+ ទីក្រុងតូក្យូ ប្រទេសជប៉ុន
ជូហ្វានិងឡាកូហ្វីជាមួយកូនចៅដែលនៅប្រទេសកូរ៉េក៏បាននាំគ្នាមកដល់ប្រទេសជប៉ុន ដែលបានធ្វើដំណើរមកជាច្រើនម៉ោង។
នៅក្នុងភូមិគ្រឹះមួយដែលនៅក្នុងទីក្រុងតូក្យូដែលមានកូនចៅជាច្រើននាក់ដែលបានយាមកាមនៅទីនោះឈរឱនមុខចុះមិនហ៊ានមើលមុខចៅហ្វាយស្រីចំនោះទេ។
« ពួកឯងការងារក្មេងស្រីម្នាក់ក៏មិនបានបែបនេះមែនទេ » ជូហ្វាពេលនេះប្រៀបដូចរាជសីមួយរូប សម្រែកស្រែកសួររបស់នាងបានធ្វើឲ្យកូនចៅទាំងអស់ញ័រខ្លួនដូចកូនសត្វធ្លាក់ទឹកអញ្ចឹង។
« ចៅហ្វាយស្រីខ្ញុំ...ខ្ញុំពិតជាមិនបានដឹងមែនថាអ្នកនាងតូចបានបាត់ខ្លួន » កូនចៅទាំងប៉ុន្មាននាក់នោះនិយាយមកទាំងរដាក់រដុប។
« មិនដឹងចឹងឬ ?? យើងចិញ្ចឹមពួកឯងបំបង់បាយឥតប្រយោជន៍មែន.មនុស្សខ្លួនតូចតែមួយក៏ការងារមិនបាន »
« ចៅហ្វាយស្រីខ្ញុំពិតជាបានការងារបានល្អណាស់ ពេលហ្នឹងអ្នកនាងហារីកុបានដើរទៅក្រោយផ្ទះខ្ញុំក៏បានទៅយកទឹកផ្លែឈើឲ្យអ្នកនាង តែពេលត្រឡប់កវិញមិនបានឃើញអ្នកនាងទេទាន...ប៉ុន្តែខ្ញុំបានរកឃើញសំបុត្រមួយនៅជិតហ្នឹង នេះចៅហ្វាយស្រី » កូនចៅម្នាក់ដែលបាននៅក្នុងហេតុការមួយនោះបាននិយាយរៀបរាប់ប្រាប់ជូហ្វា ដោយបានហុចកូនសំបុត្រមួយមកឲ្យនាងផងដែរ។ ជូហ្វានាងបានមើលសំបុត្រនោះហើយក៏ញញឹមចេញមកធ្វើឲ្យឡាកូហ្វីនាងឆ្ងល់ក៏យកពីជូហ្វាមកមើលខ្លួនឯងម្ដង។
អត្ថន័យក្នុងសំបុត្រ: នាងគិតថាយើងល្ងង់ណាស់មែនទេប៉ុន្តែនាងគិតខុសហើយណា មីន ជូហ្វា លើកនេះយើងនិងធ្វើឲ្យនាងព្រមឱនក្បាលក្រាមដល់បាតជើងយើងមិនខានទេ ហាសហា......
គិតហ៎េសថាគ្រាន់តែពាក្យសម្ដីប៉ុណ្ណឹងជូហ្វានាងខ្លាចនោះដូចជាមើលស្រាលនាងពេកហើយ គ្រីស ស៊ូម៉ាស៊ីរៀ ។
« បងគិតថាពួកវាដូចជាមើលស្រាលពួកយើងណាស់ » ឡាកូហ្វី
« ខ្ញុំហ្នឹងចាំមើលថាអ្នកណាដែរបានក្រាបក្បាលដល់ដីនោះណាស់ » ជូហ្វាញញឹមចុងមាត់ សូមសរសើរគេណាស់ដែលហ៊ានមកនិយាយពាក្យនេះជាមួយនិងនាង។
« ហើយកុំឲ្យយើងដឹងឲ្យសោះថាមានរណុកក្នុងរបស់ពួកវា.បើយើងដឹងយើងនិងសម្លាប់ពួកវាទាំងពូជ.យល់ដែរទេ » នាងដើរសង្កេតមើលកូនចៅនីមួយៗ នាងមិននិយាយច្រើនទេប៉ុន្តែនាងហ្នឹងនៅចាំមើលសកម្មភាពរបស់ពួកគេថាវាជាអ្នកណា??
« បាទយល់ហើយទាន »
« បើយល់ហើយឆាប់ទ្រាំខ្លួនទៅពួកយើងនុងចេញដំណើរនៅថ្ងៃនេះ »
« បាទទាន » និយាយសព្វគ្រប់អស់ហើយពួកគេទាំងអស់នោះក៏បំបែកគ្នាទៅទ្រាំប្រដាប់ប្រដារៀងៗរួមទាំងជូហ្វាហើយឡាកូហ្វីផងដែរ។
1ម៉ោងក្រោយអ្នកទាំងអស់គ្នាបានរៀបចំខ្លួនរួចរាល់ហើយក៏មកប្រជុំជាមួយម្ដងទៀតដើម្បីរៀបផែនការ។
« មកដល់អស់ហើយឬនៅ??? » មីនជូហ្វា នាងបានស្លៀកខោអាវដៃវែងហើយចំណែកខោគឺមានរហែកខ្លះផ្បែកខាងលើមានខ្សែចង់ខ្វែងជាច្រើនហើយសុទ្ធតែជាពណ៍ខ្មៅ ចង្កេះមានសៀតកាភ្លើង គ្រាប់កាំភ្លើងសាគួរ
ចំណែកកន្លែងភ្លៅដែលរហែកនោះគឺមានចង់ខ្សែព័ទ្ធហើយមានកូនកាំបិទសៀតនៅទៅនោះជាច្រើន ជូហ្វានាងបានពាក្យក្បាំងមុុខផងដែរព្រោះវាជាទម្លាប់របស់នាង។
« មកអស់ហើយទាន » ចំណែកកូនចៅទាំងអស់ក៏មិនខុសពីជូហ្វាប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែពួកគេមិនមានកូនកាំបិទដូចជូហ្វាឡើយ។
« បងថាឯងគួរតែប្រាប់ផែនការដល់ពួកគេហើយ » ឡាកូហ្វីនាងស្លៀកខោពណ៍ខ្មៅខ្លីរឹបភ្លៅដោយមានសផតកូនកាបិតកាំភ្លើងដូចជាជូហ្វា និងពាក្យរបាំងមុខ។
« ផែនការគឺ...... » ជូហ្វានាងបានបែងចែកជាក្រុមហលយនិយាយប្រាប់នូវផែនការដែលនាងបានត្រៀមទុករួចជាស្រេចមកនិយាយប្រាប់កូនចៅទាំងអស់។
« ពួកឯងយល់ហើយមែនទេ »
« បាទយល់ហើយចៅហ្វាយស្រី »
« ចឹងឆាប់ចេញដំណើរ » ជូហ្វានាងនិយាយចប់បានក្រោកចេញពីសាឡុងដើរចេញទៅខាងក្រៅមានកូនចៅ3នាក់កំពុងបើកទ្វាត្រៀមចាំរួច។
« អញ្ជើញទាន » ពួកគេឱនក្បាលនិយាយហើយជូហ្វានិងឡាកូហ្វីក៏បានចូលទៅក្នុងឡាន បានចេញដំណើរទៅ។
YOU ARE READING
💜រឿង ចំណងស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀលាក់មុខ💜( ចប់ )
Mystery / Thrillerចំណងស្នេហ៍មួយដែលគ្មានអ្នកណាស្រលាញ់គ្នាម្នាក់ទេប៉ុន្តែយូរទៅក៏ស្រលាញ់គ្នាដោយមិនដឹងខ្លួន។ ជាម៉ាហ្វៀលាក់មុខម្នាក់វាពិបាកណាស់សម្រាប់មនុស្សដែលគេស្រលាញ់ខ្លាចមានគ្រោះថ្នាក់ទោះគេជាម៉ាហ្វៀលាក់មុខក៏ដោយហើយអ្នកណាទៅដឹងទៅថាអ្នកទាំងពីរជាម៉ាហ្វៀលាក់មុខដូចគ្នានោ...
