi mahvetmiştim. 

Evet, amacım kötü değildi. Sadece Yavuz'un biraz olsun değiştiğine inanmak istemiş ve bunu kendi gözlerimle görmek istemiştim ama her şey planladığımız gibi gitmemişti. 

Şimdi ise üzerimde dört çift göz vardı. Biri öfkeyle gözlerimin içine bakıyor, fotoğrafın hesabını sormak istiyordu. Diğerleri ise şaşkınlık ve merakla benden bir cevap bekliyordu. Bu planı yüzüme gözüme bulaştırmış üstüne birde Yavuz'un ailesine hiç söylememem gereken bir şey söylemiş olsam da her şeyi toparlayabilirdim belki. 

Boğazımı temizleyerek bir adım geriye gittim. Çünkü Yavuz'un ateş saçan gözleri o kadar yakınımdaydı ki söyleyecek kelimelerimi toparlayamıyordum. Sakince ve hafif bir gülümsemeyle Pelin Hanımlara baktım. 

"Bizden bir açıklama bekliyorsunuz biliyorum, çok haklısınız da ama lütfen Yavuz'la bana birkaç dakika verir misiniz? Siz aşağı inin biz hemen geleceğiz yanınıza."

"Neler dönüyor burada? Hangi gerçeklerden bahsediyorsunuz?"

Yekta Bey'in sert sesiyle bakışlarım ona kaydı. "Size her şeyi anlatacağım ama önce Yavuz'la bana biraz müsaade edin, lütfen."

Yekta Bey konuşacaktı ki Pelin Hanım onu kolundan tutarak durdurdu. "Bırakalım gençler kendi arasında halletsin sorunu. Sonra bize bir açıklama yaparlar." Eliyle kapıyı işaret etti. "Biz salonda bekleyelim sizi."

Yekta Bey son kez sinirle bize bakmış ve bir şeyler mırıldanarak odayı terk etmişti. Sırayla hepsi odadan çıktığında derin bir nefes verip en bakmaya korktuğum gözlere baktım. 

Hiç sesini çıkarmıyor, aldığı hızlı nefeslerle bana bakıyordu. Elleri yumruk olmuş, dişlerini sıkmaktan çene kemiği belirginleşmişti. Yavaşça eğilerek yerden telefonunu aldım. Resim hala açıktı. Telefonu elimde tutmaya devam ederek Yavuz'a baktım. 

"Şuan aklından neler geçtiğini tahmin edebiliyorum ama hiçbir şey sanığın gibi değil." Derin bir nefes verip bakışlarımı kaçırdım. "Elif ile saçma bir plan yaptık ve bu planda onun bir parçası." Elimdeki telefonu kaldırarak fotoğrafı tekrar ona gösterdim. "Bu gördüğün kişi Elif'in kuzeni, Efe. Aramızda sandığın gibi bir şey yok. Onu hayatımda ilk kez dün gördüm, yemin ederim."