Ğ̈Ă̈V̆̈Ĭ̈N̆̈'S̆̈ P̆̈Ŏ̈V̆̈
It's been 4 years mula ng mag confess ako kay yuri na gusto ko sya... Wala pa ring pagbabago...
"Cheer up kaya mo yan!!!"
Saad ni zean tinutulungan nya ako para mapansin ako ni yuri... Close sya sa pamilya ni yuri... Hindi ko alam ang dahilan pero... Kahit ganun masaya ako na naging kaibigan ko sya
"Ano palang balak mo ngayun? Pipili tayo ng club na sasalihan..."
Oo nga pala...
"Nawala sa isip ko!!!"
Puro si yuri ang nasa isip ko... Hayyyy!!! Tumingin ako sa labas...
"Ilang taon na din pala mula nung umalis sya at pumunta sa america..."
Saad ko... Matapos kong mag confess nalaman ko na pumunta sya sa america para sa business ng daddy nya... Ganun din ang mga kapatid nya
"Kain tayo..."
Saad nya tumayo naman ako at sinundan sya sa cafeteria
"Matagal na din mula ng umalis sina yuri ano!!!"
Saad ko tumango naman sya kinuha ko ang panyo sa bulsa ko at tiningnan yun....
wala akong lakas ng loob na magpasalamat sa kanya matapos nya akong iligtas sa mga bully noon... Simula ng araw na yun lihim ko na syang minamasdan... Para syang buwan na mahirap abutin... Na ang tanging magagawa ko lang ay pagmasdan mula sa malayo...
Nakarating na kami sa cafeteria at umorder ng pagkain namin pagkaorder namin naupo kami sa upuan
"Iniisip mo pa din sya?"
Tanong nya marahan naman akong tumango
"Hindi kapa din nakaka move on kahit nasaktan kana sa kanya"
Saad nito
"Hindi din natin alam kung may girlfriend na ba sya sa america... Or baka nag asawa na sya..."
Saad nito huminga ako ng malalim
"Wala namang mawawala sakin kung mamahalin ko lang sya diba?"
Tumango naman sya at kumain na ganun din ang ginawa ko ang hirap kalimutan ang first love ko... Bakit kasi minahal ko si yuri ng ganito? Ilang taon na sya sa america i'm sure ngayun collage na sya... Baka nga wala ng balak bumalik si yuri dito ehhh...
scholar ako sa school na to... Isa ako sa mga mapalad na binigyan ng scholarship ng hayes corporation Nagtataka nga ako kung bakit sa dami dami ng mga matatalino sa mundong to ako pa na hindi man lang maka alis sa 75 grades... Hayyy
"Cr lang ako..."
Saad ko tumango naman sya at dahil dun lumakad ako mag isa hindi ko na sya aabalahin pa nohhh
habang naglalakad ako papunta sa cr ng school ng makalapit ako
"BITIWAN NYO AKO!!!"
"saglit lang to..."
Sigaw ng isang boses lalaki!!!
"TULONG!!!!"
"Walang makakarinig sayo... "
"TULANGAN NYO AKO... "
Kusang gumalaw ang katawan ko para lumapit dun naabutan ko ang isang batang lalaki na pilit hinuhubadan
"HOYY!!!"
Sigaw ko agad naman nila akong nilapitan sinuntok nila ako pero nakailag ako
aba laking squater ata ako... Hindi ako papasapak ng ganun kadali... Sinapak ko din sya at sapul yun sa panga nya
BINABASA MO ANG
ᴜɴғᴏʀɢᴇᴛᴛᴀʙʟᴇ ʟᴏᴠᴇ
Randomᴅᴏ ʏᴏᴜ ʙᴇʟɪᴇᴠᴇ ɪɴ ʟᴏᴠᴇ ᴀᴛ ғɪʀsᴛ sɪɢʜᴛ? ɪᴛᴏ ᴀɴɢ ᴜɴᴀɴɢ ɴᴀʀᴀᴍᴅᴀᴍᴀɴ ɴɪ ɢᴀᴠɪɴ ᴋᴀʏ ʏᴜʀɪ ɴɢ ᴜɴᴀɴɢ ʙᴇsᴇs ɴᴀ ᴍᴀɢ ᴄʀᴏss ᴀɴɢ ʟᴀɴᴅᴀs ɴɪʟᴀ... ʏᴇᴀʀs ᴀғᴛᴇʀ ʜɪɴᴅɪ ᴘᴀ ᴅɪɴ ɴᴀᴡᴀʟᴀ ᴀɴɢ ɴᴀʀᴀʀᴀᴍᴅᴀᴍᴀɴ ɴʏᴀ ɢɪɴᴀᴡᴀ ɴʏᴀ ᴀɴɢ ʟᴀʜᴀᴛ ᴘᴀʀᴀ ᴍᴀᴘᴀɴsɪɴ sʏᴀ ɴɢ ᴜʟᴛɪᴍᴀᴛᴇ ᴄʀᴜsʜ ɴʏᴀ ᴍᴀʜᴀ...
