1.3 (ek bölüm)

247 35 88
                                    

Yamaguchi odasında oturmuş, şarkı dinleyerek basıldığı kitabını okuyordu. Kitabının yazarı olmasına rağmen defalarca okumuştu. Her seferinde okurların vereceği tepkiyi düşünerek ve sahneleri hayal ederek okuyordu. Bir de ilk kitap basımıydı, bunun heyecanı ile kitabı noktasına kadar ezberlemişti.

Her zaman kendince yazı çalışmaları yapardı şarkı dinleyerek. Kahverengi defterinde bu yazıları saklar ve kimseye okutmazdı. Annesi bile onun yazı işleri ile uğraştığını bilmezdi. Bir kişi dışında.

Kei.

Kei, Yamaguchi'nin okulda yazı yazdığına çok kez şahit olmuş, hatta belki o katılır diye okulda yazarlık kulübü bile kurmuştu bir ara. Ama Yamaguchi buna çekinmiş ve katılmamıştı. Katılan kişilerin çabasızlığı ile de kulüp kapanmıştı.

Bu kitabın basılmasına da Kei sebep olmuştu. Hikayesinde takıldığı yerden Kei'ye bahsetmişti ve Kei tüm hikayeyi okuyunca şaşırıp bu hikayeyi çok sevmişti.

*

Kei hikayeyi okurken, Yamaguchi tırnaklarını ısırıp Kei'den gelecek tepkiyi bekliyordu. Kei'nin son sayfada olduğunu bilmek onu daha da geriyordu.

"Biliyor musun Yamaguchi, yazar olmalısın."

Yamaguchi çekinerek güldü.

"Haha...~ Yapabilsem güzel kurgular çıkarabilirim belki. Ama çok fazla takılıyorum. Tıpkı şu an okuduğun sayfa gibi."

Kei biraz düşünür gibi oldu. Ardından konuşmaya devam etti.

"Kadının abisi ile adamın kız kardeşinin sevgilisi arkadaştı, değil mi? Adamın kız kardeşinin sevgilisi, adama bilgi verebilir. Buradan sonrası da senin yazacağın şekilde gelişir. Ne dersin?"

Yamaguchi aydınlanma ile olduğu yerden doğruldu. Kei'nin elindeki defteri hızlıca aldı ve yazdığı son kısmı okuyarak Kei'nin dediğini düşündü. Hikaye ile uyuşuyordu.

Elindeki kitabı masaya koyup Kei'nin boynuna kollarını sardı.

"Sevgilim, sen dahisin!"

Kei kıkırdarken ona sarılan bedenin saçlarını okşadı ve ona sımsıkı sarıldı.

*

Kei'den aldığı destek ile bu hikayenin yazılması onun için özeldi. Ama bu kitabı özel kılan bir diğer şey ise kitap kapağının Kei tarafından tasarlanmış olmasıydı.

Yamaguchi bunu daha sonra öğrendi ama Kei, bu kitabı öğrenince odasında çizim denemeleri yapmaya başlamıştı. Güzel resim çizerdi ama buna ilgisi yoktu. Şu an ise bu yetenek onun ilgisinin işine yarayacaktı. :]

Kei'nin odasında çizilip köşeye atılmış, yırtılmış veya karalanmış eskizler olurdu. Yamaguchi bunları Kei'nin evine geldiğinde sık sık görür olmuştu. Bir gün ne kadar Kei istemese de köşeye buruşturulup atılan bir kağıdı eski hâline getirip üzerindeki çizimi inceledi. Gözlerinin parıldadığını hâlâ hatırlıyordu.

O gün gördüğü çizimin çok güzel olduğunu söylemişti Kei'ye. Kei ise Yamaguchi'den habersiz bu taslağın üzerinde durmuş ve kitabın şimdiki kapağını tasarlamıştı Yamaguchi için.

Şarkının değişmesi ile gülümseyerek kitabının kapağını kapattı ve kitabını masaya koydu. Telefonunu aldı ve şarkı ismine baktı. Çok geçmeden bir şarkı daha açıldı.

the music lovers | TsukiYamaOù les histoires vivent. Découvrez maintenant