PAYEDÂR(TÖRE) /TAMAMLANDI\

~37.Bölüm~

*36. Bölüm ve Bayrama özel adlı bir bölüm yayınladım. Çoğunuza bildirim gitmemiş, okuyamayanlar, kitabı kütüphanesinden çıkarıp tekrar eklesin. 🌸

Oy ve yorum sınırı koymak istemiyorum. Lütfen oy ve yorum yapmayı unutmayın. 🤍

08.09.2026
Eylül ayı....

Ela'nın sarı saçlarını güzelce ördü ve elindeki lastik tokayı güzelce bağladı Ayşe, daha sonra birlikte kahvaltı hazırlamak için mutfağa gittiler. Ela kahvaltıkları çıkarıyor, Ayşe'de Nazmiye hanımın yapmış olduğu poğaçaları ısıtmak için, buzluktan çıkarıp, fırın tepsisine dizmeye başlamıştı. Barut birazdan gelirdi, her pazar olduğu gibi yine Sanem'in mezarına gitmişti sabah erkenden, üç yılda değişmeyen tek şeydi. Barut her pazar Sanem'in mezarına gider, gözü kanlı şekilde geri dönerdi. Almıştı Ayşe bu duruma, başlarda çok üzülüyordu Barut'un bu haline ama alışmıştı. Üç yıl içinde yaşadıklarını düşünmeye başladı.

Rahmi alınmıştı ve birdaha anne olamayacaktı.

Bu duruma başlarda çok üzülmüştü Ayşe. Ama herşeye alıştığı gibi buna da alışmıştı. Zaten başına gelenlerden sonra, tekrar birine aşık olup, evlenip çocuk yapacağını asla düşünmüyordu. O yüzden Barut ile evliliklerine devam etmişlerdi. İki yaralı insan, birbirlerine merhem olmuştu. Ancak iki yarım tamamlanırdı. Ayşe ve Barut'ta birlikte tamamlanmışlardı. Evliliklerini bitirmeme kararı almışlar ve saygı, sevgi ile devam ediyorlardı. Zaten Ela, Ayşe'yi çok sevmişti resmen en yakın arkadaşı olmuştu. Herşeyini rahatlıkla ona anlatabiliyordu. Hatta Ela ile birlikte iki hafta önce Sanem'in mezarına papatyalar ekmişlerdi. Kapının çalmasıyla düşüncelerinden sıyrıldı ve elindeki işi bırakıp kapıyı açmaya gitti. Barut gelmişti büyük ihtimalle, kapıyı açtı ve tam tahmin ettiği gibi Barut gelmişti. Hatta Şahan'da gelmişti.

- Ağabey hoşgeldin!" Demişti Ayşe neşeli bir sesle, İstanbul'daki psikologlar o kadar iyi gelmişti ki, Ayşe tüm travmalarından üç yıl içinde kurtulmuştu. Resmen eski, neşeli Ayşe olmuştu.

- Hoşbulduk güzelim." Dedi Şahan ve Ayşe'nin saçlarına öpücük kondurup, elindeki simitten bir ısırık daha alıp içeri geçti. Barut, başını olumsuz anlamda salladı ve oda Şahan'ın arkasından içeri mutfağa geçmişti.

- Kahvaltı hala hazır değil! Bilseydim gelmezdim." Diye sitem etti Şahan, o kahvaltı hazır diye gelmişti. Ama sanırım Ayşe'nin beceriksiz olduğunu unutmuştu. Ela, Şahan'ın bu haline kıkırdamıştı. Ayşe göz devirmişti. Nazmiye hanım memlekete gitmişti iki gün.

Nazmiye hanım... Ağabeyinin onun için Korkmaz aşiretine çalışan ile soktuğu kadın. Avzem hanım, Nazmiye hanımı telefonda Yusuf Mirza ile konuşurken yakalamış ve onu çocukları ile tehdit etmişti. Telefonunu elinden alıp kırmış o yüzden Miran onu konaktan götürürken, haberi olamamıştı ağabeyinin. Daha sonra Nazmiye hanım bu tehdit yüzünden köyüne dönmüştü. Ama Ayşe, kadınçağızın orada tek başına durmasına gönlü razı gelmemiş ve ikna edip onu İstanbul'a getirmişlerdi. Geçen haftada büyük kızı doğum yaptığı için onun yanına gitmek istemişti.

- Gelmeseydin Şahan, zorla mı çağırdık?" Dedi Barut, tek kaşını havaya kaldırarak.

- Beni istemediğini düşüneceğim Barut." Demişti Şahan'da alıngan bir sesle.