TRIP TO HEAVEN 1 : UN-INNOCENT STEPSISTER ( COMPLETE )

FIFTY-THREE

- Amor -

Nasa yate na kami ang iba ay nasa cabin na nitong sasakyan dahil ginagamot ang ibang sugat nila lalo na si Atlas daw iyon.
Medyo napuruhan kasi siya sa huling pagsabog.

Lahat na ay nakasakay maliban sa apat. Si Emeral, si Ezequias na kasintahan ni Fares, si Dastian at...... at si Atemis.

Huminga ako ng malalim saka tinanaw ulit ang gusali.
Nasusunog pa rin ito hanggang ngayon.

"Don't worry I know Dastian will save our daughter," si Duke sabay yakap sa akin.

Napayakap na rin ako sa kanya kahit sobrang nag-aalala ang puso at isip ko.

"Emerald," mula sa likod namin ang boses.

Napatingin kami ni Duke sa tinawag ni Ruth.
Nakatingin lang din sa akin ang babae.

"Hi," seryuso niyang saad.

It's like I'm looking in a mirror. But not! He is real.
Ang mukha niya. Ang katawan. Ang boses. But her eyes are not.

Katulad ng pangalan niya ang kanyang mga kulay berdeng mata.
Like an emerald gems.
May talim sa mga tingin nito pero may lungkot, awa, at sakit mula roon.

Slowly, I walk towards her. Napapikit ako nang magmulat ng mata ay nakayuko na siya.

Itanaas ko na ang kamay ko para hawakan pero lumayo lang siya "Don't.... touch me," mababanaag mo ang hirap sa kanyang salita.

Dahan-dahan siyang umatras na animo'y nandidiri sa akin.
Nag-umpisa na namang lumuha ang mga mata ko.

Her eyes are full of concern but she just glare at me like she surveys my face.

"Emeralad," si Quirro.

"Not now, Angelus," napalunok siya.

"I'm not...... I'm not ready for this. I'm just doing my work," saad niya habang hindi napapatid ang titig namin sa isa't isa.

"Gamutin at dalhin niyo si Zaqueo sa kanya. Off na ako," tamad niyang anas saka tumalikod na at naglakad papalayo.

Napaluhod ako kaya dali-dali akong dinaluhan ni Quirro at Duke.

"Baby," - Quirro.

Walang lumalabas na salita sa bunganga kun'di ay malakas na pag-iyak.
Niyakap ako ni Quirro habang si Duke naman ay inaalo at hinahaplos ang likod ko.

"Mama," mula roon napatigil ako sa pag-iyak at hinanap ang boses na tumawag sa akin.

"Mama," muling tawag sa akin.

Mabilis akong tumayo at sinalubong ng yakap si Artemis.

"Mama, si Daddy po," humihikbing saad ni Artemis.

"Mama, si Daddy po," tinuro niya sa Dastian buhat ng mga kasama niya.

Dumalo ako kay Dastian na nasa stretcher. Nag-aalala ako pero ngumiti lang siya at sa akin.

"I'm okay. Don't worry," nanghihina niyang saad.

Kahit alam kung hindi ay tumango na lang ako.

Lumipas ang ilang oras at hindi na talaga matagpuan ang katawan ni Ezequias.
Naabutan na rin kami ng liwanag sa laot habang umaandar ang sasakyan ay ginagamot din ang mga sugatan sa ibang cabin.

Kasama ko ngayon sa kuwarto ang mga anak kong natutulog na dahil sa pagod.
Nakatanaw lang ako sa kanila pero kahit kasama ko na sila ay may kaba pa rin akong nararamdaman.

"Baby," si Quirro ang sumilip sa pintoan may mga benda at ilang bandage rin siya mukha at katawan.

"Kumaen ka na ba?" tanong niya ng makalapit na siya sa akin.