HE'S INTO HER Season 2

CHAPTER 100

MAXWELL'S POV

Maaga akong nagising kahit masiyadong late na akong natulog kagabi mula sa dinner kasama ang mga Enrile. Sa loob loob ko'y pinagsisisihan kong sumama pa ako roon. Maaga rin akong nag-ayos dahil inaasahan ng mga Moon na makakasama nila akong mag-agahan ngayon.

"You're late," bungad sa'kin ni Mommy nang makarating ako sa Canteen ng tertiary campus sa BIS, hindi ko naman siya sinagot. "Next week na magsisimula ang sportsfest."

Bahagya akong natigilan. "Akala ko ba ay hinihintay ninyong maging handa ang SIS? Ano ang nangyari? Ang bilis naman yata?"

"Sapat na sa tingin ko ang isang linggo para makapaghanda sila," ani Chairman Moon. "Hindi maghihintay ang ibang universities ng matagal para sa kanila. Nakausap na namin ang SIS tungkol dito at sumang-ayon naman sila," dagdag pa niya. Tumango naman ako sa paliwanag na iyon. Ang mga Moon ang sponsor ng sportsfest na ito kaya naman nakikialam sila. "Wala akong planong magtagal dito sa Pilipinas dahil may ibang aasikasuhin din ako."

"Mm, pinapunta niyo ako ng maaga rito para sabihin iyan?" sarkastikong tanong ko, gusto kong magbiro pero mukhang nabigo ako. Nagtiim ang bagang ng Chairman at tinaasan ako ng kinay.

"Hindi mo nabanggit sa akin ang tungkol sa paglipat mo rito sa BIS, Maxwell Laurent," malumanay ngunit naninising ani Chairman kaya bahagya akong natigilan. "Ang totoo ay wala akong planong sitahin ka ngunit nakarating sa akin ang ilang mga reklamo. Hindi naman lingid sa kaalaman mong nasa mataas na level ka na at hindi na maaaring lumipat. Ikaw lang ang kaisa-isang exchanged student dito sa BIS at SIS, well, maliban doon sa ipinalit mo sa iyo. Pero mali ito. Inaasahan kong bago ka gumawa ng isang desisyon ay hihingin mo ang panig ko at ng mga magulang mo ngunit hindi mo iyon ginawa."

"Wala naman silang pakialam doon, Chairman. Hindi ko kailangan ang suhestiyon nila para sa sarili kong desisyon."

"Gumawa ka ng sarili mong batas para makalipat sa BIS, Maxwell Laurent, at maraming nagrereklamo ngayon sa SIS nang dahil doon. May ilang mga estudyante rin ang nais na lumipat gaya mo."

"Eh, di palipatin nila? Who cares what others think about me?" inis na tanong ko. "Look, I'm no longer enjoying in SIS that's why I am here."

"But the point is, what you did is not right," mariing ani Chairman at inis naman akong nag-iwas ng tingin. "Lumipat ka ng BIS sa hindi legal na pamamaraan."

"I don't want to stay there anymore because all they wanted is to compete with me; they're studying hard just to compete with me."

"I see no problem with that?" patanong na aniya. "Walang problema roon at ikaw lamang mismo ang gumagawa ng sarili mong problema't dahilan para umalis at lumipat."

"Dahil nga hindi na ako masaya," pagdidiin ko. "They are all busy watching the competition between me and Randall, we're bestfriends, damn it. Sa tingin niyo ba nakakabuti iyon para sa'min? Hindi."

"Then don't compete with him! Alam naman nang lahat na mas magaling ka sa kaniya, anong problema mo? You're making your own issues and you're giving me unacceptable reasons, Maxwell Laurent."

"One thing that I have noticed in BIS, most of them are good--theoretically, but academically stupid. Tsh. I don't wanna be like them," payabang na tugon ko at tumaas naman ang kinay ng Chairman. "Karamihan sa kanila ay matatalino, oo, pero sa ospital ay hindi lang talino ang gagamitin mo. Kailangan mo rin ng lakas ng loob at abilidad. Ang mga iyon ay wala sa mga Med students ng SIS na nakasama ko. Lahat na lang sila ay overconfident sa nalalaman nila pero hindi nila alam ang mga dapat gawin sa ospital mismo dahil magaling lang sila sa pag-aaral, pagrereview at sa pag-intindi ng mga dapat gawin. Pero hindi nila alam kung ano at paano ba dapat gawin ang mga iyon. Ang mga kasama ko rito sa BIS ay hindi ganon, hindi man sila sing tatalino ng mga taga-SIS pero kapag inilagay mo sila sa ospital ay alam nila kung ano ang gagawin. I think that is better."