Bianca

Chapter 10

The empire has been so busy. With the arrest of the traitor Potemkin and Benjamin purging the assassin's hideout, my lazy and peaceful life continued.

I've been taking naps a lot these days to make up for the last five days I wasted. What wonderful days! At least that's what I thought, but then...

"Your Highness Princess Bianca, you are summoned by His Majesty to attend today's meeting".

"What's that now?" Dumating yung butler ng emperor na may kasamang mga knights at dala yung palanquin na sinasakyan ko dati. "Why do I have to attend?"

"The emperor told me that whatever is asked, you must still attend." Huh? You are not making any sense, butler.

"But if you really want to ask me, Your Highness, I think it was because of your huge contribution regarding the Crolitia assassins. Now, please board the palanquin, Your Highness."

What huge contribution? That wasn't a contribution or whatever. That was me complaining.

Sumakay na lang ako sa palanquin. Ano ba ang pagmi-meeting-an at bakit kailangan ako? Wala naman akong maiaambag.

Agad-agad kaming nakarating sa main palace. Nag-jogging ata itong mga knights eh. Tamad na tamad kong tinatahak ang daan papunta doon sa Emperor's court.

Kaya lang nung napadaan ako sa napakalaking garden ng emperor ay para akong tinatawag nito. I was about to take a nap earlier when the butler came.

I turned around and made my way to the garden. May nakita akong spot, kaya naman nahiga ako kaagad. Bakit mas malambot damo dito? Hindi rin makati. Ang presko pa dito.

Mukhang kailangan kong isama dito next time si Perot para i-check yung damo dito. Ipinikit ko ang aking mata. Ang hangin at huni ng mga ibon ang naririnig.

Hindi lang pala iyun. Dinig ko rin ang mga bubuyog na nagkatawang tao. Okay lang naman na pag-usapan niyo ako, pero baka naman pwedeng lumayo kayo?

Rinig ko kasi mga bulungan ng mga servants dito sa main palace. Ngayon lang ba kayo nakakita ng taong umiidlip?

Ang nakakainis pa ay pakiramdam ko may nakatayo malapit sa pinaghihigaan ko. Ramdam ko rin na nakatingin ito sa akin.

At dahil sa naaalibadbaran ako sa presensya niya ay binuksan ko ang aking mata. Tama nga ako may nakatayo malapit sa akin at tila nagtatanong ang kaniyang tingin.

Who the heck is this guy? Mga isang minuto kaming nagtititigan nang ako na mismo ang bumasag ng katahimikan.

"What are you looking at?" at mukha siyang nagulat sa aking tono. Hindi ko na siya hinintay na magsalita at gumulong ako papalayo sa kaniya.

Istorbo. Itutuloy ko na sana ang tulog ko nang marinig ko siyang bumati kay Benjamin. Ugh!"Greetings, Your Royal Highness Prince Benjamin."