Fikrimin İnce Gülü ~ Eylem Aktaş
750 yorum :)
Hakkıyla seven bilir; cehennemdir özlemek.
...
Bağ evine geçtik ,sessizce .
Başı halâ göğüsümün ortasında , kollarımın içinde duruyordu .Bedenim ise onun ellerindeydi.
Tek kelime etmiyordu.
O ışıkları yakar yakmaz odamıza geçeriz sandım.Ama aksi oldu.Beni kucağından indirdi .Ve odamıza değil ,onun gülüşünü çizdiğim duvarın olduğu odanın kapısını açtı ve içine çekti beni.
Kapıyı kapattı ardımızdan .
Ben boşaltılmış o odanın orta yerine kadar hayretler içinde yürüdüm.
Zemini tamamen ayna kaplatmıştı.
Resmini çizdiğim duvar öylece duruyordu .Kanlı portresinde ki gülüşü dün gibi aklımdaydı.Hala çok güzel , halâ büyüleyici.
Ama garilik şu ki o resmin gözlerinin baktığı duvar yani tam karşısındaki siyah yüzlü duvarda da benim gözlerim çizilmişti.
Ve tam güneşin batmakta olduğu saatlerdeydik.Gün ışığı geniş pencereden sızıp duvara çizili olan gözlerimin tam içine vuruyordu.Hesaplanarak yapılmıştı .Zira güneşi andıran gözlerime güneş renk veriyordu.Ve onun gülen resmi ile benim gözlerimin yansıması tam odanın içine ,yerdeki aynalı zeminin üstüne düşüp birleşiyordu.
Sadece şaşkın değildim, büyülenmiştim.
İstemsizce dizlerimin üstüne oturdum.
Ve aynaya düşen yansımalarıza dokundum.Sanki Hazerani bana bakıyorda öyle gülümsüyormuş gibi duruyordu .
"Bu..bu..çok güzel ."dedim zemindeki çehresine dokunurken ."Sanki benim için gülümsüyorsun.Oysa ben bunu -"dedim kırgınlıkla "O gün de yalnızca senin için gülümsüyordum."dedi sert bir tonda .
Ona bakmak için bacaklarımın üstüne oturduğumda"Gitmen içindi .Ama anla Geşa ; gülüşüm o gün bile sadece senin içindi ."dedi.
Yani o gün beni arabada görmüş ve Lilan'a ben gideyim diye gülmüştü .
Bu kanımla çizdiğim gülüş benim için miydi?
Ben mutluluktan akan gözyaşımı yudumladığımda o benim aynalı zeminde yatan yüzümün yansımasının üstüne yan bir vaziyette uzandı.
Yorgundu .
Az önce ben gideyim dedim diye belki de
üzgündü .Bende onun yansımasın üstüne sol yana doğru uzandım.Yüzlerimiz birbirine bakarken ellerimiz ortada kavuştu.
"Yokluğunu kaldıramam kadın."dedi gözlerime kırbaçlı bir ifade ile bakıyordu.Ve ben acıdan kıvranan kalbinin haykırışlarını o dümdüz olan sesinin altında boğulurken bile duyuyordum.
Ben gidemem diyemiyordum.
Çünkü ben ölmem diyemezdi hiçbir insan .
Ama o can alan gözlerini yummadan hemen önce "Gidersen gelirim.
Ölürsen ölürüm. Allah seni ona ,"dedi avucundaki elimi kaldırıp karnıma yaslamıştı"Ve sizi bana bağışlasın."
Gözümün pınarında biriken o yaş bocalayıp burnumun üstünden usulca aşağıya kaydı.Gözyaşım başımın altına yatan resmine dağılırken o elini karnımın üstündeki elimden çekti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEYLERBEYİ HAZERANİ
General FictionEl değse dikişsiz yaraya çok acır,sevgilim.Ağır söz bile daha çok kanatır. Aşk Şeriatı'nın kuralıdır bu: Seven sevdiğine kesik bir yürek bırakır . Ben sana ; belimdeki silahı ,dik başımı ve tenimin ardındaki canı da bırakıyorum. Buyur al ! Beylerin...
