ASKER KIZ

42. FİNAL

Yazarın anlatımıyla
4 ay sonra
Her şey bitmiştir Lina’nın öldüğünü öğrendikten 3 gün sonra cenaze töreni yapılmıştı Alsancak timi komutanlarının şehit olduğunu duyunca dayanamamıştı  hepsi yıkılmıştı herkes içine kapanık olmuştu Alparslan ölü gibi duruyordu Hatay’a geri dönmüş ve evine girip çıkmamıştı  her yer  her şey ona Lina’yı hatırlatıyordu

Kaan bey şüphe duymuştu ama cenaze töreni olunca her  şeyi anlamıştı ve şuan kızını öldüren kişileri arıyordu

Polat ve Poyraz kızkardeşleri için gittiği şehir onlara zindan gibi gelmeye başlamıştı daha yeni yeni birbirlerine alışıyordular ama işte  ölüm her şeyi bozuyor

Çocuklar hepsi ablası için ağlamaktan harap olmuştu can odasından çıkmıyordu içine kapanık olmuştu Onur kimse ile konuşmuyordu Deniz Yusuf Mete hepsi  çökmüştü 

Oğuz doktor olduğu halde kardeşini yaşatmadığı  için  kendini suçluyordu halbuki onun bir suçu yoktu
Herkes perişan olmuştu kimse ne yapacağını nasıl hayatına devam edeceğini bilmiyordu   ama işte hayat devam ediyordu....

Kız ağacın üstüne tırmanmış sevdiği adama bakıyordu 4 ay olmuştu onsuz  ona sarılmadan onu öpmeden geçen 4 ay ve her gün sevdiği adamın çöküşünü görmesi gidip ona sarılamaması bile onu üzüyordu   son defa bakıp ağaçtan indi kız ve arabasına binip albay ile buluşacağı yere gitti....

Aracı park etti ve ilerlemeye başladı  kapıyı çaldı ve beklemeye başladı kapı albayı tarafından açılınca kimse görmeden içeri girdi içeri girdiği gibi alay ona sıkıca sarıldı

Yavuz “kızım iyiki geldin”
“Baba” dedi ve kızda ona sıkıca sarıldı

Lina’nın anlatımıyla
Babama sıkıca sarıldım birbirimizden ayrılıp salona geçtik bundan tam 4 ay önce kaza yaptığım gün  babam doktorla anlaştı ve beni ölü gösterdi nedeni ise terör örgütünün patronu olan adamı yakalamak için  beni öldürmek için adam tutmuştu   o pislik ayrıca babam dan şüphe duymam ise hepsi bir plan mış babamın planı   ve şöyle ki babam ise o pislik adamı yakalamak için köstebek taklidi yapmış ve onların içine sızmış  ve başarmıştı yaptığımız plana göre yarın o adamı yakalıyorlar ve bende artık ortaya çıkıyorum benim ölü göstermeleri herkesin işine gelmişti arada  babam güle yardım ediyordum ama işte

Yavuz “artik yarın herkese kendini göstereceksin nasıl hissediyorsun”

“bilmiyorum ne tepki verecekler bir bilgim yok şuan önemli olan o değil önemli olan o pisliği yarın tutukladığınızda bende gelebilir miyim lütfen” dedim sonra kedi gibi bakarak babam bana baktı

Yavuz “olmaz” dedi ayağa kalkıp onun yanına gidip kedi gibi kafamı koluna sürttüm

“lütfen”
Yavuz “peki kızım peki” dedi gülümsedim kolunu omzuma atıp beni kendine çekti
“Baba”
Yavuz “efendim güzelim”  
‘’yarın akşam herkesi bir restoranda çağır acil olduğunu ve benimle ilgili olduğunu söyle öyle toplanın sonra ben geleyim  ne dersin”
Yavuz “olur kızım hem böyle daha iyi olur”  gülümseyip göğsüne yaslandım
“iyiki varsın baba iyiki” 
Yavuz “sende iyiki varsın kızım sende iyiki varsın” deyip anlıma bir öpücük kondurdu...

Sabah gözlerimi açmam ile babamın göğsünde doğruldum saat 6’ydı  ve bizim operasyon için hazırlanmamız lazımdı yani babamın hazırlanması lazımdı

“baba uyan baba”  deyip sarstım onu birden bileğinden tutup beni kendine çekti
Yavuz “biraz daha uyu kızım”
“ya baba kalk haydi operasyon var her şey bitiyor haydi”
Yavuz “saat kaç”
“6” dedim masum masum  babam derin nefes alıp
Yavuz “daha erken değil mi kızım”
“Değil baba anca kalkıp hazırlanırız ayrıca daha kahvaltı yapacağız haydi” dedim ve yerimden kalktım
“ben kahvaltı hazırlıyorum geldiğimde hazır olmuş ol” dedim ve odadan çıktım...

Kahvaltı hazırlamış ve yemiştik beraber arabaya bindik ve karargaha girdik yanıma aldığım maskeyi yüzüme taktım operasyona bende girecektim ve kimse beni tanımasın diye de maske takmıştım ayrıca üstümde ayrı bir kıyafet vardı