Looking for Love

Pocałunek Dawnej Miłości

"Keeping me away?"

14 listopada 1995

    Od wypadku Jasmine minęło już sporo tygodni. Paddy chciał być przy niej, ale nie mógł przerwać trasy koncertowej w połowie, dlatego był zmuszony podróżować razem z rodziną. Eugene i Marie jak tylko dowiedzieli się o tym co się stało przylecieli do Glasgow, gdzie w szpitalu leżała ich nieprzytomna córka. Spodziewali się czegoś złego, dlatego, że Twist zachowywał się bardzo dziwne. Skakał, szczekał i drapał w drzwi jak nigdy.

    Państwo Verreet siedzieli przy córce przez trzy dni bez przerwy, gdy była nieprzytomna, a gdy się obudziła przeżyli szok.

    Jasmine nie pamiętała ostatnich sześciu lat.

    Nie pamiętała jak poznała rodzinę Kelly.

    Nie pamiętała tego jak była załamana przez pierwsze miesiące mieszkania w Niemczech.

    Nie pamiętała jak bardzo wyczekiwała przyjazdu rodziny.

    Nie pamiętała jak codziennie spędzała po kilka godzin na łodzi mieszkalnej tej dużej rodziny.

    Nie pamiętała Paddy'ego, Angelo, Maite, Barby, Johna, Daniela, Kathy, Patrici, Jimmy'ego, Joey'go.  

    Nie pamiętała ich wspólnej trasy i tych wszystkich chwil z starszym przyjacielem, które przyprawiały ją o dziwne reakcje.

    Choć Marie protestowała, Eugene zawiadomił Kathy i Daniela o tym incydencie.

    Rodzina po głosowaniu, którego wcale nie trzeba było przeprowadzać, stwierdzili, że muszą ją zobaczyć. Może by sobie przypomniała. Marie jednak rozhisteryzowana, kategorycznie zabroniła.

    Osobiście powiedziała, że jeśli ujrzy kogokolwiek z nich w pobliżu swojej córki nie ręczy za siebie.

    Załamało to Paddy'ego. Codziennie powtarzał sobie, że to jego wina i choć na koncertach uśmiechał się i grał jakby wszystko było w porządku, w środku cierpiał jak nigdy, a Marie widząc jak skacze, cieszy się i zabawia tłum na koncercie na Loreley, znienawidziła tego chłopca. Dzień w dzień próbował się kontaktować z rodziną Verreetów, ale za każdym razem się rozłączali. Dwa lub trzy razy rozmawiał z Eugene'em i Joelle, ale nie pamiętał nawet o czym. Jedyną osobą, z którą chciał to robić była Jasmine.

    – Paddy! – zawołała jego starsza siostra, która usiadła na jego pryczy. Chłopak leżał z głową w poduszce, jego włosy tworzyły chaos na jego plecach i ramionach. – Musisz się ogarnąć, zaraz będziemy w Koloni – powiedziała, głaszcząc brata po głowie.

    Serce Barby krajało się, gdy musiała patrzeć na niego w tym stanie. Była dwa lata od niego starsza, ale Michael Patrick zawsze traktował ją jak młodszą. Dbał o nią, wysłuchiwał jej problemów i starał się pomagać na wszelki sposób. Kochał ją chyba najmocniej. Teraz była kolej Barby. Szkoda tylko, że sama dalej nie mogła uwierzyć w to co się wydarzyło. Nie mogła jednak pozwolić, aby jej młodszy, niezwykle wrażliwy brat pogrążył się w tym stanie.

    – Nie chcę... – wymamrotał, nie unosząc nawet głowy ku górze. Póki byli w trasie jeszcze jakoś potrafił to ogarnąć. W środku wszystko go rozrywało i cierpiał niemiłosiernie. Ale koncert za koncertem i ciągła jazda oraz nieprzespane noce wykańczały go do tego stopnia, że czasami nie miał siły myśleć o tym co się stało. Teraz jednak jechali do Koloni kręcić "Święta dla wszystkich". – Co jeśli ją spotkam? – spytał, a jego głos się załamał. – Nie mogę Barby, ona nas nie pamięta, a jej rodzina nas nienawidzi. Rozumiem to, w końcu to moja wina – wyznał.