ACCIDENTALLY PREGNANT WITH A BILLIONAIRE

CHAPTER 32.

Brianna POV’S

“ andrew? ” tanong ko sa kanya habang hinihintay nya ko sa corridor. Lumapit naman ako sa kanya. “ bakit ka nandito? ” tanong ko sa kanya.

“ busy ka ba ngayon? yayain sana kita kumain sa labas ” saad nya sakin. “ malapit naman na lunch break namin pero may nangyari ba? ” tanong ko sa kanya.

Umiling naman sya at pinapasok nya na ko sa loob. Hihintayin nya na lang daw muna ako sa labas. 15 minutes pa bago ang lunch break namin.

Bigla naman ako kinalabit ni shayla. “ uy bakit nandito si andrew? ” sabay tabig nya sakin sa braso ko. “ hindi ko alam kung bakit sya nandito ” anya ko sa kanya.

Bumalik naman na sya sa table nya. Maski ako hindi ko alam kung bakit nandito si andrew. Baka may problema lang sya kaya gusto nya kong kausapin.

After non ay nag lunch break na namin. Nakita ko naman agad sya nakaupo at hinihintay ako.

Tinawag ko sya at nagtaas ako ng kanang kamay. Pumunta sya sa harapan ko at saka nya ko niyaya kumain sa labas.

Pinaupo nya na muna ako at saka sya umupo. “ ano ba ang gusto mong orderin? treat ko ” anya nya sakin saka sya ngumiti.

Nag order lang ako ng dalawang putahe at kanin. Syempre nahihiya ako kay andrew kahit may pinagsamahan kami.

“ why are you here? ” agad naman kami lumingon ni andrew sa nagsalita. “ carter? ” gulat ko sa kanya.

“ what are you doing with MY WIFE?” tanong ni carter kay andrew. Nagtama naman na ang tingin nilang dalawa.

Baka magkaroon pa ng gulo dito. Pinaupo ko na muna si carter sa tabi ko. “ bakit ka pala nandito? ” paiba kong topic.

“ I brought food for you ” taas nito sa kanang kamay nya at sabay pakita ng pagkain na dala nya para sakin.

“ oh sakto, kakainin ko na to ngayon sabay na natin ” saad ko sa kanya saka ko kinuha yung pagkain.

Sakto naman na dumating yung pagkain samin at saka ko rin nilapag ang pagkain na dala ni carter.

“ kain na tayo ” sambit ko sa kanila. Tinignan ko lang silang dalawa at nakatingin lang silang dalawa sa isa’t isa.

Nagsasalita siguro sila sa mga isip at mata nila. “ ano ba kakain ba kayo o hindi? nasa tapat yung grasya oh ” reklamo ko sa kanilang dalawa.

Agad naman silang kumain. Jusko naman bakit naman kasing pumunta tong si carter agad.

Pagkatapos namin kumain ay nagpaalam na si andrew samin. “ bakit ikaw hindi ka pa umalis? ” tanong ko sa kanya.

“ i’ll waiting for you hanggang sa makauwi ka ” anya nya sakin. “ hindi ka ba busy ngayon? ” tanong ko sa kanya.

“ no, why brianna? don’t tell me mas gusto mo pa kasama yung stupid na yon kaysa sakin? ” sabay turo nya sa sarili ko.

Ano bang nangyayari kay carter? ang gulo nya. “ huh? ano bang sinasabi mo? ” halong pagtataka sa kanya.

“ n-nothing, kung ayaw mo edi umuwi ka mag isa ” sambit nya sakin at saka sya umalis sa harapan ko.

Kahit kailan talaga napaka bastos nitong gunggong na to! sinasabi ko lang naman kung ano pinagsasabi nya sakin.

Anong mas gusto ko pa sanang kasama si andrew? napasapo ko na lang ang noo ko, hindi ko talaga maintindihan si carter minsan.

—
—
—

Pagka uwi ko ay wala si carter, tinignan ko yung kwarto at mahimbing ang tulog ng mokong.

May bigla namang nag vibrate sa phone nya at dahil chismosa ako tinignan ko.

Tinignan ko ang nagmessage.

we don't have to wait any longer, we have to find him now.

nakita ko naman na kumilos sya kaya nilapag ko agad yung phone nya sa tabi nya.

Sino yung hinahanap nilang tao? at bakit? syempre concern naman ako kung sino yon.

After ko mag shower ay humiga na ko sa sofa. Bakit kaya hindi na lang ako sa kama ni carter?

Pumunta naman ako sa loob at humiga sa tabi nya. Tinignan ko sya ng maigi.

Pogi naman si carter kaso kinulang nga lang sa ugali. Siguro nung nagbuhos ng kasamaan ng ugali sinapo nito lahat.

Pero minsan mabait naman sya sakin. Minsan nga lang naguguluhan ako sa kanya dahil sa paiba iba ang aksyon nya sakin.

Totoo bang tinanggap nya na ang anak ko? yung magiging anak namin.
Kung gayon, napakasaya ko naman at kumpleto na ang pamilya na gusto ko para sa magiging anak namin.

Nakaramdam na ko ng antok kaya pinikit ko na yung mga mata ko at tuluyang nakatulog.