ŞİİRLERİM

KARANLIK SOKAKLARDA

Tek başıma yürüyorum karanlık sokaklarda.
Yol ıssız, yol soğuk, yol uzun.
Zaman aleyhine işliyor düşlerimin.
Kalleş bir dost gibi her an ensemde.
Fırsat kolluyor sırtımdan hançerlemek için.
Nefsimin tüm hevesleri kursağımda bir boğum.
Ben bir yaz günü soğuk bakışlarla vuruldum.
Son demindeyim zavallı hayatımın farkındayım.
Yaşayamadan tükettim ömrümün baharını.
Yıkmak isterken feleğin can yakan saltanatını,
Ellerimle inşa ettim kan rengi sarayını.
Dik yokuşlar aştım yüklenip gam yükünü.
Her adımımda bir daha öldüm, bir daha.
Her nefesimde göğsüme dikenler battı.
Her nefesim birer yardım çığlığıydı.
Dilime dökülemedi yüreğimi paramparça edenler.
Göz pınarlarım yetişemedi, kan damladım birer birer.
Tek başıma yürüyorum karanlık sokaklarda.
Elimde birkaç düş, birkaç kalp kırığı aklımda.

©bilaloruç