18. Bölüm~ Gece Klübü

7.3K 262 216
                                    

Ne anlaşması olabilir ki? En fazla ne diyebilir ki?

"ne istiyorsun?"

Dudağı kıvrıldı.

"seni ve arkadaşlarını oradan kurtarabilirim. Lakin sende benimle evleneceksin."

Siktir! Ne? Bu nasıl bir antlaşma böyle? Kurtulmak istiyordum. Gerçek anlamda özgürlük istiyordum. Benim istediğim kadar kızlar da istiyordu. Ama cezası neden bana patladı?

"seninle evlenmek mevlenek istemiyorum."

Bunun pis düşüncelerine neden ortak olayim ki? Gürhan yardım eder bana. Kim düşman kim dost anlamış olduk.

"fikrin değişirse.."

Bana ufak bir telefon uzattı.

"araman yeterli. Bekliyor olacağım. Dikkat et kaptırma telefonu."

Anlaşılan geri dönüyorduk. Fikrimin değişeceğini hiç sanmıyorum.

Gürhan Aybar
Nerede bu kız! Ayağımı dolaba geçirdim.

"abi sakin ol!"

Sinirle ona döndüm.

"sakın bana sakin ol deme fatih! Bu kılıkla burada nasıl duruyorum haberin var mı!!"

Az daha konuşursa ağzına yumruğu yiyecekti.

"benim sakinleşmem lazım! Kız hazır mı?"

"..."

"sana soru sordum!"

Elimi yumruk yapıp ağzına geçirdim. Yere düştü. Ağzından kan geliyordu. Gözüm dönmüştü. Yerden alıp karnına yumruk attım.

"a-abi d-dur"

Kollarından tutup yere fırlattım.

"hazır mı dedim sana!"

"ha.."

"h-hazır"

"git odaya giyeceklerini ver hazırlansın geliyorum."

Ayla çiçek
Odamın içinde keşfe çıkmıştım. İçerdeki tozları, örümcek ağaları, ölmüş sinek ve örümcekleri sayıyordum.

Kapı sertçe açıldı.

"napıyorsun ya?"

"bir şey oldu sandım. Uzun süredir sessizsin. Yanıma da gelmedin. Bana bak mahkum.."

Sonra ne dedi inanın ki bilmiyorum. Mahkumluğun da şuan tutsak olmamla alakası yok biliyorum. Çok tanıdık geliyor bana.. Ama nereden?

Yanına yürüdüm. Kaşlarını çattı.

"sen beni dinlemiyor musun?"

"bana neden mahkum diyorsun?"

Direkt bunu sorduğum için afalladı. Kendisini toparlayıp.

"mahkum olduğun için? Başka bir şebep düşündüren ne?"

Omuz siktim.

"bilmiyorum. Yani.. Kelime çok tanıdık geliyor."

Yanından geçip salona yürüdüm. Orada kapının ucunda öylece durmuş beni izliyordu.

"gelmiyor musun?"

"dalmışım kusura bakma."

Elisa karyıl
Arabada ikimiz de tek kelime dahi etmiyorduk. O beyaz binaya geldiğimizde araba durdu. Büyük demir kapılar açılıp içeriye doğru girdik. Buradan nefret ediyorum.

TECAVÜZ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin