Sabah üzerimdeki hareketlilikle uyandım.
Sincapım göbeğimde tur atıp kuyruğunu yakalamaya çalışıyordu.
Bir dakika, onu köpekler yapmıyormuydu lan.
Neyse canım banane.
"Hadi gel aşağı inelim" dedim sincapa.
Sanki beni anlayacak aq.
Pijamalarımla yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım.
Pijamanın üstünün sol göğüs kısmında bulunan cebe sincabı koydum.
Aslında babamın kazağı ama çaktırmayın.
Aşırı tatlı duruyordu ve tam sığmıştı.
Elleriyle cebin üst kısmını tutup etrafa meraklı bakışlar atıyordu.
Yicem şimdi bunu o olacak.
Merdivenlerden inip salina girdiğimde arkası dönük oturan biri vardı.
Tanıyorum lan ben bunu.
Yavaşça yanına ilerleyip önüne geçtiğimde bunun emir olduğunu gördüm.
Ne ara geldi lan bu.
Gözleri beni görünce bir anlığına duraksamıştı.
"Ne işin var burada?" Dedim sert bir şekilde.
Cevap vermedi öylece yüzüme baktı.
Merdivenden ayak sesleri gelince o tarafa baktım.
Annem, babam, emre ve eren vardı.
Beni gören annemin gözleri dolmuş babamın ise gülümsemesine neden olmuştum.
Hepsi otururken annem gelip bana sarıldı sıkıca.
Karşılık vermedim.
Hak etmiyorlardı, daha süründürmedim onları.
Burak abim, bahar ve can da inmişlerdi.
"Neden geldiniz?" Dedim tekrardan sinirle.
"Seni özledik" diyen emreye göz devirdim.
"Ben sizi özlemedim emre" deyip göz devirdim.
"Emre mi? Abiye ne oldu?"
"O lakabı Hak etmediğini fark ettim" dedim sertçe.
Yüzü düşse de umursamadım. Bende üzülmüştüm sonuçta değilmi?
"Kızım biz seni çok özledik sensiz yapamıyoruz lütfen affet bizi" diyen anneme bakıp tek kaşımı kaldırdım.
Bu kadın niye bu kadar duygusal aq?
"Ben sizsiz yapabiliyorum" dedim tekrardan.
Burak abim karışmak istiyor ama istemiyordu.
Garip.
Can da öylece boş boş onlara bakarken bahar sinirle bakıyordu hepsine.
"Üstündeki benim kazağım değilmi?" Diyen babama şaşkınlıkla baktım.
Hassiktir ben onu unuttum.
"Ne münasebet yeni aldım ben bunu" dedim hemen.
İnanmamış aksine çaktırmadan gülüyordu.
"Güneş...biliyorum sana çok yanlış yaptık, hepimiz. Sana beni affet bile diyemem çünkü yüzüm yok. Herkesi geçtim ama en azından annem ve babama bir şans daha versen? Tamam bir mallık yapıp senin yerine şu malın sevgilisine inandık özür dileriz. Ama en azından annem ve babam için bir şans ver" dediğinde emre hemen lafa atladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY MİYİM?
Teen Fiction17 yaşıma geldiğimde hayatımda asla olmaz diyeceğim şeyler ile karşı karşıyaydım şuan. Birileri aniden evimizin kapısını çalıp hastanede çocukların karıştığını aslında benim onların kızı olduğumu söylüyorlardı. Peki bu gerçekmiydi? 17 yıl boyunca...
