Bölüm 115

265 28 1
                                    

RHAEGAL

Gözlerimi yavaşça açtım, odamdaydım. Çocukluğumdan beri gördüğüm her şey yerli yerindeydi. Yatağımdan çıktım ve salona doğru hızlıca koştum.

"Rey? Bir sorun mu var? Neden yüzün bembeyaz," dedi annem.

Ailem hepsi yemek masasında oturmuştu ve  Corlis amcam'da oradaydı. Şaşkınlıkla bana bakıyordular, gözlerinden yaşlar geldi. Annem hızlıca yanıma koştu.
Yüzümü okşadı ve ardından bana sıkıca sarıldı. Gözlerimi kapattım bu sıcaklığı gerçekten özlemiştim, annemi çok özlemiştim.

"Rhaegal bir sorun mu var?" Babam yanıma geldi.

Onu yeniden canlı görmek beni öylesine mutlu etmişti ki... Ailemi bu kadar çok sevdiğimi anlayamamıştım. Keşke... Keşke onlarla daha fazla vakit geçirebilseydim.

"Hadi gel tatlım beraber oturalım," dedi annem.

"Tamam, anne."

Annemin nazik gülümsemesi hala üzerindeydi, beraber masaya oturmuştuk. Herkes birbirine gülüyordu, dikkatlice onlara baktım. Tekrardan bu günlere gelmek için neler vermezdim.

"Bunu unut onlar öldü."

Aniden bir ses geldi, kollarını omzuma attı, kafamı çevirdiğimde bana bakıp gülen kişi İzaya'ydı. Gözlerimi hemen kapattım.

"Küçük Rey, onlar yaşamıyor. Hepsi senin yüzünden."

İzaya kulağıma fısıldadı, dişlerimi sıktım.

"Gözlerini aç çocuk, ailen öldü."

Gözlerim aniden açıldı, ailemin hepsi masada ölü bir şekildeydi.

"Hayır... Hayır, hayır!!!"

Gözlerimi açtım, nefes nefese kalmıştım.

"Hepsi bir rüya..."

Miranda yanıma uyuyordu, saçlarını okşadım.
Yataktan çıktım ve üstünü örttüm. Pencerenin önünde geçtim ve dışarıya baktım, daha güneş doğmamıştı.

"Yine mi aynı rüya?" Kara ejderha zihin mesajı yolladı.

"Evet, bıktım artık. Bu rüyalar beni yoruyor..."

"Mutoh bunlara çare olmadığını söyledi, sanırım İzaya'nın işlerinden biri," dedim.

"O herif seni güçlendirmekle takıntılı bir hale gelmiş, içindeki ejderhayı uyandırmaktan başka bir şey yapmak istemiyor."

Bir iç çektim.

"Kurucumuzun bir kaçık olduğunu kim düşünebilirdi ki?" Diye alay ettim.

"Rey neden bu kadar erken uyandın?" Miranda uykulu gözlerle sordu.

"Sorun yok, sadece erken uyanmamak elimde değil. Hala bu evlilik olayına alışmak biraz zor," dedim.

Miranda gülümsedi. 

"Bu kadar aceleyle evlenmek isteyen sendin, ben değil."

"Evet, evet biliyorum," dedim.

Beatrix ve Miranda'ya gördüğüm rüyalardan bahsetmedim onların benim için boş yere endişenlenmesini istemiyorum.

"İyi ki yanımdasın Rey," Miranda bana gülümsedi.

Yanına gittim ve saçlarını okşadım.

"Sende iyi ki yanımdasın Miranda," dedim.

Miranda'nın dudağından öptüm.

"Hükümdarım," Mutoh aniden odaya girdi.

Miranda onu görünce battaniye'nin altına gizlendi.
Yataktan çıktım ve Mutoh'un yanına gittim.

Ejder Soyu  (1. Kitap ) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin