Beginning and End

9

Bölüme başlamadan önce bir şey söylemek istiyorum. Lütfen yorum yapar mısınız? Çünkü hikaye nereye gidiyor? Nasıl gidiyor ? Eksiklerim neler? İsterseniz sahne önerisi de yazabilirsiniz.
Hadi şimdi Bölüme geçelim!

Anne olma duygusu ilk başlarda değişik gelse de aslında en güzel duygulardan biridir. Çok farklıdır ama öyle güzeldir ki. Bir çocuğun sana Anne demesini duymak , ona sarılmak, onu öpmek. O kadar güzeldir ki... Peki Seyran ve Ferit neden bu konuda bu kadar yaralılardı? Ne yaşadılar ki bu konu açılınca ikisininde gözleri doluyordu?

D:Yenge siz artık burda kalacaksınız değil mi?

S: Yok Durucum. Biz biraz kalıp gidicez.

D: Hemen mi lütfen çabuk gitmeyin hem ben seni çok sevdim yenge.

S: Oyy yerim . Hemen değil biraz uzun kalıcaz zaten .

D: Ohh be en azından bir süreliğine kendime oyun arkadaşı buldum .

S: O niye ? Senin okulda arkadaşın yok mu canım?

D: Var da sadece okulda. Dedem Yani Halis ağa küçük olduğum için dışarı çıkmama pek izin vermiyor. Yalıda da herkesin işi var kimse oynamıyor.

S: Sana söz gidene kadar ben seninle sürekli oynarım. Gel bakıyım buraya fıstık.

Seyran Duruya sarılır.

D: Yenge biliyor musun gözlerin çok güzel

Seyran tebessüm eder

Salon

F: İfakat Hanım sen kime yüzsüz dedin?

İ: İfakat hanım ha? Yengeye ne oldu?

F: Sen Yenge kelimesini hak etmiyorsun! Hadi söyle kime dedin?

İ: Karına dedim var mı bir diceğin!

F:Var-

Fu: Ferit dur biraz sakin ol boşver yengemi

Ferit biraz sakinler.

F: Seyran nerde?

A: Durunun odasındalar

Ferit de Seyran ve Durunun yanına çıktı. Kapı yarı açıktı. Odaya girmedi
ordan onları izledi .

O odada bir tane kız çocuğu yoktu. İki tane kız çocuğu vardı... O kadar tatlılardı ki... Ferit'in gözleri doldu Seyran'ın bu hallerini görünce onun çok güzel bir anne olabileceğini biliyordu ... ve yine o lanet gün aklına geldi...

Seyran Feritin onları kapıdan izlediğini gördü.

S: Canım sen biraz oyna ben hemen geliyorum

Diyerek kalktı odanın dışına çıktı.

S: O günü hatırladın yine değil mi ?

F: E-evet

# Flashback #

2 yıl önceydi... Seyran 6 aylık hamileydi. Doktor ona sürekli hamileliğin çok riskli olduğunu sürekli dinlenmesi gerektiğini söylüyordu. Ve Seyran gerçekten çok dikkatliydi. Nerden baksanız en az 10 tane kitap okumuştu.

O gün her zamankinden bir tuhaf hissediyordu Seyran kendini mide bulantısı artmıştı, başı sürekli dönüyordu, saat başı gözleri kararıyordu. Ferit ne kadar hastaneye gidelim dese de Seyran bu durumun normal olduğunu söyleyip duruyordu. Ferit ve Seyran yürüyüş yapmak için arabayla sahile gelmişlerdi. Bir saatlik yürüyüş sonrası arabaya bindiler... Keşke binmeselerdi... Yolda birden arabanın tekerleği patladı. Seyran ve Ferit hasar almadan indiler arabadan... Ne yapacaklarını bilmiyorlardı... yolun ortasında kalmışlardı... Ordan araba da çok az geçiyordu.. Sonra birden bi araba gördüler durdurmaya çalıştılar ama araba durmadı aksine arabanın içindeki kadın arabayı Seyranın hiç beklemediği bir anda üstüne doğru sürdü ve Seyrana çarpıp kaçtı... Orda ne kadar kaldılar bilmiyorlardı hastaneye gittiler. Ve sonra işte Seyraan iyiydi ama bebek o yoktu artık. Seyran yavaş yavaş uyanmaya başladı...

S: F-ferit b- bebeğim aşağı bakmaya korkuyorum lütfen birşey söyle o iyi mi?

Ferit dolu gözlerle Seyrana bakıyordu.

S: H-hayir hayır . BENİM BEBEĞİM ÖLMEDİ O FERİT !! BİRŞEY SÖYLE ŞAKA YAPIYORUM DE NOLUR FERİT!!

Ferit ağlıyordu. Hemde hıçkıra hıçkıra

F: Seyran üzgünüm. O-

S:HAYIR YA FERIT KIZIMIZ! O-

Seyran sustu çünkü dili vermiyordu o kelimeyi söylemeye...

İkisi de ağlıyordu birbirine sarılarak çünkü başka çareleri yoktu... Ne yapsalar o geri gelmiycekti...

O günden sonra yıkılmışlardı. Ferit Seyrana vurup kaçan kişiyi bulmaya çalıştı ama yok asla bulamadı onu . En son aramayı bırakmıştı. O günden sonra toparlanamadılar.

__________________________________

Canlarım Selam!!
Nasılsınız?
Öptüm hepinizi!
Sınır 20 oy 20 yorum